Jazzblaðið - 01.06.1951, Blaðsíða 9
„Tall, dark and hand-
some" Bill Chase i góð-
um félagsskap. — Frá
v.: Kristján Magnússon,
Ólafur Gaukur, Grettir
Björnss., Steinþ. Stein-
grímsson, Bill Chase og
Jón Sigurðsson. Mynd-
in var tekin á kabarett-
sýningu, sem Kristinn
Vilhelmsson fœrði upp
á Keflavikur-flugvelli
fyrir nokkru.
TAL FARLOW
Framh. af bls. 7.
Philadelphia. Hann lék hingað og þang-
að þar í borg, þar til hann fékk vinnu í
Dardanella tríóinu, en þar var hann
tvisvar, hálft ár í hvort skipti.
Nokkrum mánuðum síðar fór hann
til New York og fékk þar vinnu ásamt
Margie Hyams og Teddy Napoleon. —
Síðan réði Buddy DeFranco hann í
kvartett sinn, sem hann ferðaðist um
með sumarið 1949. Þegar DeFranco kom
aftur til New York hætti Tal hjá hon-
um og réðst í Marshall Grant tríóið,
þar sem hann var í sex mánuði.
Þegar Red Norvo stofnaði tríó sitt í
fyrra, mæltu aðrir guitarleikarar svo
mjög með Farlow, að Norvo réði hann.
Og þá hafið þið það. Úr þessu varð frá-
bært tríó, og jafnvel enn frábærari guit-
arleikari fékk þarna tækifæri til að leika
einmitt það, sem hann vildi, og oftar en
nokkru sinni fyrr.
Farlow eyddi löngum tíma í að ná
þeim tón, sem honum líkaði úr hljóðfæri
sínu. Hann lét setja alveg nýtt gripa-
bretti á guitar sinn. Það er styttra en
venjulega, svo að strengirnir styttast
um 3—4 cm. Það hefur í för með sér,
að strengirnir þurfa ekki að vera eins
strengdir, til að hljóma með öðrum
hljóðfærum.
Þetta skapar mýkri tón og gefur Tal
nokkra sérstöðu, þar eð hann kemst ofar
á hljómborðinu.
Ef þið fáið nokkurn tíma tækifæri til
að heyra í piltinum, þá notið það. Ég
geri ráð fyrir, að þið munið fallast á,
að hér sé á ferðinni glæsilegur jazzleik-
ari, sem er gæddur öllum eiginleikum,
sem þarf til að verða einn sá mesti.
(Lárus Lárusson þýddi úr Doivn Beat).
SAGT í JAZZBLAÐINU . . .
„Að mörgu leyti er alls ekki eðlilegt,
að íslendingar viti mikið um jazzmúsik,
eða geri greinarmun á henni og dægui-’
lögum, því að fjöldinn allur af fólki
finnst hér, sem aldrei hefur hlustað á
jazzlag“. Ólafur Gaukur.
flazxtfaÍiÍ 9