Morgunn - 01.06.1997, Page 74

Dulrænar frásagnir...
Kristín Richardsdóttir:
Gestaherbergið
Sumar 1995 ferðuðumst við til Vopnaí'jarðar. Um
verslunarmannahelgina voru lifandi dagar á
Bustafelli. Þetta er gamall torfUær með 6 eða 7 burst-
um. Allt fólkið þarna inni var í gamaldagsfötum og
bakað var á hlóðum.
í eldhúsinu var boðið upp á kaffi og ég þáði það
auðvitað. Inn af eldhúsinu var lítið herbergi með
tveimur rúmum og var þar gína í peysufötum á stól. Eg
ætlaði inn í þetta herbergi en eitthvað stoppaði mig og
ég eiginlega komst ekki þangað inn. Ég hugsaði með
mér hvaða rugl þetta væri í mér og reyndi aftur, og í
þriðja skiptið. En alltaf var ég stoppuð einhvem veg-
inn. Ég skildi alls ekki hvemig gat á því staðið.
Ekki tók betra við þegar bollinn sem ég var með
byrjaði að glamra á undirskálinni og síðan í ofanálag
þrengdi eitthvað að hálsinum á mér. Ég var í bol sem
er víður í hálsinn en mér fannst ég samt þurfa að toga
hálsmálið frá, en það gagnaðist samt ekki.
Systir mín var með mér og fullt af fólki var þarna
í kring einnig. Mamma var ein af þeim sem voru að
bjóða kaffi og hún sagði mér að setjast niður og reyna
bara að jafna mig. En alltaf glamraði í bollanum svo
að ég varð á endanum að láta hann frá mér. Ég gat
heldur ekki setið kyrr. Mér fannst ég hreinlega vera
að kafna þarna og togaði og togaði í hálsmálið á
bolnum. Ég sá ekki annað ráð en að fara úr áður en
ég gerði mig að meiri bjána þarna en orðið var. Og
var ég drykklanga stund úti við að jafna mig.
72 MORGUNN