Útvarpstíðindi - 06.12.1943, Blaðsíða 19

I
!ShaPpel
'assi)
Árni Bjömsson
(Þ. J. pínanó).
Vilhjálmur Guðjánsson
(Þ. J. saxofónn og klarinett).
l’órir Jónsson tiljátnsveitarstj6n
(fiðla og saxofónn).
•m, c , .
j,. . skipa daushljóms\’eitir Bjarna Böðvarssonar
;; ^ u*' láta myndunum fylgja nokkur orð um
sin, ',0®fœr'> sem mestan svij) setja á hljómsveitir
skoðunum er hér koma fram, en orðið er laust.
•afj ' verður það fjörugt yfir jólin. (B. B. og
a kljómsveit hlutaðeigandi er).
heimta meiri tjániiigarmörguleika en hún
hefur yfir að ráða, t. d. forleiki, rapsódí-
ur o. þ. h., sem fyrst og frernst eru samin
sem hljómsveitarverk.
I>á langar mig til að segja nokkur orð
um jazzimr. — Margt hefur verið ritað
unr hann' og rætt. bæði af lærðurn mönn-
urn og lcikunr, en flest til linjóðs, og af
litlum skilrringi. — Þetta er ef til vill
skiljanlegt. Þar mun sama ástæðan liggja
til grundvallar og hjá þeim, senr ekki
vilja heyra óperur og symfóníur. Þó virð-
ist mér jrað koma úr hörðustu átt, er við
heyrunt marga okkar frægustu tónlistar-
menn tala um jazz sem fyrirbrigði, er sé
goðgá að nefrra tónlist. — Við verðurn að
gera þá kröfu til þeirra, að þeir kynni
sér að mirrnsta kosti lrelztu grundvallar-
atriðirr, sern jazzinn bvggist á, áður en
þeir kveða upp slíkan sleggjudónr.
Mér lrefur nýlega borizt í hendur ein-
tak af amerísku tónlistartímariti „Metro-
novie“, sem aðallega fjallar urn tízku-
tónlist. Þar eru ummæli um jazzinn, sem
höfð eru eftir manni, sem hlotið lrefur
lreimsviðurkenningu í liinum „klassiska“
tónlistarheirni, hinum heimsfræga hljónr-
sveitarstjóra Dr. Leopold Stokowski. —
II ann segir:
„Jazz er mjög mikilsverður þáttur í
aljiýðutónlist vorra tínra. Honum eru
engin takmörk sett, og nrun halda áfrani
að þróast vegna þeirra tækifæra, sem
Frarnh. á bls. Þ22.
Sveinn Ölajsson Jóhannes Eggertsson Höskuldur Þórhallsson
(Þ. .1. saxofónn og fiðla). (Þ. J. tronima), (Þ. J. trompet).