Jazzblaðið - 01.04.1951, Blaðsíða 6

CHARLES H. LQNG
sendir blaSinu þessa grein /rd Englandi.
Sú smáhljómsveit ensk, sem hefur átt
einna mestum vinsældum að fagna um
nokkur undanfarin ár, nefnist Ray Ell-
ington kvartettinn. — Meðlimi hennar
heita: Ray Ellington, sem leikur á
trommur og syngur, Coleridge Coode,
bassaleikari, Dick Katz, píanóleikari, og
Laurie Deniz, sem leikur á guitar.
Hvar sem þeir koma fram, er alltaf
sama sagan: Þegar hljómleikum er lokið
og tjaldið fellur, er það alltaf dregið
upp aftur og það oftar en einu sinni. —
Er það ekkert undarlegt, því að fjöldinn
hefur alltaf kunnað að meta músík, sem
blönduð er hæfilegri kímni, enda þótt
sumum kunni að þykja heldur mikið af
því sem sannir jazzáhugamenn kalla
„show“. Þó má alltaf skynja, að undir-
rót þess, sem þeir fjórmenningarnir
framleiða — jafnvel þegar Ray er að
eggja Coleridge á að gera eitthvað af
hinum fjölmörgu grínbrögðum þeirra —
er hin sanna músík.
Á undraskömmum tíma hefur þeim
tekizt að koma sér áfram, einmitt á
þessum árum, sem hafa verið strangur
reynslutími fyrir margar eldri hljóm-
sveitir. Hafa þeir komizt að í öllum
greinum þessa atvinnuvegar; útvarpi,
sjónvarpi, kvikmyndum, leikhúsum,
danshúsum og á plötum og safnað kring
um sig fjölda aðdáenda.
Ef leitað er að ástæðunum fyrir
þessu, kemur í ljós að fi-ægðina eiga
þeir að þakka hinum undraverðu hæfi-
leikum sínum tií að koma alltaf fram
með nákvæmlega það, sem áheyrgnd-
urnir geta tekið á móti í það og það
skiptið. Þetta er sá leyndardómur, sem
allir listamenn vildu geta skilið; hvern-
ig hægt er að skilja við áheyrendurna,
þannig að þeir æski alltaf eftir meiru.
Shakespeai-e lýsti Cleópötru á þann veg,
að hún „Makes hunger where most she
satisfies". Sama má segja um þá fjór-
menningana, og skulum við þá snúa okk-
ur að hverjum einstökum þeirx-a. Ber
þá fyrstan að telja hljómsveitarstjór-
ann:
RAY ELLINGTON
Hann er sá, sem mestan svip setur á
hljómsveitina, og ber þar mest á því
óþrjótandi lífsafli, sem hann hefur til
að bera, bæði á sviði og í daglegri um-
gengni.
Hann fæddist í London 17. marz 1916,
sonur amerísks blökkumanns og rúss-
neskrar móður. Hann var ennþá í barna-
skóla, þegar hann kom fyrst opinberlega
fram. Var það 1 músíkgamanleik, sem
nefndist „Virginia", og leikin var í
Palace Theatre. — Þegar hann hætti í
skóla, 14 ára gamall, vann hann við
húsgagnasmíði hjá frænda sínum, en
tónlistin náði það sterkum tökum á hon-
6 f^azzhta&iá