Árdís - 01.01.1964, Blaðsíða 34

Árdís - 01.01.1964, Blaðsíða 34
32 ÁRDÍS During her early years Ólafía became an active worker for women’s rights (Hið íslenzka Kvenfélag) and for a university in lceland. Her efforts for temperance took her to various parts of lceland. Once during the middle of winter she went across the country to Seyðisfjörður on horseback and on foot for the cause of temperance. Around the turn of the century she went to America for the cause of temperance. During her stay in America she met numerous people, among them Dwight L. Moody, the famous evangelist, and Frances Willard, the founder of the Womens Christian Temper- ance Union. Among the friends she came to love and esteem was Rev. Jón Bjarnason of Winnipeg. As a child Ólafía had a growing faith, but, unfortunately, as she grew older, she lost her childhood faith. Nevertheless, she continued to search for God. During a visit to her parents in the beautiful Skaftafell district, she was so impressed with the majestic work of the Creator that she said, “If God exists and has made all this, He must be wonderful; if God exists, I long to know Him.” She uttered a simple prayer, “God, if there is a God, teach me to know Thee.” Later Ólafía wrote in her remarkable autobiography, From Darkness io Lighi, “I soon forgot this prayer, but God heard it and answered it in his good time.” Ólafía gradually became sensitive to the call of God. Through conversation with friends, among them Rev. Sigurbjörn Á. Gísla- son; through reading the Bible and sermons of the “prince of preachers,” Charles Spurgeon, Ólafía gradually came to hear and heed the call of God. Listen to the words of one who sought and found. “I fell to my knees . . . and asked God that Jesus would be my Saviour, would take away my sins, and that I might in the Son have everlasting life.” After this Ólafía’s supreme desire was to serve God. Although she traveled to such places as England and Switzerland for the cause of temperance and women’s rights, Ólafía finally (in 1903) went to Norway to receive the “white ribbon” and to devote the rest of her life to helping the unfortunate women of Oslo. Her first abode was a small house in the poorest section of Oslo. Here girls who had fallen to the lowest depths, girls who
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Árdís

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árdís
https://timarit.is/publication/755

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.