Árdís - 01.01.1964, Qupperneq 69

Ársrit Bandalags lúterskra kvenna
67
biðu þeir mikinn ósigur fyrir kaþólskum mönnum. Biturt hatur
ríkti í Svíþjóð gegn kaþóslu trúnni.
Enn hvað um Kristínu, ungu drottninguna? Hún átti eftir
að vekja athygli og undrun þjóðar sinnar og jafnvel allra þjóða
heimsins með framkomu sinni og æfiferli. Vegna þess að Kristína
var barn að aldri var ríkinu stjórnað af útvöldum forráðamönnum
þar til hún varð lögaldra og tók við völdum. Snemma á árum kom
það í ljós að Kristína var afar velgefin enn mjög sérlynd og ó-
kvennleg í framkomu og smekk. Hún stundaði erviðar líkams-
æfingar og íþróttir enn forðaðist allt samfélag við kvenfólk. Hún
bauð til sín helztu lærdómsmönnum Evrópu og launaði þeim ríki-
mannlega úr landssjóði Svía sem var orðinn æði lítill eftir öll
stríðin. Hún varði nærri öllum tímanum til lesturs og lærdóms.
Um það leiti er hún tók við ríkisstjórn lýsti Kristína því yfir að
hún ætlaði alls ekki að giftast, þótt henni gæfist mörg tækifæri
til þess. Margir konunglegir biðlar báðu um hönd hennar enn hún
hafnaði þeim öllum. Vegna þessarar ákvörðunar varð hún að til-
nefna ríkisarfa og tilnefndi hún frænda sinn Karl Gústaf, sem var
einn þeirra sem sótti um hönd hennar.
Krýning Kristínar fór fram í Stokkhólmi og upp frá því dró hún
sig æ meira í hlé og gaf sig nærri einungis að bóklegum störfum
og bréfaskiptum við lærdómsmenn erlendis. Hún keypti og dýr-
mæta minjagripi, á meðal þeirra málverk eftir Titian, sem hún
skar niður og setti í ramma svo að það kæmist fyrir á vissum vegg.
Kristína drottning var sérlega kaldsinnuð. Einu sinni var
henni sýnt banatilræði er hún kraup við altari í kapellunni í
höllinni, og jafnskjótt og maðurinn var handtekinn hélt hún áfram
að biðjast fyrir eins og ekkert hafi ískorist.
Ávalt óx aðdáendahópur hennar hvað fræðimenn snerti. Fleiri
og fleiri nutu gestrisni hennar og naut hún þess að hlýða á þá og
menntast af þeim. Lærdómsþorsti hennar ókst stórum. Flestir
þessara manna voru kaþólskir. Vegna þess að hún var fráhverf
hjónabandi og einnig vegna áhrifa frá þessum mönnum, óx áhug-
inn að kynna sér nunnustétt kaþólsku kirkjunar og upp frá öllu
þessu ákvað hún með sjálfri sér, að gerast kaþólsk og afneita
Lúthersku trúnni. Hún taldi örugt að trúarbrögð þau sem staðist
höfðu í sextán hundruð ár hlytu að vera sú eina sanna trú. Tók
hún nú að kynna sér þessi trúarbrögð af miklum áhuga.