Embla - 01.01.1945, Síða 81

Embla - 01.01.1945, Síða 81
bústjórn. Ég ætlaði að stækka túnið, flæma það út um holt og móa. Bú mitt skyldi vera stærst á íslandi. Eitt haustið ofkældist ég í eftirleit. Þrjózkufullur neitaði ég að fara í rúmið, þangað til ég var orðinn fárveikur.. Strax og mér skánaði eitthvað, rauk ég á fætur og reyndi að vinna, en sló J^á jafnan niður aftur. Þannig leið veturinn. Ég trúði ekki, að veikindi gætu sigrað mig. Næsta sumar slæptist ég við vinnu, máttfarinn og aumur. Ég vildi ekki leita læknis, sólin átti að gefa mér kraftana aftur. Eg var hálfnakinn við orfið eða í sólbaði. En sólin megnaði ekki að lækna mig, svo ég fór loks til læknis um haustið, nauðugur þó. Ég bað hann að láta mig hafa eitthvert gutl til að lækna í mér slenið. En Joá átti heim- urinn ekki til neitt gutl, sem læknað gæti slen mitt eða von- brigði. Ég var með sár í báðum lungum og bullandi smit, stór- hættulegur maður. Ég, sem elskaði vinnu og vildi strita, Jnar til svitinn perlaði af mér, var nú dæmdur í æfilangt iðjuleysi. Eg hálf brjálaðist, steytti hnefann framan í lækninn og sagði hann ljúga. Síðan Jreysti ég heim og ofbauð eftirlætis hestinum mínum. Ég var máttfarinn og veikur, þegar lieim kom, annars hefði ég unnið eittlivert óhappaverk. Svo fluttist ég hingað. Ég hafði enga batamöguleika og vonaði að biðin yrði ekki löng. Mér fannst líl'ið búið. En berklarnir eru lengi að vinna á svona sterkum skrokk. Eg var búinn að Jneyja hér í 10 ár og eiga marga samferðamenn. Sumir fengu heilsu og héldu út í lífið á ný, hina tók dauðinn, en ég var alltaf kyrr. Þá kom hún um vorið. Þegar fyrstu blómin voru að springa út, sá ég hana. Ég hélt, að guð hefði sent mér hana til að bæta fyrir mótlæti mitt. Hún var fallegust, bezt og yndis- legust af öllu, sem heimurinn og himininn áttu til. Hún hét ,Þórdís eins og þú. Fólkið kallaði hana Dídí, en ég nefndi liana Dísdís, og Jaað nafn festist við hana. Við elskuðum liana allir og urðum betri menn. Það gat enginn elskað hana án Jress að verða góður. En ég var hamingjusamastur allra, Jjví hún elsk- aði mig einan. l hin var ekki mikið veik, og læknarnir, setn alltaf segja meira en Jreir vita, fullyrtu, að hún fengi heilsu. Hún hafði smitazt af deyjandi föður sínum, sem í látækt sinni stritaði fár- veikur fram í andládð. Þegar söngfuglarnir voru að byrja að 79
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122

x

Embla

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Embla
https://timarit.is/publication/759

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.