Morgunblaðið - 03.07.2009, Blaðsíða 29

Morgunblaðið - 03.07.2009, Blaðsíða 29
✝ Sigurður Berg-mann Runólfsson fæddist í Seli í Skafta- felli í Öræfum 13. september 1943. Hann lést að morgni sunnudagsins 21. júní síðastliðins. For- eldrar hans voru Run- ólfur Bjarnason, bóndi í Skaftafelli, f. í Hofi í Öræfum 2.12. 1884, d. í Reykjavík 17.8. 1962, og kona hans Ólöf Sigurð- ardóttir, f. á Hraun- bóli á Brunasandi í V-Skaft. 12.11. 1906, d. í Kópavogi 16.4. 2000. Al- systkini Sigurðar eru Þuríður, f. 1940, Bjarni Óskar, tvíburabróðir Sigurðar, f. 1943, og Margrét, f. 1946. Samfeðra voru Guðný Mar- grét, f. 1907, d. 1991, og Óli Friðrik Sófus, f. 1920, d. 2003. Sammæðra Dagbjartur Sigursteinsson, f. 1934. Hinn 17. nóvember 1979 kvæntist Sigurður á Filippseyjum Maríu Emmu Suarez, f. á Filippseyjum 5.4. 1954. Synir þeirra eru Blængur, f. 3.11. 1981, og Allan, f. 12.2. 1986. Sigurður lærði bak- araiðn í Björnsbak- aríi í Reykjavík og vann þar nokkur ár að því loknu, þá rak hann um tíma bakarí á Eyrarbakka, Egils- stöðum og Höfn í Hornafirði. Í Dan- mörk og Svíþjóð vann hann um tíma en hóf svo störf við Bakarí Ríkisspítalanna og var bak- arameistari þess í allmörg ár eða þar til það var lagt niður. Hann hóf þá störf sem vaktmaður á Landspít- ala Háskólasjúkrahúsi og sinnti því starfi til æviloka. Útför Sigurðar verður gerð frá Árbæjarkirkju í Reykjavík í dag, 3. júlí, kl. 13. Meira: mbl.is/minningar Kæri bróðir og vinur. Enginn ræð- ur sínum næturstað né hvar næsti vinafundur mun verða. Við systkinin vorum sum stödd, ýmist erlendis eða norður í landi snemma morguns þeg- ar sameiginlegur vinur hringdi og færði þá sorgarfregn að þú værir far- inn í ferðalagið langa sem enginn á afturkvæmt úr. Aðdragandi ferðar- innar var enginn. Þú virtist svo hress og kátur og hugðist njóta nokkurra daga af sumarfríinu þínu í nágrenni staðarins sem æskuminningarnar tengjast. Þið hjónin höfðuð gengið daginn áður upp á Hamarinn þar sem sést svo vel yfir æskustöðvarnar og haft á orði hvað gangan upp hefði ver- ið skemmtileg. Þetta er sá sami Ham- ar sem þið tvíburabræðurnir gengu upp á með vini ykkar er þið voruð sjö ára, þá leist þú fram af brúninni og sást þorpið og sveitina í kring og sagðir. „Svo þetta er allur heimur- inn.“ Eitthvað mun heimurinn hafa stækkað í þínum augum síðar meir. Engan renndi grun í að gangan að þessu sinni mundi verða kveðjustund- in við litla þorpið þar sem æskan leið forðum daga við leik og störf. Voru það forlög að fara aftur heim í litla þorpið til að kveðja eftir að hafa eytt starfsævinni í fjarlægð þess. Minningarnar frá dögum æsku og áhyggjuleysis streyma fram, minn- ingar sem að mestu hafa verið gleymdar í áranna rás verða svo ná- lægar á stundum sem þessari. Áfallið varð stórt fyrir litlu samheldnu fjöl- skylduna þína, konuna þína sem kom- ið hafði um hálfan hnöttinn til að eyða ævinni með þér og byggt upp með þér fallega og ástúðlega heimilið ykkar sem alltaf stóð opið fyrir vinum og vandamönnum, heimilið þar sem öll- um gestum var veisla búin er þeir komu í heimsókn. Hún hafði alla tíð treyst á þig, því það er ekki nóg að hafa unnið sér glæsilegan þegnrétt í fjarlægu landi svo langt frá heima- högum og ættmennum, þar þarf traustara haldreipi en ella. Við slíkt áfall er sem öllu sé kippt undan fótum manns, einsemdin verður meiri og sárari þegar fjarlægðin til heimahag- anna er svo mikil. Þó drengirnir ykk- ar hafi staðið þétt við hlið mömmu sinnar og stutt hana í gegnum þessar þrengingar verður sorgin þyngri svo langt frá sínum. Ungur að árum nam Sigurður bak- araiðn við Björnsbakarí í Reykjavík og vann þar um tíma eftir námið. Þá vann hann í um eitt ár við skyld störf í Danmörk og Svíþjóð. Eftir heimkom- una vann hann sem bakarameistari bæði á Eyrarbakka, Egilsstöðum og Höfn í Hornafirði uns hann hóf störf við Bakarí Ríkisspítalanna í Reykja- vík, þar varð hann skömmu síðar bak- arameistari og sinnti því starfi meðan bakaríið var starfrækt. Eftir það hóf hann störf sem vaktmaður á Land- spítala – Háskólasjúkrahúsi og sinnti því til æviloka. Sigurður var glaðsinna maður, glettinn og hrókur alls fagnaðar í góðra vina hópi, hann spilaði listavel á harmonikku og hljómborð og fengu vinir og vandamenn einatt að njóta þess. Kæri bróðir og vinur, margir munu minnast góðs drengs og vinar en hér munu leiðir skiljast að sinni. Við biðj- um algóðan Guð að geyma þig og styðja og styrkja konu þína og syni, svo og ástvini þína alla í sorg þeirra. Bjarni, Þuríður, Margrét, Dagbjartur og makar. Sigurður Bergmann Runólfsson Ég hef séð betur og betur með aldrinum hvað ég átti umhyggju- sama föðursystur, þó svo að á ung- lingsárunum hafi mér þótt gusta af henni. Hún var alltaf svo falleg og vel til höfð, með nettar hendur og vel snyrt, mild en samt föst fyrir þegar á þurfti að halda, virkileg Kona með stórum staf. Víðsýni hennar finnst mér best lýst með því að hún var ein af fáum í ættinni, sem fannst það eðli- legt að ég sem búddisti æli börnin mín upp við búddísk gildi. Við höfð- um alla tíð nokkuð mikið samband okkar á milli, hennar heimili á Sólhól stóð mér alltaf opið eins og svo mörg- um öðrum, og vel var tekið á móti manni í sumarhúsinu þeirra Guð- mundar á Ísafirði, sem og eins í Kópavoginum. Ég finn til mikils þakklætis og saknaðar þegar ég hugsa til Möggu frænku, ég votta allri stórfjölskyldunni mína innileg- ustu samúð, þó sérstaklega Guð- mundi, Guðbjörgu og Heimi Þór (pabba). Helga Nína. Nú þegar Magga frænka er lögð af stað í ferðina miklu, hvarflar hugur- inn til baka til liðins tíma. Á Sólhól bjuggu tvær móðursystur mínar ásamt fjölskyldum sínum, Hadda og Aggi á neðri hæðinni og Magga og Alli á þeirri efri. Á Sólhól kom ég oft og í hvert sinn sem ég kom þangað sem krakki eða seinna með fjölskylduna þá fann maður hvað móttökurnar voru innilegar og gestirnir velkomnir, gilti þá einu hvort farið var í heimsókn uppi eða niðri. Eiginlega má segja að svolítil samkeppni hafi verið á milli þeirra systra á tímabili um gestina en það var einungis merki um umhyggju þeirra fyrir þeim. Ekki er þó loku fyrir það skotið að maður hafi verið fullvel haldinn þegar haldið var á braut. Magga flutti vestur á Ísafjörð fyrir allnokkrum árum síðan og hóf sam- búð með miklum sómamanni, honum Guðmundi. Í Silfurgötunni hefur löngum verið gestkvæmt sem og í sumarhúsi þeirra inni í Tunguskógi. Það var, eins og áður, ný kynslóð fékk að upplifa gestrisni og væntum- þykju gestgjafanna sem seint verður fullþakkað. Það er eitt að eiga ætt- ingja en það er svo mikið dýrmætara að eiga ættingja sem jafnframt eru vinir manns og láta sér annt um þig og þína. Góðar minningar um Margréti frænku munu fylgja okkur um ókom- in ár og þeim mun fylgja hlýhugur og þakklæti. Þröstur, Guðrún og dætur. Hún elti okkur um allt, þetta litla skott. Þetta sagði amma á Sólhól oft þegar hún rifjaði upp æskuminning- arnar frá Selnesi og var þá að tala um Margréti systur sína sem var tveim- ur árum yngri. Þetta á svo sannar- lega við í dag þegar Margrét er jörð- uð á dánardegi ömmu. Ósjaldan fengum við að heyra sög- urnar af því þegar Margrét lokaðist inni í mógröfinni og þegar hún ásamt fleirum þvoði hárið á sér upp úr kúa- hlandi. Margrét og amma bjuggu saman á Sólhól í áratugi og ólu þar upp börnin sín. Þær voru nú ekki allt- af sammála um allt en þær gátu varla hvor án annarrar verið. Eftir að Mar- grét flutti til Ísafjarðar og svo til Reykjavíkur með Guðmundi hélt hún Sólhól og var þar alltaf þegar tæki- færi gafst og þær systur töluðu ekki saman sjaldnar en tvisvar á dag í síma. Þær voru aldar upp á símstöð og unnu á símstöð allan sinn starfs- aldur og notuðu símann óspart til að fylgjast með öllum sínum frændgarði og fjölskyldum vina sinna. Þegar við Magga frænka komum í heimsókn á Sólhól þegar við vorum litlar kom það iðulega fyrir að þær systur rifust um það í forstofunni hvort við ættum að koma upp til Margrétar eða niður til ömmu í kaffi. Eftir að amma dó bætti Margrét okkur systkinunum eiginlega við sem barnabörnum og passaði að börnin okkar fengju jóla- gjafir frá langömmusystur. Við sendum Guðmundi og fjöl- skyldu Margrétar okkar bestu kveðj- ur Arnbjörg og fjölskylda. Minningar 29 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 3. JÚLÍ 2009 ✝ MatthildurBylgja Ágústs- dóttir fæddist í Hraunteigi í Grinda- vík 4. ágúst 1952. Hún lést á Heilbrigð- isstofnun Suðurnesja 25. júní síðastliðinn. Foreldrar hennar voru Matthildur Sig- urðardóttir, f. 1. júní 1914, d. 10. sept- ember 2005 og Sveinbjörn Ágúst Sigurðsson, f. 11. ágúst 1906, d. 28 júní 1975. Bylgja var þriðja yngst í sínum systkinahópi, hin eru Bjarni Guðmann, f. 9. des. 1931, Ólafur, f. 22. júlí 1935, Sigrún, f. 25. ágúst 1936, Hallbera Árný, f. 19. okt. 1938, Alda, f. 7. ágúst 1940, Bára, f. 7. ágúst 1940, Ása, f. 18. okt. 1941, Þórdís, f. 20. nóv. 1942, Sigríður Björg, f. 17. feb. 1946, Sigurður Magnús, f. 13. júní 1948, Hrönn, f. 1. apríl 1951, Sveinbjörn Ægir, f. 28. jan. 1954 og Sjöfn, f. 25 sept 1956. Synir Matthildar eru: 1) Brynleifur Heiðar Jónsson, f. 24. nóv. 1969, kvæntur Ra Ong Phumatphon, f. 25. okt. 1968, dóttir hennar er Yatika Kloumjoho, f. 3. feb. 1998. 2) Ágúst Heið- ar Jónsson, f. 15. júlí 1976, sambýliskona Erla Björk Kjart- ansdóttir, f. 24. jan. 1981, sonur hans er Jón Þór, f. 23. júlí 1997. Sambýlismaður Matthildar er Walter Borgar, f. í Borg í Mikla- holtshreppi á Snæfellsnesi 12. ágúst 1943. Börn hans eru Þor- steinn, Anna Borg, Ósk, Eiríkur, Ásgrímur Stefán og hann á sjö barnabörn. Bylgja var verkakona og var búsett í Grindavík. Bylgja verður jarðsungin frá Grindavíkurkirkju í dag, 3. júlí, kl. 13. Ástkær systir mín er fallin frá, einungis fjórum árum eldri en ég. Margar góðar stundir höfum við átt saman um ævina. Eftir að Kiddi dó þá varstu dugleg að koma í heimsókn til mín og gerðir allt til þess að lyfta mér upp. Mér er minnisstætt þegar þú komst kvöld eitt og dróst mig með þér á ball í Holly, sú ferð var heldur betur ár- angursrík því þar kynntist ég Finnboga mínum og ekki nóg um að við yrðum hjón heldur urðuð þið perluvinir. Það verður tómlegt að þú skulir ekki droppa inn í kaffi, en vonandi heldur Walter áfram að kíkja við. Með þessum orðum vil ég kveðja systur mína og votta um leið fjöl- skyldu hennar og aðstandendum mína dýpstu samúð. Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Gekkst þú með Guði, Guð þér nú fylgi, hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V.Briem.) Sjöfn litla systir. Bylgja frænka er dáin, einungis 56 ára að aldri. Síðasta ár hefur Bylgja verið inn og út af spítala vegna veikinda sinna. Mig dreymdi Bylgju nokkrum dögum fyrir and- lát hennar og sagði ég henni að hún hefði heimsótt mig í draumi, þá svaraði hún: „Ég er ekki að fara að kveðja, Salbjörg mín“. Þeir sem þekktu Bylgju vissu að hún þrjóskaðist við, og ef hún tók eitthvað í sig þá var henni ekki auðsnúið með það. Bylgja var mikil félagsvera og naut þess að vera í návistum við fólk, hún var mann- blendin og mjög fljót að eignast vini hvort sem var á sjúkrahúsinu, Reykjalundi eða öðrum stöðum sem hún kom á. Bylgju fannst gaman að taka í spil og sóttist hún í félagsskap með því að fara á spilavist. Það var ósjaldan sem við spiluðum Rummikub og fannst Bylgju ekki leiðinlegt að kenna öðrum ný spil og var hún sérstak- lega iðin við það. Hún var ein- staklega ættrækin og eitt skiptið þegar ég kom á spítalann til henn- ar þá kynnti hún mig fyrir frænku minni sem var hjúkka á spítalan- um. Hún fylgdist alltaf með öllu sínu fólki og hvað það var að gera. Hún var einstaklega barngóð og verður skrýtið að Bylgja komi ekki í afmæliskaffi til okkar framar. Hún og Walter voru einstaklega góð við Elísabetu Maríu dóttur mína, alltaf gáfu þau sér tíma fyrir hana. Bylgja var einstaklega minn- ug og mundi vel afmælisdaga og ártöl, það var ósjaldan sem hringt var í hana til þess að fá að vita dagsetningar eða ártöl. Bylgja var beinskeytt í orðum og ef fólk særði hana þá átti það ekki auðvelt með að sættast við hana aftur, því jú, við áttum það sameiginlegt frænk- urnar að vera frekar langræknar. Frá barnsaldri hef ég verið mik- ið inni á heimili Bylgju og hefur hún alltaf reynst mér vel. Eftir að ég fór í háskóla minnkuðu heim- sóknir mínar til hennar og var ég oft frekar leiðinlegur félagsskapur og sat stundum í tölvunni þegar Bylgja og Walter komu í heimsókn til okkar. En Bylgja virtist skilja það, þó svo að ég hefði bullandi samviskubit yfir því. Þær eru margar samverustundirnar sem við fjölskyldan höfum átt með Bylgju og það gladdi okkur mikið þegar hún gat komið í fertugs- afmælið hans Magga. Þegar haldið var óvissuútskriftarpartý fyrir mig laugardagskvöldið 20. júní, ætlaðir þú, Bylgja, heldur betur að mæta en læknarnir stoppuðu það af. Ég talaði við þig í símann og heyrði að þú varst ekki sátt að fá ekki að koma í partýið, en ég kom og heimsótti þig daginn eftir. Var það í síðasta sinn er ég hitti þig á lífi, Bylgja mín, og var mér mjög brugðið þegar hringt var 25. júní og sagt að þú hefðir kvatt. Elsku Bylgja mín, takk fyrir all- ar samverustundirnar sem ég og mín fjölskylda höfum átt með þér. Ég veit að það verður vel tekið á móti þér hinum megin. Við munum sakna þín. Aðstandendum vottum við sam- úð okkar. Hin íbjúga veröld, sem hverfist í sjálfa sig gaf mér sólskin eins dags og húm einnar nætur. Þú, sem ég elska, hví yfirgefur þú mig? Í skugganum mikla, sem grúfir við guðsins fætur, er grafin sú spurning, sem aldrei mun finna sitt svar. Hvar, hvar? (Steinn Steinarr.) Salbjörg Júlía og Magnús Már. Matthildur Bylgja Ágústsdóttir Elsku Bylgja. Ég hef alltaf elskað þig og mun aldrei gleyma þér. Þú varst svo góð við mig og ég vildi vera það við þig. Ég elska þig heitt, þú varst besta frænka mín. Bless, ég mun aldrei gleyma þér. Kær kveðja, Elísabet María Magnúsdóttir. HINSTA KVEÐJA AÐ SKRIFA MINNINGARGREIN Sami skilafrestur er á greinum vegna útfara í kyrrþey. Minningargreinar sem berast blaðinu innan tilskilins frests verða birtar í blaðinu. Leitast verður við að birta þær á útfarardegi eða sem næst þeim degi.Hvemargar greinar birtast í blaðinu á útfarardegi viðkomandi, ræðst af stærð blaðsins hverju sinni. Minningargreinar, sem berast eftir tilskilinn frest eða útfarardag, verða eingöngu birtar á vefnum á www.mbl.is/minningar. Tilvísun á vefslóðina verður í greinum eða æviágripi sem birtast í blaðinu. Netgreinarnar eru öllum opnar. Þeim, sem vilja fá birta minningargreinar í Morgunblaðinu, er bent á að skilafrestur til birtingar í blaðinu er á hádegi tveimur virkum dögum fyrir útfarardag, þ.e.: Birtingardagur Skilatími Mánudagsblað Hádegi föstudag Þriðjudagsblað Hádegi föstudag Miðvikudagsblað Hádegi mánudag Fimmtudagsblað Hádegi þriðjudag Föstudagsblað Hádegi miðvikudag Laugardagsblað Hádegi fimmtudag

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.