Útvarpstíðindi - 21.03.1949, Side 24

96
Útvarpatíðindi
Sigurður Jónsson frá Haukagili hefur
góðfúslega léð Útvarpstíðindum eftirfar-
andi vísur til birtingar og er það gert með
leyfi höfundar.
Sigurður hefur saínað ógrynni af lausa-
vísum og þó ótrúlegt sé, mun hann læra
þær flestar um leið og hann færir þær inn
í bækur sínar.
Höfundurinn, Þormóöur ísfeld Pálsson, er
ættaður frá Njálsstöðum á Skagaströnd,
sonur Páls Steingrímssonar og Ingibjargar
Siguröardóttur. Hann lauk prófi úr Sam-
vinnuskólanum vorið 1936, en stundar nú
verzlunarstörf í Reykjavík.
Glitri tál í glóð og bálum
gullnu skálanna.
Vakir sál á vegi hálum
vísnamálanna.
Þá án refja hreim skal hefja
hvergi tefjandi.
Magni stefja málið vefja
mjúkt og sefjandi.
Blómagrundir laufgir lundir
liðnu stundanna.
Glæstar hrundir opnar undir
endurfundanna.
Villt í reyk með vanga bleika
við mig leikandi,
einatt sveik þá vonin veika
viðsjál, reikandi.
Árin streyma ýmsu gleyma
andar sveimandi.
Minn þá geymir minjar heima
muni dreymandi.
Gott er að vaka og vera til
— vængjablakið hugann seiðir.
Þegar stakan yndi og yl
yfir klakann til min leiðir.
ÞormóSur Isjeld Pálsson.
Kveðið við dys Agnesar og Friðriks í
Vatnsdalshólum:
Fornar slóðir hrífa hér
hug til bróðurþels og tára.
Drifnar blóði mæta mér
myndir hljóðar fyrri ára.
Þegar innst í muna mér
máli binzt og skapast
ljóðið hinzta, helgast þér
hvað sem vinnst og tapast.
Þó að orni enn við fund
ylur handabandi,
Finnst mér eins og seilst um sund
sitt frá hvoru landi.
Ef ég fyndi gaman gleymt
glaðra skyndikynna,
væri yndi endurheimt
æsku synda minna.