Morgunn - 01.06.1997, Síða 66

Dulrænar frásagnir...
Þegar neðar dregur á Laugaveginum fæ ég það
sterklega á tilfinninguna að ég hafi verið í svipaðri
aðstöðu áður. Mér fannst eins og mig væri að dreyma
og ég gæti á engan hátt stjórnað atburðarásinni, að-
eins fylgst með því sem var að gerast í kringum mig.
Skyndilega tók ég eftir konunni sem vann í mötu-
neyti skólans og dóttur hennar og voru þær í sömu
búð og ég hafði séð þær í draumnum. Rifjaðist þá
draumurinn upp fyrir mér og tók ég eftir því allt var
nákvæmlega eins og í draumnum, ég hafði einfald-
lega upplifað þetta allt saman áður. Konan stóð við
afgreiðsluborðið og var að versla og dóttir hennar
stóð fyrir innan dyrnar og horfði út.
Eg man eftir því að hafa hugsað: Það getur nú ekki
verið að stelpan fari að ulla á mig en var varla búinn
að sleppa orðinu þegar hún kom auga á okkur og rak
út úr sér tunguna.
Svanlaug Magnúsdóttir:
Líkið
s
Eg hef verið að hugleiða að undanförnu hvað ég
ætti nú helst að festa á blað sem heimaverkefni af
dulrænni reynslu minni, ef svo mætti kalla.
Ekki hef ég haldið neina dagbók yfir þess háttar,
svo allt verður að vera eftir minni mínu.
Eg hef heldur aldrei fyrr haft þá hugdetlu að ég
þyrfti á því að halda fyrr en tilmæli þess efnis komu
frá skólastjóra Sálarrannsóknaskólans.
Áreiðanlega get ég ekki státað neitt af því að ég
64 MORGUNN