Skólablaðið - 01.12.1964, Page 5

SigurÖur Sigurðsson :
ENN fara jólin 1 hönd, heilög hátiö
þakkar og gleði, þvi þá sendi Guð oss
mönnunum ljós eilifs lifs. Um allan heim
eru menn, sem fagna þessum tiðindum og
halda hátáð. Yið höldum einnig hátið og
gleðjumst. öll finnum við til gleði á jólum,
en af hvaða toga er gleði okkar spunnin, að
hverju stefnir su dyrð, er við bregðum
upp á þessari hatið ?
í heilagri ritningu segir svo fra fæð-
ingu Jesu Krists, að María nokkur heit-
kona jóseps, hafi farið til Betlehem að
boði keisarans um að skrásetja skyldi alla
heimsbyggðina. Engill Guðs hafði áður
kunngjört henni, að hán myndi fæða son
Guðs. Meðan þau Jósep og María dvöldu í*
Betlehem, fæddi hun barnið í fjárhusi og
var það lagt 1 jötu. Eftir fæðingu barnsins
opinberuðu englar Guðs mönnunum þau
dýrðlegu tíðindi, að þeim væri frelsari
fæddur. Um það segir svo í* Lukasar-
guðspjalli :
Og í* þeirri byggð voru fjárhirðar uti
1 haga og gættu um nóttina hjarðar sinnar.
Og engill Drottins stóð hjá þeim, og dýrð
Drottins ljómaði í* kringum þá, og urðu
þeir mjög hræddir. Og engillinn sagði við
þá: Verið óhræddir, því* sjá, ég boða yður
mikinn fögnuð, sem veitast mun öllum
lýðum ; þvi að yður er i dag frelsari fædd-
ur, sem er Kristur Drottinn, 1 borg
Daváðs. Og hafið þetta til marks : Þér
munuð finna ungbarn reifað og liggjandi í*
jötu. Og í* sömu svipan var með englinum
fjöldi himneskra hersveita, sem lofuðu
Guð og sögðu: Dýrð sé Guði f upphæðum
og friður á jörðu með þeim mönnum, sem
hann hefur velþóknun a.
Fjárhirðarnir fundu barnið og glöddust,
þvi að hjörtu þeirra voru óspillt og opin
fyrir þessum sannleika. f Matteusarguð-
spjalli segir frá öðrum mönnum, sem Guð
einnig opinberaði sama hlut. Þeir voru
vitringar, og einnig þe: r tóku við boðskapn-
um og veittu frelsara sxnum lotningu, því*
þeir voru að sönnu vitrir. Sáðan þessir
atburðir gerðust hafa menntaðir menn og
ómenntaðir, einfaldir og vitrir og allt þar
á milli, tekið við frelsaranum, lofsungið
Guði og veitt honum lotningu. Höfum við
meðtekið þennan boðskap og fundið til
þeirrar heilögu gleði, er fjárhirðarnir og
vitringarnir nutu aður.
Margir menn segja frá jólum bernsku
sinnar á þann hátt, að þá hafi þeir notið
hinnar sönnu jólagleði 1 barnslegri einfeldni
sinni, en bæta gjarnan við, að nu geti þeir
ekki höndlað þessa óskiljanlegu gieði leng-
ur, jólin séu hátíð barnanna. Jólin eru
hátáð barna Guðs og þeirra getum við öll
notið, jafnt ungir sem aldnir, ef við göngum
að jötu Krists f einlægri þökk og gleði og
fullri alvöru yfir fæðingu frelsarans. Oft
vill veraldlegt umstang á jólum skyggja á
þann sannleika og fagnaðarefni, að þa gaf
Guð okkur frelsarann. Við gætum þess
ekki ávallt f sambandi við þá dýrð, sem
við bregðum upp á jólum, að gefa hana
Guði, en það er nauðsynlegt til að hun færi
okkur gleði og verði ekki leiðinlegt um-
stang. Minnumst þess, að jólagjöfin er til
þess að líkja eftir þeirri gjöf, sem gefin
var stærst fyrr og síðar. Gjöf Guðs til
mannanna, sem var Jesus Kristur. Við gef-
um þannig einnig Guði gjöf því* Kristur
sagði: "Það sem þér gjörið einum af mm-
um minnstu bræðrum, það gjörið þið mer."
Við gefum því* vegna gjafar Guðs og til að
minna okkur og þá, sem þiggja, á þá dýrð-
legu gjöf. Gætum þess nu á jólum að
gleyma ekki þeirri dýrð, sem komin er
frá Guði. Megi Guð gefa að við getum öll
sameinast milljónum liðinna alda ásamt
milljónum þessarar aldar og kropið við
jötu Jesu Krists með opnu hjarta, þvi* að
eitt þakkar og gleðitár er djásn fyrir Guði.