Musica - 01.03.1949, Blaðsíða 13

(onlistarkórinn með aðstoð sinfóníuhljóm-
sveitar í Austurbœjarbíó þ. 25. nóv.
Stjórnandi: Dr. Victor Urbantschitsch.
Einsöngvarar: Guðmunda Elísasdóttir og Sigurður Skagficld.
Verkcjni:
Tónlistarfélagskórinn:
Þjóðsöngvar norðurlanda:
O, guð vors lands; Sveinbjörn Sveinbjörnsson.
Der ct er yndigt land; R. Nordraak.
Du gamla du fria, þjóðlag.
Suomen laulu; Pacius.
5 íslenzk þjóðlög; útsett af söngstjóranum.
Island; Markús Kristjánsson.
Kvöldljóð; Hallgrímur Helgason.
Requiem; Jón Leifs.
Ofan gefur snjó; Sigfús Einarssonar.
Fjallkonan; Sigfús Einarsson.
Tónlistarfélagskórinn með aðstoð Sinfóníubljómsveitar
Reykjavíkur.
Island; Sigfús Einarsson. (Einsöngur Guðmunda Elíasdóttir).
íslands minni; Helgi Pálsson. (Einsöngur Sigurður Skagfield).
Gamlar stökur:
Tvö rímnalög; Karl O. Runólfsson.
Bæn um frið; Björgvin Guðmundsson.
Fánasöngur:
Lofsöngur; Páll Isó/fsson. (Einsöngur Sigurður Skagfield).
Þessir hljómleikar Tónlistarfélagskórsins voru yfir-
leitt einhverjir þeir vönduðustu hljómleikar sem höf-
uðstaðstaðabúar hafa átt kost á síðustu ár. Kórinn
bauð upp á alíslenzka efnisskrá (að þjóðsöngvum
norðurlanda undanteknum) og er það vel.
Þeir sem eru vantrúaðir á íslenzkar tónbókmenntir
hefðu mikið gagn af að hlusta á þessa liljómleika
kórsins.
Af þeim lögum sem kórinn söng án undirleiks má
hiklaust telja kvöldljóð Hallgríms Helgasonar og
Jóns Leifs athyglisverðustu lögin.
Requiem Jóns Leifs er tregðublandin þjóðvísa og hin-
ar fögru sópranraddir kórsins skiluðu þeim afar vel
og vandvirknislega.
Jón Leifs hefir tekist snilldarlega að ná út kjarna
þjóðvísunnar. Ná út þeim svefni sem náttúran er
í og allar lifandi verur. Yfir laginu hvílir djúpur
friður O'g hinar fínlegu vibrationir sópranraddamna og
hinn dimmi grunnur bassanna setti skemmtilegan
svip á verkið, það má segja að Jón Leifs hafi verið
heppinn í vali sínu á texta því að fegurð textans er
sérstaklega mikil og það má glöggt finna 'hve hið
''þekkta skáld hefir haft næmt auga fyrir hvíld þeirri
er náttúran sveipast í að næturþeli:
Sofinn er fífill fagr í haga
mús undir mosa
már á báru
lauf á limi
Ljós í lofti
hjör.tur á heiði
enn í hafi fiskar.
Við skulum gleyma grát og sorg
gott er heim að snúa.
Látu þig dreyma bjarta borg
búna þeirn er trúa.
Þau lög er Sinfóníuhljómsveit Reykjavíkur annaðist
undirleik á voru ekki eins velheppnuð, því að hljóm-
sveitin var ekki eins góð og hún hefir verið.
Trompetarnir voru t. d. beinlínis falskir og var öll
hljómsveitin eins og utangátta í undirleik sínum.
Guðmunda Elíasdóttir söng einsöng í laginu Island
eftir Sigfús Einarsson enn það lag er einn kafli úr
verkinu „Sangen i Norden" er flutt var á norræna
kóramótinu í sumar, leysti frúin verk sitt vel af hendi.
Sigurður Skagfield söng einsöng í tveim lögum,
Islands minni eftir Helga Pálsson og Lofsöng eftir
Pál Isólfsson, var eins og söngvarinn væri hálft í
hvoru í vandræðum með sjálfan sig, kom m. a. illa
inn í Islands minni eftir Helga, enn var mun betri
í Lofsöng Páls ísólfssonar.
Annars hættir Skagfield til eins og fleiri söngvur-
um hins þýzka skóla að leggja of mikið á sig við
sönginn og yfirdrífa þann kraft er þeir þurfa að
leggja í hann.
Gamlar stökur og tvö tímnalög úr (ísl. þjóðlögum)
eftir Karl O. Runólfsson eru nærri því austurlenskar
í stílbyggingu sinni, enn skemmtilegar samdar. Ann-
ars var athyglisverðast í þessum kafla Lofsöngur Páls
Isólfssonar og Bæn um frið (úr kantötunni „Friður
á jörðu“) eftir Björgvin Guðmundsson.
MUSICA 13