Skólablaðið - 01.04.1965, Síða 7
- 149 -
Útlitsbreytingar eru alltÚSar á blaðinu.
Því" fer ört fram, fjölritunin og pappár-
inn breytast mjög til batnaðar, og farið
er að vanda betur fyrirsagnir og hausa.
1934 kemur nýr haus með mynd af
skolahusinu. Árið eftir er honum exm
breytt og enn ári síðar birtist hinn þriðji.
Sá haus hafði nafn blaðsins teiknað i
boga en 1 boganum miðjum var mynd af
einum kennara i senn. í nóv. 1952 birt-
ist sá haus, er nemendur kannast svo
vel við og lengst hefur trónað á forsáðu
og var við lyði, unz nuverandi ritstjóri
lagði hann niður. Hausinn teiknaði Arn-
gríimur Sigurðsson.
í mai 1940 verður Pálmi Hannesson
rektor ábyrgðarmaður blaðsins. Hafði
þá komið ut blað 27. apríl það ár, er
innihólt m. a. : " tvær svæsnar áróðurs-
greinar", svo sem í maí-blaðinu sagði.
Varð út af greinum þessum allmikill
kurr. En svo var málum háttað, að
tveir nemendur höfðu skrifað ádeilugrein-
ar, sem þóttu róttækar \ meira lagi.
Greinar þessar voru ekki bornar undir
ábyrgðarmann Skólablaðsins, Kristin
Ármannsson rektor, þáverandi yfirkenn-
ara, og alit hans sniðgengið. Tok Pálmi
rektor þa við abyr^ðarmennskunni.
í nóv. 1941 er í fyrsta skipti kosinn
ritstjóri blaðsins. Áður hafði fimm
manna ritnefnd seð um utgáfuna, en nu
verður ritstjóri höfuðsmaður þessa rits.
Fyrsti ritstjóri var jón Löve .
í apríl 1944 kemur blaðið út prentað.
Það er 60 siður með fjölmörgum ljós-
myndum. Hins vegar er næsta blað fjöl-
•ritað , og gengur svo um u. þ. b. tíú ára
skeið, að blaðið kemur ýmist prentað eða
fjölritað, þó miklu oftar fjölritað. Prent-
uðu blöðin eru miklu hátíðlegri og stúf-
ari en hin lettu og eilítið klúðurslegu
fjölrituðu blöð. Hins vegar eru prentuðu
blöðin miklu hreinlegri og snyrtilegri.
t okt. 1946 kemur út hátiðablað í til-
efni 100 ára afmælis menntaskóla \
Reykjavúk. Serstök ritnefnd hátúðablaðs-
ins er skipuð, og er Bjarni Bragi jóns-
son formaður hennar, en Magnus Finn-
bogason ábyrgðarmaður. Blaðið er hið
myndarlegasta, 60 síður með fjölbreyttu
efni. M. a. eru þar birtar setningarræð-
ur Sveinbjarnar Egilssonar rektors 1846
og Pálma Hannessonar rektors 1946, en
Kristinn Ármannsson ritar ágrip 100 ára
sögu skólans.
Á árunum 1945-47 er áberandi hve
skáldskapur minnkar, en þættir, frásagn-
ir og ritdeilur - allt um félagsmál -
aukast gífurlega og eru meginefni blaðs-
ins. Embættismannatal birtist i fyrsta
sinni 1945 og æ súðan. Myndagátur eru
mjög vinsælar og i hverju blaði á þessu
tímabili. Mikill skákáhujji er rúkjandi
og er fastur skákþáttur í Skólablaðinu.
Árgangurinn 1948-1949 er mikill að
vöxtum,og svo er um flesta árganga eft-
ir það. Ritstjóri er Þorkell Grímsson,
en ritnefnd skipa Aðalsteinn Guðjohnsen,
Vigdís Finnbogadóttir, Örnólfur Thor-
lacius og Björn Sigurbjörnsson. í loka-
orðum súðasta tölublaðs segir Þorkell
Grímsson m. a. : "Eitt atriði virðist vera
hulið alltof mörgum. Það er, að Skóla-
blaðið er gefið ut af nemendum, sem
málgagn þeirra og umræðuvettvangur, og
það er þeirra að ljá þvú efni og aðstoð."
Ennfremur : ". . . . við embættakosningar
halda sumir, að ekkert se fyrir þá að
gera annað en búða eftir blaði, sem kem-
ur oft til þeirra og er skemmtilegt.
Þetta er misskilningur og virðist þvú
miður all rótgróinn. Andlaust og lólegt
blað er ekki hvað sízt ykkar sök, kæru
skólasystkin. Þið getið sjálfum ykkur
um kennt að hafa ekki lagt til meira og
betra efni. " Svo mörg voru þau orð., og
vissulega eru þau enn í fullu gildi,
Árgangurinn 1951-52 er um margt
mjög góður. Ritstjóri er Árni Björns-
son. Efnið er mikið, og m. a, hefur J?á
Dandi manna þáttur göngu sína að nyju,
Fastur þáttur var þá enginn í blaðinu
utan Blekslettur, sem fyrst birtust 1943.
Þættir um dáindismenn skólans höfðu
birzt allmiklu fyrr, en þatturinn er nu
endurvakinn undir nafninu dandi menn.
í upphafi hins fyrsta dandimanna-þattar
er birt klausa frá 1940, er ber yfir-
skriftina Gunnar hringjari Norland,og
virtist.sem þar með se stefnan mörkuð:
"Sjá þennan mann. Hann er klæddur
að hætti tízkufróðra bæjarmanna. Hár
hans er fagurlega lagt. Rödd hans er
sem útvarpsþuls. Enginn handleikur
vindling eins og hann ! !...."
Ýmislegt er haft í* frammi til að auka
fjölbreytnina, svo sem 1954, er ólafur
Pálmason birtir stafróf rúnaleturs og
hefur allar fyrirsagnir með rúnaletri.
Þegar her er komið sögu, hefur blaðið
fengið að mestu leyti útlit það, sem