Útvarpstíðindi - 03.02.1941, Blaðsíða 16

Útvarpstíðindi - 03.02.1941, Blaðsíða 16
Rödd frá lesanda. son fyrir frammistöðu í barnatíma, „því Hr. ritstjóri! að honum tekst jafnan vel að skemmta Útvarpstíðindi flytja að staðaldri „raddir áheyrcndum". En rétt á eftir er efni það, hlustanda“ urn ýms atriði í dagskrá út- sem Bjarni flutti, svo herfilegt, að það varpsins. Ég œtla, að flestar þessar raddir er til skammar fyrir Ríkisútvarpið, að séu skrifaðar af yður. þér takizt s. s. á slíkt sé flutt á vegum þess. þetta á víst hendur að tala fyrir munn hlustenda, að vera það, sem kallað er að slá úr og í. vera rödd þeirra gagnvart Ríkisútvarp- En hver finnur rökrœna hugsun í svona inu — leiðbeina þeim um mat á mönn- gagnrýni? um og málum. í þessu öllu hafið þér Virðingarfyllst. frjálsar hendur. En þá kröfu eiga lesend- Jón Eyþórsson. ur á hendur blaðinu, að einhver rökrœnn þráður sé í slíkum dómum og umsögn- Ég þakka formanni útvarpsráðs, hr. J. um. Annars er lesandanum misboðið. E. fyrir bréfið, sem hér fer á undan og Nú ætla ég ekki að orðlengja þetta en birti það með ánægju, enda hæfði það benda á fáein dæmi. illa, að ég amaðist við gagnrýni á min- Einu sinni i vetur gerðuð þér þá at- um verkum, þar sem ég er við og við að hugasemd fyrirfram um mann, sem átti iáta í Ijós skoðanir mínar á því, sem aðr- að tala um daginn og veginn, að rabb ir gera — og ætlast helzt til þess, að hans mundi verða laust í reipunum. Nú dómar mínir séu athugaðir án þykkju, virðist mér svo, sem allt annað sé hægt jafnvel þótt þeir feli ekki ætíð í sér ein- að setja út á „rabb“ nema þetta, að það hliða viðurkenningu. — Og nú ætla ég se á víð og dreif — laust í reipunum — ekki að bregða vana mínum, heldur gagn því það er því einmitt ætlað að vera. rýna bréf Jóns Eyþórssonar — auðvitað þessvegna er það rabb. í allri vinsemd. En það, sem kemur mér til þess að Um fyrstu málsgrein bréfs hans skal skrifa þessar línur, er þó aðallcga „rödd“ ég ekki fjölyrða, en aðeins taka fram, að yðar í síðasta blaði um Björn Sigfússon yfirleitt skrifa ég fangamarlc mitt, „K.F.“ og erindi hans. þér segið að flutningur undir þær greinar, sem ég rita í Raddir Björns hafi verið að sumu leyti glæsileg- hlustenda, þótt ég geri það ekki, er ég ur og mjög persónulegur. En í næstu rita annað efni blaðsins. línu er sagt að hann hafi gjörsamlcga Að því er snertir hina margumræddu þverbrotið helztu reglur um upplestur, að athugasemd mína um erindi Sigfúsar áherzlur hafi verið á hinum ólíklegustu Halldórs frá Höfnum, skal ég viðurkenna, stöðum o. s. frv. Mér er nú spurn: Getur að hún var að því leyti ekki íullkomlega allt þetta samrýmst? Er í því rökrrenn viðeigandi, að hún kom fram áður en þráður? erindið var flutt, — en annars sagði ég í nrestu klausu er sagt um upplestur aðeins „að liætt væri við, að rapp hans pórunnar Magnúsdóttur, að hann sé per- yrði laust í reipum, eins og stundum sónulegur og skýr, — en að hún kunni oftar“ o. s. frv. — Okkur ,T. E. ber á milli lítið til upplestrar og skorti smekkvísi á um merkingu þessa orðatiltækis. páttur raddblæ. Einnig í þossu stangast fullyrð- um daginn og voginn tel ég að þurfi alls ingar, svo að lesandinn veit ekki, livert ekki að vera „laus í reipunum". Jafnvel þér ætlið með hann. þótt fyrirlesarinn taki til umræðu nokk- Loks er lokið lofsorði á Bjarna Björns- ur fjarskyld efni, þá getur hann gert 248 ÚTVARPSTÍÐINDI

x

Útvarpstíðindi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Útvarpstíðindi
https://timarit.is/publication/715

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.