Morgunn - 01.12.1983, Blaðsíða 34

136
MORGUNN
draumgjafa. Ég get ekki betur séð, en að þessi kenning
fái staðist í flestum ef ekki í öllum tilvikum, ef rétt er á
málin litið, en margt glepur sýn, og villir fyrir réttum eða
náttúrufræðiiegum skilningi.
Hið fyrsta sem gera verður ráð fyrir og helst að gera
sér Ijósa grein fyrir er að „draumvitund er annars manns
meÖvitund“, (Nýall bls. 454) og að „draumurinn er i eðli
sinu fjarskynjun; en með þeirri uppgötvun er fyrst hér á
jörðu Ijósi vísindanna brugöið upp til slcilnings á því sem
nefnt hefur verið mystik (dulrœna, dulspeki) og spirit-
ismus“. (Sannnýall bls. 20 >.
ni. TÖFRAHEIMAIÍ DRAUMAINNA
A. Taknra;nir (Iraumar
Ég mun nú segja nokkra drauma, einskonai' dæmi þess,
sem ég er hér að tala um, og bera fram þær skýringar er
helst mættu verða til nokkurs skilningsauka.
Konu mína, Aðalheiði Tómasdóttur, dreymir oft skýra
og athyglisverða drauma. Sumir eru þeir táknrænir, svo
erfitt er að ráða þá fyrr en þeir koma fram, en þá verður
líka ráðning þeirra oft auðsæ. Ætla ég að segja frá nokkr-
um slíkum:
a. Tveir kjólar á emu herðatré
Hana dreymdi eitt sinn, er hún var ung, að hún og yngri
systir hennar áttu sinn kjólinn hvor. Þeir voru fallegir, að
henni þótti, en báðir voru þeir á sama herðatrénu.
Árin liðu. En er þær voru fullorðnar, giftust þær sínum
bróðurnum hvor.
Þetta er táknrænn draumur.
Líklegt má telja, að draumur þessi hafi einmitt verið
fyrir því, sem að framan er sagt.