Árdís - 01.01.1964, Síða 34

Árdís - 01.01.1964, Síða 34
32 ÁRDÍS During her early years Ólafía became an active worker for women’s rights (Hið íslenzka Kvenfélag) and for a university in lceland. Her efforts for temperance took her to various parts of lceland. Once during the middle of winter she went across the country to Seyðisfjörður on horseback and on foot for the cause of temperance. Around the turn of the century she went to America for the cause of temperance. During her stay in America she met numerous people, among them Dwight L. Moody, the famous evangelist, and Frances Willard, the founder of the Womens Christian Temper- ance Union. Among the friends she came to love and esteem was Rev. Jón Bjarnason of Winnipeg. As a child Ólafía had a growing faith, but, unfortunately, as she grew older, she lost her childhood faith. Nevertheless, she continued to search for God. During a visit to her parents in the beautiful Skaftafell district, she was so impressed with the majestic work of the Creator that she said, “If God exists and has made all this, He must be wonderful; if God exists, I long to know Him.” She uttered a simple prayer, “God, if there is a God, teach me to know Thee.” Later Ólafía wrote in her remarkable autobiography, From Darkness io Lighi, “I soon forgot this prayer, but God heard it and answered it in his good time.” Ólafía gradually became sensitive to the call of God. Through conversation with friends, among them Rev. Sigurbjörn Á. Gísla- son; through reading the Bible and sermons of the “prince of preachers,” Charles Spurgeon, Ólafía gradually came to hear and heed the call of God. Listen to the words of one who sought and found. “I fell to my knees . . . and asked God that Jesus would be my Saviour, would take away my sins, and that I might in the Son have everlasting life.” After this Ólafía’s supreme desire was to serve God. Although she traveled to such places as England and Switzerland for the cause of temperance and women’s rights, Ólafía finally (in 1903) went to Norway to receive the “white ribbon” and to devote the rest of her life to helping the unfortunate women of Oslo. Her first abode was a small house in the poorest section of Oslo. Here girls who had fallen to the lowest depths, girls who
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108

x

Árdís

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árdís
https://timarit.is/publication/755

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.