Útvarpstíðindi - 12.12.1941, Blaðsíða 4

STÖK.U SINNUM koma bréf frá Islendingum.
sem bósettir eru í herteknu löndunum, en þeir
verða af skiljanlegum ástaeðum að vera varkárir
í orðum. í einu bréfi stóð eftirfarandi: ,,Mér
líður í alla staði ágætlega, en þó vildi ég heldur
vera kominn heim á Skólavörðustíg 9. Til skýr-
ingar skal þess getið, að húsið við Skólavörðustíg
9 er hegningarhúsið.
VERNDARAR. Það var síðla kvölds. Breti og
stúlka fóru af tilviljun jafn snemma út úr straet-
isvagni í úthverfi bæjarins. Bretinn vék sér að
stúlkunni og sagði á bjagaðri íslenzku: ,,Eruð
þér ekki hræddar við Bandaríkjam'ennina? Vilj-
ið þér ekki að ég fylgi yður heim?“
KJARVAL kom einhverju sinni sem oftar
inn á greiðasölustað einn við Austurstræti og
settist við borð. Afgreiðslustúlkan kom þegar og
spurði hvers hann óskaði. Kjarval sagði það, en
áður en stúlkan fór, tók hún dúkinn af borðinu
sneri honum við og setti hann síðan á borðið
aftur. ,,Það er alltaf munur að hafa hreint“,
sagði Kjarval.
Úr syrpu Páls ísólfssortar.
AUSTURLANDSVÍSUR.
Aldan hvíslar upp við sand
ástarljóðum sínum.
Ætíð fagurt Austurland
er í huga mínum.
Þar ég átti bernsku ból
og blíðar æskustundir;
vona ég einnig síðstu sól
sjái þar ganga undir.
Laufey Sigursveinsdóitir.
Næturdrungi og draumafans
drótt í vestri þreytir,
meðan ársól austanlands
allar byggðir skreytir.
/. c.
ÚTVARPSTÍÐINDl
koma út vikulega að vetrinum, 28 tölubl.,
16 blaðsíður hvert. Árgangurinn kostar
kr. 10,00 til áskrifenda og greiðist fyrir-
fram. í lausasölu kostar heftið 40 aura.
Ritstjórar og ábyrgðarmenn :
GUNNAR M. MAGNÚSS,
Vegamótum, Seltjarnarnesi
JÓN ÚR VÖR,
Njálsgötu 23.
Afgreiðsla á Njálsgötu 23. Sími 504o.
Utgefandi: H/f. Hlustandinn.
Víkingsprent h/f.
Þig ég elska, Austurland,
ofið báruskrúða.
Þar sem bára um svalan sand
söltum dreifir úða.
Eva Hjálmarsdóttir.
Þótt mér búi böl og grand
brádökk nótt í faðmi sínum.
Alltaf verður Austurland
eins og ljós í huga mínum.
Kristján Einarsson.
Til að efla bræðraband
og bægja kala þungum:
Ekki verður Austurland
eftir af landsfjórðungum.
Jón Bjarnason.
VESTURLANDSVÍSUR.
Vildi ég um Vesturland
vera nú að sveima.
Við þín fjöll og fjörð og sand
fýsir mig að dreyma.
/. H. G.
Ef mér skolar upp á land
aldan hinzta sinni,
vona’ eg þó að Vesturland
verði’ í eilífðinni.
TIL PÁLS.
Þrátt er jafnan þörfin stór,
þankann endurnæra.
Þér og góðum þjóðarkór
þakkir vil ég færa. H.
116
ÚTVARPSTÍÐINDI