Skólablaðið - 01.12.1964, Blaðsíða 37

- 99 -
fram á grafarbarminn og horföu á draug-
inn djarflega og óttalaust ( : gáðu aÖ
guði ) ( : ætli hann reyni ekki að haga
ser eins og manneskja ) ( : þótt dauður
se) (: þegar svo glæsilega hefur verið
talað yfir hausamótunum á honum).
Þá hnykkti til höfði snöggt, svo hár-
strýið stóð í loft upp næt lóðrett ( en
hrundi samstundis niður á höfuðleðrið og
lagðist slett á bak aftur ) ; skældum af
vonzku brunnu honum beggja kinna björt
Ijós á kaupsyslumanninn og talaði Bene-
dikt ( og hefði betur þagað ) : sko engan
bað ég koma hingað og sízt ykkur sjáið
þið svo þið hafið ekki við neinn að sak-
ast nema sjalf sko sjaið þið til nu hafið
þið ekkert yfir mér að segja lengur sko
ég geri sem mér sýnist hvort sem ykk-
ur lákar betur eða verr hjá svona fífl-
um hvaða geggjun er það að vera að
þramma hingað og sko ekki einu sinni á
laugardagskvöldi ég held mér væri nær
að hringja 1 bilanatilkynningar ahahaha-
hahahahaha en að vera standa hérna
rövlandi hahahahaha sko ég geri streit
sem mér sýnist sjaið þið og bið ekki
rassgat fyrirgefningar hvorki á einu né
neinu læt sko engan skipa mér fyrir
verkum sjáið þið og sizt einhver frænda-
fíifl og nu ræð eg ykkur heilt : snáfið
þið burt og hlaupið sko sláið hælum í*
hnakka sko maður veit aldrei nema mað-
ur komi með eitthvað spesjal svona f
tilefni dagsins kannski.
Þau stóðu sem steini lostin, ættmenn-
in, undir þessu guðlausa tali : aldrei
hefði J^vf verið trúað, er Engilhreinn lék
sér litill drengur við kné móður sinnar
og malaði, að hann, þessi engill, ætti
eftir að fyllast slikri mannvonzku og
fara svo lítilsvirðandi orðum um frænd-
ur sína.er hann unni svo heitt ; þau
stóðu mállaus af hryllingi og bærðu
hvorki legg né lið, en leiðtoganum lá
við yfirliði ( hann var þeirra vitkastur
og bar mest skyn á, hversu mikið áfall
þetta var; skildi hina táknrænu þýðingu
þess, og sá forboðann ) þvá hann hafði
talið ræðu sína mundu nægýa til að
bræða hjartað Hreins og fa hann til að
varpa sér grátandi 1 faðm ættingja sinna
en sá nu hina feiknlegu og óviðráðan-
legu illsku unga mannsins og kunni hér
engin ráð ( vindurinn gnauðaði more
suo, ganghljóð heyrðist 1 ökutæki, þrjár
kvennanna höfðu brostið í grát og grétu
nu sem óðast, gríðarlegum ekkasogum 1
kapp við vindinn ).
En sem það hímdi þarna, fólkið, ger-
samlega yfirbugað og úrræðalaust á graf-
arbakkanum, kjarkurinn fluinn, en lam-
andi óttinn við sigursæla framsókn illsk-
unnar seztur f hásæti, staulaðist fram
kona, hokin 1 herðum, útslitin af eilifum
þrældómi og tekin af andvökum, en
þrungin göfgi er beinlmis lysti af andlit-
inu og fornarlund, er skein úr augunum,
ekkjan, móðir Engilhreins, staðnæmdist
tæpt a brúninni ( stabat mútter dolorosa),
fórnaði sinaberum höndum til himins og
mælti lágri röddu en skýrri, veikri
röddu, er yfirgnæfði gnauðið 1 vindinum,
mildri hljómfagurri röddu, nálægt tvi-
strikuðu Ab ; ó elsku bezti drengurinn
minn ó lífs míns leiðarstirni brostu nu
brostu nú fallega brosinu þínu sem var
ó svo fallegt þú sem varst mér bjart
ljós i dimmu myrkri ó nú hefurðu leiðzt
til ljótra gjörða þú sem' varst alltaf svo
saklaus aldrei hugsaðir þú neitt ljótt þó
allir hugsuðu ljott nema þú ( aldrei
hljópstu út með stelpu eða drakkstu
brennivín ) ó Hreinn Sveinn nú hefur þú
afvegaleiðzt því* þú þú varst ávallt svo-
litið veikur fyrir veikur er viljinn og
veik eru börn ( en það var bara svo
gott svo gott þegar ill veður komust
ekki að litla skinninu ) lambið og ahrifa-
gjarn ég veit þú meinar gott engillinn
um það efast enginn ekki hun mamma
ég mátti að fram myndi koma hans fyrr
eða síðar ó föður þins einhver af löst-
unum það var viðbúið en segðu nú að þú
munir nu vinfengi slíta við þann illan
ára sem þig hefur tældan til ogæfuverk-
anna mundu það Hreinn hversu illa þér
Sveinn hefur farizt við hana móður þína
og þitt venzlafólk en ef þú kannast við
yfirsjón þína bætir ráð þitt gerir yfir-
bót og viðurkennir hvað þú hefur verið
slæmur þá mun þér fyrirgefið elsku
drengurinn minn minn minnstu þeþess
Hreinn er þú varst litli drengurinn
Sveinn hennar mömmu og lekst sæll og
glaður og feitur svo undrun sætti í* bíla-
leik brrrrrrrrrrrrr og komst svo hlaup-
andi hlopjiploppploppploppplopp inn f eld-
hús að fa flatköku mmmmmmeð hangi-
kjeti gjamssamssamssamssmasssssikk-
okk hugsaðu um bernsku þíina um um-
hyggju mína ( ef þú hleypur fyrir bálinn
Friðsveinn verður þú flengdur ) hugsaðu