Árdís - 01.01.1950, Blaðsíða 75

Árdís - 01.01.1950, Blaðsíða 75
Ársrit Bandalags lúterskra kvenna 73 Our Ladies’ Aids have been with us in spirit this summer as before, many of them sending donations of various kinds. A list of these will be published in our Icelandic weekly “Logberg”. In closing I wish to thank all our campers for being such fine girls and boys at camp, co-operating so well in every way. I also thank all leaders for splendid work done at camp. And finally, I wish to leave with our readers a picture of the closing item of the program of the closing night of each group at camp. That is the ceremony at the cairn. And what is the cairn? Those of you who never visit our camp will not know—others who have been there may think that the cairn is only a pile of stones on the camp grounds, each stone bearing the initial of the person that laid it there, also the date. Those who have attended some of our closing concerts will know that after the closing hymn has been sung the campers file out, lead by their Dean, each one carries their stone, which has been carefully selected and initialled before. They march to the cairn and form a circle around it. The audience from the hall follow. Reverent silence reigns. The campers sing their opening hymn. Each group with its Leader steps nearer to the cairn; in unison they repeat a pledge which has been memorized and ex- plained during the daily teaching periods. With the stone they lay, they pledge themselves to noble living in a closer fellowship with God. When all have laid their stones, a prayer is offered by the pastor in charge. Another verse is sung in unison. The Lord’s prayer is repeated and benediction pronounced. Thus closes the session of each of our groups in Camp. The cairn remains, and grows from year to year—a monument to the work that is being done at camp—a monument built by every camper that has attended our Sunrise Lutheran Camp. A reminder of a sacred promise given, reminding each one of us that: “We would be building: Temples still undone O’er crumbling walls their crosses scarcely lift Waiting till love can raise the broken stone And hearts creative bridge the human rift. We would be building, Master let Thy plan Reveal the life that God would give to man.” INGIBORG J. OLAFSSON.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104

x

Árdís

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árdís
https://timarit.is/publication/755

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.