Morgunn - 01.12.1983, Blaðsíða 38

140
MORGUNN
um berast ógnvænleg áhrif til jarðar okkar, því helheima-
búar beita mjög hugarorku sinni til að koma hér illu til
leiðar, og tekst það oft, og þess fremur, sem hér er ekki
vitað um tilvist hinna illu íbúa slíkra staða, og þvi siður
hægt að koma vörnum við. Ég sé ekkert mæla á móti þeim
skilningi, að hinn illilegi maður, sem Sigurlaug hefur séð
og heyrt í gegnum draumgjafa sinn, hafi einmitt getað átt
sinn þátt í hinu ógurlega slysi, sem varð á Patreksfirði,
daginn eftir að draumurinn var dreymdur. Því í vítum
sumra annara hnatta munu iilar verur vera samstilltar í
því, að beita hugarorku sinni til ills.
b. Slysa-, óhappa- og glœpafaraldrar
Við vitum það af langri reynslu, að slysa- og óhappa-
öldur koma og ganga eins og í bylgjum og það stundum
langt umfram það, sem eðlilegt mætti kallast. Á einhverj-
um árstíma verður t.d. mikið um bifreiðaslys, á öðrum
tíma gerist mikið um sjóslys, eða þá t.d. brunaslys hvert
af öðru.
I þessu sambandi mætti einnig nefna árásir á fólk og
íkveikjur í húsum, sem stundum ganga eins og í bylgjum
á vissum tímum. — Ég hygg að orsakanna og aðdragand-
ans til þessara hörmunga sé einmitt oft að leita til áhrifa
frá heiheimum annarra hnatta. Þessi áhrif flæða þá eins
og í bylgjum yfir land okkar og (raunar yfir alla jörðina)
og valda skaða á eignum og mannslífum. — Þörfin á að
verjast þessum illu, aðsendu áhrifum er mikil og augljós,
en til þess, að það mætti takast, yrði að taka upp nánari
og betri sambönd við lífstefnumannkyn annarsstaðar í
geimi, sem veitt gætu okkur þá auknu líforku, sem svo
mjög er þörfin á, ef ekki á illa að fara. Enda mun ekki
standa á vilja hinna lengra komnu. Hindrunin og mótstað-
an er öll okkar megin, þ.e. okkar jarðai’búa yfirleitt, að
taka á móti hinum góðu og magnandi sambandsáhrifum,
er leitt gætu til heilla.