Skólablaðið - 01.03.1982, Blaðsíða 21

náttúrulega, þegar við byrjuðum 1 skóla,
var mjög skammt liðið síðan Megas t.d.
hafði verið þarna, hann er stúdent vorið
áður, svo að menn vissu vel af því, sem
hann hafði verið að gera 1 skólablaðinu.
Blm.: Varstu búinn að yrkja eitthvað áður,
eða byrjaðir þu 1 Menntaskolanum:
Þ.: Ég hafði eitthvaö veriö aö fikta viö
þaÖ strax í gagnfræöaskóla.
Blm.: Var þaö aðallega í skólablaöinu,
sem eitthvað birtist eftir ykkur ?
Þ.: Já, það var að mestu þar. Að vísu
var eitthvað um þaö, aö menn væru að
birta kvæði í Lesbók Morgunblaðsins og
fleiri stöðum, en aðallega var þetta skóla-
_ kveðskapur.
Blm.: Hvað segir þú um menningarstarf í
skólum fyrr og nú ?
Þ.: Ég veit lítiö um þetta, hvernig þetta
er núna, en ég gæti trúaö, að þessi ahugi,
sem þarna var á skáldskap og þess háttar,
væri að einhverju leyti afleiðing þess, að
Menntaskólinn hafi litiö stærra á sig þá
en nú, og það er þetta, sem ég var t3!3
um áðan, að þetta hefur breyst svo mikið vif
það, hvað skólunum hefur fjölgað. Þarna
var fólk saman komið, sem haföi þaö ein-
hvern veginn á tilfinningunni, að það væri
óskaplega merkilegt, sem þaö var náttúru-
lega ekki. Menn voru almennt afskaplega
gafaöir, og flestir kunningjar mínir litu
ekki á skólann sem eitthvert fyrirbæri, þar
sem maður ætti að sitja og mennta sig,
heldur hafði maður mest á tilfinningunni,
að þetta væri svona eins konar biðstofa
fyrir þá, sem höfðu ekki aldur og þroska
til aö fara í háskóla, en voru búnir með
gagnfræðaskóla. Og flestir tóku þetta þannij
Blm. : Var aöalstarfsemin í skáldskap, en
ekki £ tónlist eða öðru ?
h-: Jú, jú, þaö var. Ég hugsa, aö það
hafi þó ekki verið áberandi tónlistarlíf,
en í þessu félagslífi var náttúrulega allt
til.
Blm.: Blómstraði ekki rokkiö á þessum
t íma ?
h.: Bítlaöldin rís náttúrulega þarna, en
það var samt þannig með mestu menningar-
mennina, að þeir voru eiginlega of fínir
til að taka þátt í slíku, og það er ekki
fyrr en svona tveimur til þremur árum
seinna, sem það fer aö verða fínt lxka.
Menn voru ekki síðhærðir, en þaö var þó
orðið mjög almennt utan skóla meðal yngri
*anna. Eins var algengasti klæðnaður
innan skóla gráar terylenbuxur, og komu
tenn aldrei í skóla nema með bindi og í
lakka. Það voru líka margir sem ekkert
voru x skáldskap eða neinu slíku, heldur
voru eins og lítil gamalmenni, sem voru
t.d. aö undirbúa sig undir að verða stjórn-
málamenn eða ætluðu sér að verða það og
voru í öllu fasi og framgöngu eins og
fimmtugir ráöherrar.
Blm.: Var pólitískur æsingur í mönnum ?
Þ.: Nei, það var ekki nein veruleg póli-
txsk alda. Það kom, að mér skilst, ekki
fyrr en nokkrum árum seinna. Ég varö
stúdent 1969, og auðvitað höfðu menn póli-
tískar skoðanir, og það var deilt um slíka
hluti, en það var ekkert, sem litaði skól-
ann verulega, þaö varö meira svona tveimur
árum seinna.
Blm.: Hvaö tók viö eftir stúdentspróf ?
Þ■: fig tók stúdentspróf úr máladeild, þá
voru bara tvær deildir, máladeild og stærð-
fræðideild, mjög einfalt. Ég barst eftir
það til Sviþjóðar svona meira og minna
fyrir tilviljun og var þar fyrst um sumar-
ið eftir stúdentspróf og var að vinna á
spítala. Síðan, að hausti, hóf ég háskóla-
nam 1 Lundi og fór að læra bókmenntasögu,
sem reyndar var þá af einhverjum ástæðum
farið að kalla bókmenntavísindi. Ég var
svo £ Lundi meira og minna til ársins 1975
um vorið. Þá lauk ég prófi £ þessum fræð-
um, fil.cand. prófi, og fluttist til
Stokkhólms eftir þaö, Þá var ég orðinn
fjölskyldumaður fyrir alllöngu. Siðan var
ég búsettur £ Stokkhólmi alveg þangað til
núna um áramótin 1979 til 1980. Fljótlega
eftir aö ég kom til Stokkhólms fór ég al-
varið að sinna þv£ eingöngu aö skrifa. Það
L
21