SunnudagsMogginn - 06.02.2011, Síða 20

20 6. febrúar 2011
K
atrín flutti erindi um nýjan
Landspítala á fundi Samtaka
verslunar og þjónustu á dög-
unum. „Þar á bæ hafa menn
sínar efasemdir og báðu mig um að fara
yfir þetta. Vildu fá einhvern utanaðkom-
andi til þess að skoða
hvort þetta sé hag-
kvæmt; hvort eitthvert
vit sé í þessari fram-
kvæmd,“ segir Katrín
Ólafsdóttir við Morg-
unblaðið.
Í framhaldi þeirra
orða liggur beinast við
að spyrja: Er eitthvert
vit í framkvæmdinni?
„Ég er ekki viss um það,“ segir hún.
Þegar nánar er spurt segir Katrín að allt
of mörgum spurningum sé að minnsta
kosti ósvarað ennþá til þess að skyn-
samlegt sé að hefjast handa.
„Eftir að hafa farið í gegnum allar þær
skýrslur sem hafa verið skrifaðar um
nýjan Landspítala vakna miklu fleiri
spurningar en svör.“ Fróðlegt hafi verið
að lesa skýrslurnar, því í þeirri nýjustu sé
t.d. að finna töluverða gagnrýni á skýrsl-
una þar á undan. Bara það finnist henni
næg ástæða til að hugsa málið frekar.
„Það hefur svo margt breyst síðan ferl-
ið fór af stað. Forsendur eru allt aðrar.“
Katrín bendir á að fyrirhugaðar bygg-
ingar séu um 50% stærri en upphaflega
var ráð fyrir gert. „Upprunalega var met-
ið að það þyrfti 120 þúsund fermetra
undir spítala en nú er gert ráð fyrir 180
þúsund fermetrum. Hvers vegna þessi
stækkun þegar húsnæðisþörf spítala fer
minnkandi? Þetta er bara eitt dæmi. Mér
finnst því að áður en menn hella sér í
þessa framkvæmd sé rétt að staldra við
og hugsa málið upp á nýtt. Það þarf að
læra af fortíðinni. Mér finnst ýmislegt
benda til þess að verið sé að fara í sama
leikinn og stundum áður og ég er ekki
tilbúin að eyða skattpeningum í slíkt.“
Hún spyr: „Verður sparnaður við sam-
einingu stóru spítalanna á einum stað
jafn mikill og talið er? Það finnst mér
ekki liggja fyrir. Og hvað þýðir það fyrir
heildina ef slík hagræðing næst ekki
fram? Það veit enginn.“
Katrín segir auðvitað ekki vafa á því að
þjóðin vilji eiga gott sjúkrahús en ekki sé
sama hvernig að framkvæmdum sé stað-
ið. „Þó svo að lífeyrissjóðir fjármagni
framkvæmdina er hún á endanum greidd
af skattpeningum og mér er ekki sama
hvernig með þá er farið. Það þarf að liggja
fyrir um hvaða fjárhæðir er að tefla og
hvaða líkur séu á því að kostnaðaráætlun
standist.“
Eftir að Katrín fjallaði um málið á áður-
nefndum fundi hefur verið birt yfirlýsing
á vef nýs Landspítala, slóðin er
www.nyrlandspitali.is, þar sem kemur
fram að ítarlegir útreikningar um rekstr-
arsparnað liggi fyrir, en hún er samt ekki
sannfærð.
„Þurfum við virkilega alla þessa stein-
steypu? Er forgangsröðunin rétt; er ekki
rétt að menn óttast atgervisflótta úr hús-
inu? Væri því ekki betra að leggja minni
áherslu á steypu en meiri á mannauð?“
Hún segir: „Ef kostnaðurinn verður 90
milljarðar gerir það um eina milljón á
hverja fjögurra manna fjölskyldu í land-
inu. Það eru miklir peningar og for-
dæmin eru allt of mörg um að farið hefur
verið allt of langt fram úr fjárhagsáætl-
unum. Skattgreiðendur borga þetta á
endanum, hver svo sem fjármagnar
framkvæmdirnar í millitíðinni. Þegar svo
er verðum við að vita hve mikið við eig-
um að borga. Hvað ef hægt væri að byggja
fínan spítala fyrir hálfa milljón á fjöl-
skyldu? Það væri hægt að gera ýmislegt
fyrir mismuninn.“
Hvað ef kostnaðurinn fer upp í tvær
milljónir á fjölskyldu? spyr Katrín og
segir ekki óraunhæft að gera ráð fyrir því
miðað við reynsluna. „Vilja menn það?
Ekki ég. Ég vil að þetta verði skothelt áð-
ur en farið er af stað. Og ef við þurfum
ekki á öllu þessu húsnæði að halda, vilj-
um við þá ekki frekar borga fleirum laun
á spítalanum? Eða lækka skatta?“
Aðrar gagnrýnisraddir hafa heyrst, en
Katrín segir ekki hafa mikið verið hlustað
á þær, „en dropinn holar steininn. Hér
eru gríðarlegir hagsmunir í húfi og mér
finnst það siðferðisleg skylda að hlusta á
gagnrýnisraddir. En það virðist töluverð
pólitík í þessu máli og ég verð að viður-
kenna að ég skil hana ekki alveg. Þetta er
hagsmunamál okkar allra; þetta kemur
okkur öllum við og þess vegna tók ég að
mér að tjá mig um þetta.“
Hún telur mikilvægt að spítali sé ná-
lægt miðju höfuðborgarsvæðisins þannig
að þangað sé greiður aðgangur, og að því
leyti sé Fossvogurinn hentugri en Hring-
brautin og umferðaræðar þar betri.
Katrín segir svo í léttum dúr: „Ég varð
næstum því of sein á fundinn vegna þess
að ég var föst í röð á Hringbrautinni fyrir
framan Landspítalann á leiðinni heiman
frá mér í Vesturbænum að Grand hóteli.
Það styrkti mig í trúnni!“
„Of mörgum
spurningum ósvarað“
Katrín Ólafsdóttir, lektor við Háskólann í Reykjavík, er efins um að
hagkvæmt sé að fara í framkvæmdir við háskólasjúkrahús við Hring-
braut. Of mörgum spurningum sé enn ósvarað.
Skapti Hallgrímsson skapti@mbl.is
Katrín Ólafsdóttir