Morgunn - 01.06.1997, Síða 67

Dulrænar frásagnir...
hafi mikla skyggnishæfi-
leika, öðru nær. Þó hefur
nú sitthvað borið fyrir mig
og það af ólíkum toga sem
flokkast undir dulrænt eða
yfirskilvitlegt.
Ég var 12 ára gömul þeg-
ar þetta gerðist, sem ég ætla
að skýra frá. Hafði ég ekki
orðið fyrr fyrir slíkri
reynslu, enda myrkfælni þá
óþekkt fyrirbrigði hjá mér.
Ég var í barnaskólanum
á Bíldudal veturinn 1942-
43, en átti þá heima inni í
sveit í Reykjafirði. Systir
mín kenndi við skólann
þennan vetur og leigði hún
herbergi fyrir okkur hjá
konu, er Kristjana hét. Kona þessi var einhleyp, en
hafði nokkuð stóra íbúð í húsi sem Glaumbær heitir
eða hét.
I jólaleyfinu fórum við báðar heim til okkar á milli
jóla og nýárs. Þá gerist það á meðan, að Kristjana í
Glaumbæ deyr. Hafði hún skyndilega fengið heila-
blæðingu. Hún lá á líkbörum í stofu sinni, þegar við
systurnar komum aftur í húsið úr jólaleyfinu.
Ég var ekki kunnug Kristjönu lyrr en um veturinn.
Ekki minnist ég þess að ég væri neitt smeyk við að
koma í húsið þó ég vissi að lík stæði þar uppi. Ég man
bara eftir þessu atviki eins og það hafi verið í gær.
Systir mín sendi mig frarn í eldhús að sækja vatn í
morgunn 65