Morgunn - 01.06.1985, Blaðsíða 71

röð. ... Hana dreymdi að hún sæti á skólabekk og hlýddi
á fyrirlestra ásamt fleira fólki. Þessa drauma dreymdi
hana svo vikum og jafnvel mánuðum skipti með reglulegu
millibili. Hún mundi allt vel og gat rifjað upp námsefnið
orðrétt. Gat auk þess skýrt frá tilraunum og athugunum,
sem farið höfðu fram í draumnum. Hún taldi sjálfri sér
trú um að þennan fróðleik mætti finna í námsbókum, en
það undarlega var að þær bækur hafði hún aldrei lesið.
Af og til rakst hún svo á í tímaritum og blöðum frásagn-
ir af nýjum vísindalegum uppgötvunum eða kenningum,
sem hún þekkti frá draumunum, oft mörgum mánuðum
eða árum áður. — Kennslan færi fram alltaf í sömu bygg-
ingunni, og stundum fóru fram efnafræðilegar tilraunir.
Þá væru notuð kennslutæki sem birtust í höndum kenn-
arans um ieið og hann þurfti þeirra við, — einskonar
„Hugsanaform". — Þessi líkön væru þrívíð og gat hann
bæði minnkað þau og stækkað, t. d. voru sýnd líkön af
atóminu, lögun og innri gerð, bæði á hreyfingu og kyrr, —
ólíkt öllu, sem hún hefir áður séð. Fyrirlesarinn talaði eitt
sinn um nevtrónuna og kallaði hana „hljóðbindi“, — og
sagði að bindiorka atómsins væri mjög þröngt ofurhátíðni-
svið. — Viðstaddir voru einn fyrirlestur um þetta 12—14
manns og þar á meðal tveir rússneskir vísindamenn, sem
hann sagði við, að þar sem ýmsar uppgötvanir hefðu verið
gerðar á þessu sviði í heimalandi þeirra, væri talið rétt að
koma þessum upplýsingum á framfæri við aðra. — Henni
fannst aðrir viðstaddir vei’a vísindamenn frá ýmsum lönd-
um. — Fyrirlesarinn sýndi skýringalíkan af nevtrónu úr
járnatómi. Hann sýndi hana sem sívafninga, ketislulaga
og mynduðu báðir endar tvo sívafninga sem snéru oddum
saman og snertust næstum, en sívafningarnir snérust sinn
í hvora áttina og mynduðu miðlínu upp i gegnum keilurn-
ar. — Sjaldnast þekkti hún nokkurn af viðstöddum, en eitt
sinn var einn af vinum hennar þar. Hún ákvað að kanna
hvort hann myndi eftir þessu; hringdi til hans, þar sem
hann bjó i öðrum landshluta og spurði varfærnislega um
Morgunn
69