Kristilegt stúdentablað - 01.12.1960, Page 17

„Öðrum kirkjudeildum ?“ spurðum við, því við
höfum alltaf haldið að Hj álpræðisherinn væri
liluti af kirkjuimi, og vitum að heima starfar
hann innan kirkjunnar. En kapteinninn segir að
víðast sé liann sjálfstæðnr.
Við viljum fá að heyra meira um það.
„Hjálpræðisherinn var stofnaður fyrir næstum
100 árum, 1865,“ segir kapteinninn. „Stofnandinn
var ’William Booth. Hann var prestur i meþód-
istakirkjunni en fannst hann ekki hafa nógu
rúmt til að starfa. Hann og kona hans, Catherine
Booth, fóru að vinna meðal fólksins i fátækra-
hverfunum í Loudon. Starf Hjálpræðishersins
liefur alltaf verið fyrst og fremst að herjast
fyrir hina lægst metnu, hæta kjör þeirra og
færa þeim trú. Svo var nauðsynlegt að finna form
fyrir starfið, þvi þeir, sein fylgdu Bootli út úr
kirkjunni, áttu ekki afturkvæmt þangað.
Herskipulagið og hernafnið var valið af því
starfið liafði alltaf verið hardagi, og átti alltaf
að vera bardagi fyrir sálum manna, og af þvi
að William Booth sá að samstarfsmenn hans
vildu hafa ákveðna leiðsögu. En frekara skipu-
lag kom smátt og smátt, einkennisbúningarnir
og titlarnir.“
Og fólkið í salnum er aftur farið að syngja.
Þetla er ekki einn af léttu söngvunum og það
eru engar trumbur og ekkert klappað. Þetta er
eins og kirkjulag og sungið stillt og hægt en allir
syngja með. I kvöld lala þrjár þeirra, sem vinna
að þjóðfélagslegum hjálparstörfum, ein á elli-
heimili, ein á barnaheimili og ein á skóla fyrir
vegvilllar stúlkur. Því starfssviðið hefur vaxið
Útisamkoma. Hjálpræðisherinn heldur samkomur í 86
Iöndum og predikar á 120 tungumálum.

Auður Eir
Vijhj átmsdóttir
stud. theol.
og víkkað og Hjálpræðisherinn hefur nú fjöl-
mörg barnaheimili, unglingaheimili, elliheimili,
mæðraheimili, sjómannaheimili, gistiliús o. fl.
og Hjálpræðisliersmenn og konur koma viða í
sjúkraheimsóknir og inn á mörg bágstödd heim-
ili, fara inn á krárnar á kvöldin og úl á strætin á
nóttunni til að leita að þeim, sem þarf að hjálpa.
Því Hjálpræðishermaður er frelsaður til að leiða
aðra til frelsis.
Ivonan frá stúlknaheimilinu segir hvernig ein-
kennisbúningurinn hennar liafi oft orðið til að
koma lienni í samband við stúlkurnar: „Þær vita
að allir mega hvar sem er og hvenær sem er
leila til fólks í Hjálpræðishersbúningi með per-
sónulega neyð sína og vandamál."
Þær segja frá litlum, hröktum börnum, gömlu
einmana fólki og ráðþrota unglingum, sem eru
kvalin af angist. „Það er svo golt,“ segja þær, „að
geta bent þeim á Jesú, þar finna allir frið. Við
höfum séð marga, sem voru niður brotnir, verða
aftur að starfandi fólki fvrir lijálp Guðs.“ Við
dáumst að því meira þegar við kynnumst Hjálp-
ræðishernum betur, hvað þeim tekst vel að
blanda saman glaðværðinni og alvörunni. Okk-
ur finnst ekki bara gott að koma á samkomu
vegna þess að það eru sungnir fjörugir söngvar
og spilað mikið á lúðra heldur líka livað hoð-
skapurinn er hlýr, sterkur, einfaldur og ákveð-
inn.
Samkomunni er lolcið og við förum heim. En
við komum miklu oftar. Eitt kvöldið þegar við
eigum leið þar fram lijá hittu'm við kapteininn
KRISTILEGT STUDENTAB LAÐ
17