Morgunblaðið - 02.11.2009, Blaðsíða 19

Minningar 19
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 2. NÓVEMBER 2009


  


 



 
    
       
✝
Ástkær móðir okkar og amma,
JÓHANNA HERDÍS SVEINBJÖRNSDÓTTIR
frá Vestmannaeyjum,
Borgarholtsbraut 20,
Kópavogi,
lést á Landspítala Landakoti sunnudaginn
25. október.
Útförin fer fram frá Kópavogskirkju föstudaginn
6. nóvember kl. 15.00.
Ríkharður H. Friðriksson,
Jóhanna Vigdís Ríkharðsdóttir,
Kristín Helga Ríkharðsdóttir.
✝
Þökkum innilega auðsýnda samúð og hlýhug við
andlát og útför ástkærs eiginmanns míns, föður,
stjúpföður, tengdaföður, bróður, mágs, afa og lang-
afa,
ÞORSTEINS KRISTINSSONAR,
Hörgshlíð 20,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á líknardeild
Landspítalans í Kópavogi fyrir einstaklega góða
umönnun og viðmót.
Frida Petersen,
Kristinn Már Þorsteinsson,
María Þorsteinsdóttir, Karl Sigurðsson,
Ingibjörg Þorsteinsdóttir, Hans Jakob Beck,
Ester Þorsteinsdóttir, Þröstur Jensson,
Eyðstein Wardum, Súsanna S. Wardum,
Alf Wardum, Unnur Sigurjónsdóttir,
Hallur Wardum, Marjun F. Wardum,
Klara Kristinsdóttir, Vignir Daníel Lúðvíksson,
afabörn og langafabörn.
✝
Kær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
YNGVI JÓNSSON,
Miðgarði 12,
Keflavík,
sem lést á heimili sínu aðfaranótt miðvikudagsins
28. október, verður jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju
fimmtudaginn 5. nóvember kl. 13.00.
Katrín Árnadóttir,
Gunnar Már Yngvason, Ásta Pálína Stefánsdóttir,
Sigríður Yngvadóttir,
Hrefna Yngvadóttir,
afabörn og langafabörn.
✝ Auður VordísJónsdóttir fæddist
á Akureyri 3. mars
1933. Hún lést á Hrafn-
istu í Reykjavík laug-
ardaginn 24. október
síðastliðinn. Foreldrar
hennar voru hjónin El-
ín Aðalmundardóttir,
f. 25. nóvember 1899,
d. 3. mars 1960 og Jón
Hallgrímsson, f. 31.
janúar 1897, d. 31.
október 1981. Auður
var eldri systir af
tveimur börnum
þeirra hjóna. Eftirlifandi systir Auð-
ar er Ída Heiður Jónsdóttir, f. 1.
ágúst 1934. Foreldrar Auðar bjuggu
að Oddeyrargötu 8 á Akureyri og þar
ólst Auður upp.
Hinn 24.12 1957 gekk Auður í
hjónaband með Guðmundi Bjarna
Guðmundssyni frá Hóli á Patreks-
firði, f. 6. mars 1928, d. 12. nóvember
gift Ólafi E. Jóhannssyni fram-
kvæmdastjóra, þau búa í Noregi.
Börn Helgu og Ólafs eru Ásta Sól, f.
10.8. 1992 og Óskar, f. 9.4. 1994.
Auður ólst upp á Akureyri og
menntaði sig með hefðbundinni
skólagöngu á þeim tíma og stundaði
einnig nám í Húsmæðraskólanum á
Ísafirði og lauk þaðan prófi 1952.
Auður stundaði íþróttir á sínum
æskuslóðum og spilaði m.a. hand-
knattleik með KA á Akureyri. Fyrstu
ár starfsævi sinnar starfaði Auður
hjá KEA á Akureyri við ýmiss konar
verslunarstörf, m.a. í járn- og gler-
vöruverslun KEA þar sem hún hitti
tilvonandi eiginmann sinn, Guðmund
Bjarna. Eftir að Auður og Guð-
mundur Bjarni fluttust til Reykjavík-
ur 1958 starfaði Auður um áratuga
skeið við verslunarstörf m.a. hjá
KRON samhliða því að stunda heim-
ilisstörf. Auður var virkur þátttak-
andi í Sinawik, kvennaarmi Kiwanis-
hreyfingarinnar og í félagsmálum
eldri borgara í Kópavogi.
Útför Auðar verður gerð frá
Digraneskirkju í Kópavogsdal í dag,
2. nóvember, kl. 13.
2002. Þau fluttust til
Reykjavíkur árið 1958
og stofnuðu heimili. Ár-
ið 1966 fluttust þau til
Kópavogs og áttu þar
heimili alla tíð. Þeim
varð þriggja barna auð-
ið. Þau eru: 1) Jón Heið-
ar hagfræðingur, f.
25.1. 1958, kvæntur
Þóru Björgu Stef-
ánsdóttur kennara, þau
búa í Kópavogi. Sonur
Jóns Heiðars er Bjarni,
f. 18.8. 1985, barns-
móðir María Jónsdóttir.
Börn Jóns Heiðars og Þóru Bjargar
eru Hallveig, f. 9.7. 1995 og Stefán, f.
21.7. 1998. 2) Elín skrifstofumaður, f.
3.3. 1960, maki Guðjón Ármann Ein-
arsson framkvæmdastjóri, þau búa í
Kópavogi. Stjúpbörn Elínar eru Guð-
laug og Guðjón, börn Guðjóns. Barn
Elínar og Guðjóns er Auður, f. 8.4.
1993. 3) Helga læknir, f. 22.4. 1966,
Elsku mamma hefur kvatt þennan
heim. Við fráfall hennar hrannast upp
minningar um góða konu með góð lífs-
gildi sem helgaði líf sitt velferð barna
sinna og bús.
Mamma var ein af þeim einstakling-
um sem sigldu í gegnum lífið af æðru-
leysi, lítillæti og hugrekki. Hún var af
þeirri kynslóð sem skuldaði engum
neitt, keypti helst ekkert nema eiga
fyrir því og vildi helst ekkert láta fyrir
sér hafa. Minningar mínar um
mömmu eru að mestu leyti tengdar
Reynihvammi í Kópavogi þar sem við
systkinin ólumst upp og komumst til
manns undir styrkri handleiðslu for-
eldra okkar. Á þessum árum man ég
fyrst vel eftir mömmu þegar hún
leiddi okkur börnin í gegnum barna-
skóla og studdi okkur í gegnum gagn-
fræðaskóla og hvatti okkur síðan til
frekara náms. Ég minnist þess m.a.
frá barnaskólaárum mínum að á
hverju hausti löbbuðum við saman í
Bókabúð Kópavogs og keyptum skóla-
bækur og blýanta, komum við í bakaríi
og löbbuðum heim. Þannig byrjuðu
mín skólaár í barnaskóla. Á skólaárun-
um var mamma alltaf til staðar þrátt
fyrir að vera sjálf útivinnandi hálfan
daginn. Á þeim árum var oft heitur há-
degismatur, heitur kvöldmatur og
kvöldkaffi, mjólk og brúnkaka.
Mamma vann við verslunarstörf í
KRON á Hlíðarvegi á uppvaxtarárum
okkar og þangað var gott að koma.
Setjast með henni inn á kaffistofuna
og spjalla um námið og framtíðina, oft
fékk maður nammi með heimleiðis. Á
unglingsárum okkar var gott að sitja
með mömmu í eldhúsinu heima og
ræða um helstu viðfangsefni unglings-
áranna. Stuðningur hennar á þeim ár-
um var ómetanlegur, hún setti sig inn í
helstu mál þeirrar stundar og hafði
jafnvel skoðanir á þeim stúlkum sem
hún hélt að maður væri að fara á
stefnumót við. Mamma hafði mikinn
áhuga á íslenskri tónlist og kunni
marga dægurlagatexta, hún hélt upp
Ellýjar-lögin, texta Davíðs Stefáns-
sonar, Ragga Bjarna og flesta aðra þá
Íslendinga sem sungu og gerðu dæg-
urlög. Mamma söng alltaf mikið í
ferðalögum sem við fjölskyldan fórum
í með skyldfólki af föðurætt, segja má
að mörg sumur höfum við búið úti á
landi í tjöldum um helgar. Á föstudög-
um var ferðin undirbúin, steiktar kóte-
lettur, smurt flatbrauð og haldið af
stað. Minningar frá ferðum þessum
eru ógleymanlegar og má segja að við
systkinin höfum kynnst Íslandi með
þessum hætti. Árlega fórum við til Ak-
ureyrar á æskuslóðir mömmu. Þar
leið mömmu vel og hún var óþreytandi
við að sýna okkur staðhætti og önnur
kennileiti. Að lokum má minnast á
jólaboð mömmu, veislur um páska og
áramót sem eru ógleymanlegar og
héldu áfram þrátt fyrir að við syst-
kinin værum sjálf komin með fjöl-
skyldur. Ég vona að ég geti sýnt mín-
um eigin börnum sama stuðning,
æðruleysi og staðið fyrir þó ekki væri
nema hluta af þeim góðu gildum sem
mamma gaf mér, þá mun þeim farnast
vel.
Hafðu ævarandi þakkir, elsku
mamma. Hvíldu í friði.
Jón Heiðar Guðmundsson.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Elsku mamma, hjartans þökk.
Elín.
Laugardaginn 24. október sl. lagðist
þú, Auður mín, upp í rúm, þreytt og
með svima, sofnaðir og kvaddir þennan
heim.
Þegar ég kynntist Jóni Heiðari syni
þínum þá tókstu mér strax opnum
örmum, með okkur tókst strax góður
vinskapur sem hélst alla tíð. Þú varst
einstaklega góð kona sem vildir öllum
vel og máttir aldrei neitt aumt sjá. Ég
man ekki eftir að þú hafir skipt skapi,
þvílíkt jafnaðargeð hafðir þú. Þó var
stutt í keppnisskapið hjá þér, enda
gömul handboltakempa og þú hafðir
gaman af því að fylgjast með Haddýju
og Stefáni í þeirra boltagreinum. Mér
varstu einstaklega góð tengdamóðir og
börnum mínum góð amma. Hafðu
mikla þökk fyrir það.
Auður mín, ég trúi því að þú sért
hvíldinni fegin. Heilsu þinni hafði hrak-
að smám saman undanfarin ár og þú
varst orðin frekar þreytt á þessu öllu
saman. Og þú mættir skapara þínum
eins og þú mættir öllu í lífinu, með ró
og yfirvegun. Ég vil þakka þér fyrir
allt, Auður mín, og ég og börnin mín
trúum því að nú sértu komin til Bjarna
afa og nú líði þér vel. Hvíldu í friði.
Þóra Björg, Hallveig og Stefán.
Auður Vordís Jónsdóttir
 Fleiri minningargreinar um Auði
Vordísi Jónsdóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
í gegnum kafla lífsins – fagra tóna,
glaða og flókna. Síðasti kaflinn var
erfiður en þá kom best í ljós hve
samspil þeirra var sterkt og fal-
legt.
Nú ríkir fegurð þagnarinnar.
Við, stelpurnar okkar og fjöl-
skyldur þeirra sendum ástvinum
hugheilar samúðarkveðjur.
Elsku Þorkell, megi birta minn-
inganna ylja og veita þér kraft til
að takast á við þetta nýja verkefni
sem þér er nú úthlutað.
Kristjana og Þorlákur.
Helga Ingólfsdóttir kom inn í
fjölskyldu okkar fyrir fimmtíu ár-
um og allar götur síðan hefur hún
verið órjúfanlegur hluti af henni.
En ekki aðeins hún heldur líka
fjölskyldan sem hún var sprottin
úr. Foreldrar hennar, Agnes og
Ingólfur, komu úr ólíkum áttum og
báru með sér fas og viðhorf sem
okkur þótti framandi og heillandi
þegar við kynntumst þeim.
Við erum þakklát fyrir þær sam-
verustundir sem við áttum með
foreldrum Helgu og við erum
þakklát fyrir þá fegurð tónlistar
sem Helga opnaði fyrir okkur og
öllum landsmönum sem hlýða
vildu. Agnes og Ingólfur studdu
Helgu, yngsta barnið, til að helga
sig tónlistinni og á því sviði náði
hún ótvíræðum árangri, bæði með
eigin hljóðfæraleik og tónleika-
haldi, fyrst og fremst í Skálholts-
kirkju. Sumartónleikarnir í Skál-
holtskirkju urðu listaverk út af
fyrir sig sem Þorkell og Helga
fengust samhent við af óbilandi
elju og smekkvísi. Helga er ung-
lingurinn sem „stal“ stóra bróður
frá næsta bróður, Þorsteini, í barn-
æsku en opnaði heimili sitt og
þýska menningu fyrir honum ung-
um í heimsóknum til München og
síðar. Hún sýndi okkur væntum-
þykju og áhuga frá fyrstu tíð.
Við minnumst margra stunda
með Helgu og hennar fólki, kart-
öfluræktar á Strönd undir vökulu
auga Ingólfs, prjónaðra peysa frá
Agnesi til barna okkar og minn-
isstæðrar heimsóknar til hennar á
elliheimili áður en við fórum til
langdvalar í Danmörku og óvíst
um endurfundi. Þá dugði ekki
minna en að taka undir handleggi
okkar beggja og blessa okkur á
móðurmálinu: „Gud velsigne jer!“
Við minnumst líka gleðistunda
með Agnari og Lindu konu hans og
ferðar yfir Ódáðahraun þar sem
Helga og Edda systir hennar
gleymdu sér við bernskuminning-
ar. Flestar stundir með Helgu voru
heima hjá þeim á Álftanesi og í
Skálholti, gönguferðir á heillandi
slóðum, spjall í kaffi eða við mat-
arborð með góðum vinum þeirra,
Reyni Axelssyni, Þorsteini Gylfa-
syni og ótal mörgum öðrum. En
mest gaf Helga af sér með tónlist-
inni, af einbeitni, alúð og innlifun
við hljómborð sembalsins og í fé-
lagsskap tónlistarmanna sem sköp-
uðu saman þau augnablik fegurðar,
lotningar og mannlegrar reisnar
sem gæða lífið merkingu.
Okkur er minnisstætt síðasta
langa samtalið sem við áttum við
Helgu. Það var síðastliðið vor og
við sátum í stofunni á Strönd við
stóru gluggana sem snúa út að
Skógtjörn. Fuglunum hafði fjölgað
við tjörnina og reglubundin sjáv-
arföllin fönguðu augu okkar eins
og alltaf. Talið barst að Manuelu
Wiesler, við spiluðum upptökur
með leik hennar og Helga lýsti
snilld hennar og töfrum við flaut-
una og fólkið sem hún komst í ná-
munda við. Líf hennar var gefandi
og gott en einnig harmþrungið á
köflum. Það er harmur í sérhverju
lífi sem gefur því dýpt og merk-
ingu. Nú er harmurinn Þorkels
mestur en við erum þess viss að
minningasjóðurinn muni duga hon-
um til hins góða lífs enn um stund.
Þorsteinn Helgason,
Guðlaug Magnúsdóttir.
Meira: mbl.is/slóð
 Fleiri minningargreinar um Helgu
Ingólfsdóttur bíða birtingar og munu
birtast í blaðinu næstu daga.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og systir,
GUÐLAUG GUÐJÓNSDÓTTIR
áður til heimilis,
Njörvasundi 14,
Reykjavík,
lést á Hrafnistu Reykjavík mánudaginn 26. október.
Jarðarförin fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn
6. nóvember kl. 11.00.
Þuríður V. Lárusdóttir, Ari Leifsson,
Þórdís Lárusdóttir, Rúnar Lárusson,
Erla Ósk Lárusdóttir,
Jóhannes I. Lárusson, Guðrún Reynisdóttir,
Sveinbjörn Lárusson, Arnfríður L. Guðnadóttir,
Halla Jörundardóttir,
barnabörn, barnabarnabörn og systkini.