Útvarpstíðindi - 12.12.1941, Blaðsíða 9

í Englands góðu örmum cg unað hc£ um stund,
cignazt mæta vini og stækkað lærdóms pund.
En draumarnir um ísland mcr ei úr huga hverfa,
mín örlög horfa þangað — og ró úr hjarta svcrfa.
Hcr þróast kristni guðs, cins og lilja við ljós,
cn lærdómssetnn brosa og græða rós við rós.
En heima er kristnm blóm, er við hrjóstur fcsti rætur,
og himinn Drottins þar yfir syndum manna grætur.
En þar er sá akur, sem erja sái mín skal,
mcr ást Guðs þangað bendir, cg hefi ci nokkurt val.
Haf þökk, minn ttyggi vinur — við mætumst eitt smn allir,
hvort einsetumannskofa við byggjum eða hallir.
Sjá! farfuglarmr stefna í norður, norður — heim!
Og nú er stundin komin, sem ég má fylgja þeim,
til Sóleyjar, sem paparnir fundu og daprir flýðu,
cr feður mínir komu mcð heiðnilögin stríðu.
Nu kallast land nntt kristið, en kristnin er ung
og kalt er dúfum suðurs, mörg raun Guðs vinum þung
Eg fer — og geng í lið þeirra ljósgeisla, sem skína
frá landi Drottins norður yfir fjallcyna mína“.
Sigurgcir Sigurðsson bisí^up). Frh. af bls. 117.
varpiÖ það, sem henni er mikilvægast
að hlusta á, og það sem hún sízt má
missa. Enn er það starf, sem kirkjan
vill vinna með meðhjálp útvarpsins,
ekki að fullu skipulagt. Hygg eg t. d.
að mjög vel færi á því, að hægt yrði,
eins og víða er gert erlendis, að koma
því við, að útvarpa örstuttri (10—15
mínútna) helgiathöfn á hverjum
morgni, þar sem sunginn væri stuttur
sálmur, lesinn ritningarkafli og bæn
flutt. Lítillega hefur einnig verið um
það rætt, að kirkjan fengi nokkra stund
í hverri viku til afnota. í þessum kirkju-
þætti yrðu flutt ýms mál, sem varða
kirkjuna og trúarleg erindi, bæði af
prestum og leikmönnum. Málaleitun
þessi hefur þó enn ekki komið fyrir
útvarpsráðið. En ég hygg, að samúð
v og velvilji sé þar fyrir, að láta starf
kirkjunnar njóta sín sem bezt.
Vil ég að lokum árna útvarpinu allra
heilla í framtíðarstarfinu, og lesendum
Utvarpstíðinda gleðilegra jóla og góðs
árs.
ÚTVARPSTÍÐINDI
121