Morgunblaðið - 06.05.2010, Síða 20

20 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 6. MAÍ 2010
✝ Lena MargrétHinriksdóttir
fæddist í Keflavík
þann 8. febrúar 1992.
Hún lést af slysförum
þann 25. apríl sl. For-
eldrar hennar eru Jó-
hanna Berglind Krist-
jánsdóttir, fædd 3.
ágúst 1966, og Hinrik
Þór Valgeirsson,
fæddur 22. mars
1964. Stjúpfaðir
hennar er Halldór
Vagn Jónsson, fædd-
ur 25. janúar 1956.
Systkini Lenu Margrétar eru
Guðný Rós Kahari, fædd 24. apríl
1985, maki hennar er Harry Kahari
og eiga þau dótturina Kristínu
Helgu Kahari. Yngri bróðir Lenu
Margrétar er Valgeir Örn, fæddur
12. febrúar 1993. Stjúpsystkin Lenu
Margrétar, börn Halldórs, eru Her-
dís Jakobína, fædd 27. júní 1990,
Helga Jónína, fædd 21. september
1992, Eggert Jóhannes, fæddur 4.
mars 1997, og Sigríður Kristjana,
fædd 19. júlí 2000. Lena Margrét
bjó til sex ára aldurs í
Njarðvík og byrjaði í
Njarðvíkurskóla. Sjö
ára gömul flutti hún í
Garðinn með móður
sinni og systkinum og
gekk þar í Gerða-
skóla. Fjórtán ára
flutti hún með fjöl-
skyldu sinni í Kefla-
vík og gekk í Myllu-
bakkaskóla þar sem
hún lauk 10. bekk.
Hún var mikið hjá
ömmu sinni og afa í
Njarðvíkunum, þeim
Valgeiri Þorlákssyni og Lenu Ol-
sen. Hún var eina önn í Mennta-
skólanum á Akureyri en kom svo
aftur suður og var um tíma í Fjöl-
brautaskóla Suðurnesja. Í ágúst sl.
flutti hún til Englands til systur
sinnar og síðar móður og stjúpa.
Hún var nýkomin til Íslands til sum-
ardvalar er hún lést.
Útför hennar fer fram frá Ytri-
Njarðvíkurkirkju í dag, 6. maí
2010, og hefst athöfnin kl. 14. Jarð-
sett verður í Útskálakirkjugarði.
Elsku Lena mín, okkur langar að
minnast þín í nokkrum orðum þótt
við vitum að þú hefðir viljað að við
skrifuðum heila bók, mamma þín
gerir það kannski seinna. Kraftmik-
il, ákveðin, dugleg, falleg, orkumikil
og jarðbundin. Mjög ung varstu far-
in að hjálpa til við heimilisstörfin og
það fannst þér afskaplega gaman en
hjartað mitt, þú sagðir alltaf það
sem þér bjó í brjósti og lentir oft í
vandræðum út af því. Ekki dvaldir
þú þó lengi við leiðindi, þú bara hélst
áfram í næsta mál sem var þér hug-
leikið. Við vorum lengi bara fjögur í
heimili, það fannst þér aldrei nóg og
mikið varstu glöð þegar Dóri flutti
til okkar, þið náðuð mjög vel saman
þótt oft gengi mikið á því þú varst
alltaf á fleygiferð um allt. Við flutt-
um til Englands á síðasta ári og
mikið höfum við notið þess að eiga
svona dýrmætar stundir með þér
Lena mín, allt sem þér datt í hug til
að gera líf okkar betra, skemmti-
legra og notalegra, allar pönnukök-
urnar og vöfflurnar sem þú bakaðir,
jólasokkarnir sem þú saumaðir,
gjafirnar sem þú gafst okkur bara af
því þig langaði til. Þessi tími var
ótrúlegur, þú blómstraðir, grænu
augun þín ljómuðu og hlátur þinn
var fullur af gleði og hamingju. Það
er svo erfitt að meðtaka það að þú
sért farin frá okkur fyrir fullt og
allt, að við fáum ekki aftur að faðma
þig, heyra hlátur þinn og skoðanir
þínar á lífinu sem voru oft ansi
ákveðnar. 18 ár er ekki hár aldur og
þú varst búin að reyna meira en
margur miklu eldri, þú hlakkaðir
svo til að komast til Íslands, ætlaðir
að hafa svo gaman í sumar. Kald-
hæðnin var það sem bjargaði þér oft
á tíðum og þú varst snillingur í
þannig kommentum, það átti enginn
neitt inni hjá þér. Þú verður alltaf í
hjörtum okkar, taktarnir þínir,
hvernig þú hlammaðir þér niður í
sófann eða á milli okkar í rúminu
þegar þér leið illa og við áttum að
laga það, við þökkum fyrir þann
tíma sem við fengum með þér. Elsku
Lena Margrét, perlan mín, með
miklum trega og sorg í hjarta kveðj-
um við þig.
Af lifandi gleði var lund þín hlaðin,
svo loftið í kringum þig hló,
en þegar síðast á banabeði
brosið á vörum þér dó,
þá sóttu skuggar að sálu minni
og sviptu hana gleði og ró.
En seinna skildi ég: Hér áttirðu ekki
að eiga langa töf.
Frá drottni allsherjar ómaði kallið
yfir hin miklu höf:
Hann þurfti bros þín sem birtugjafa
bak við dauða og gröf.
(Grétar Ó. Fells)
Mamma og Halldór.
Líf mitt verður aldrei eins. En ég
kemst ekki hjá því að vera einstak-
lega þakklát að hafa fengið að kynn-
ast þér upp á nýtt. Þegar þú komst
til mín til Englands síðastliðinn
ágúst var eins og við þekktumst
varla en við vorum fljótar að ná vel
saman enda einstaklega líkar, og áð-
ur en við vissum vorum við orðnar
bestu vinkonur.
Ég vil þakka þér fyrir að vera
svona hjálpleg með dóttur mína,
hún saknar þín sárt og talar mikið
um þig, hún skilur ekki alveg hvar
þú ert en það er erfitt að svara þar
sem ég skil þetta ekkert frekar, mér
verður svo illt þegar ég hugsa um
hvað þú áttir langt líf framundan,
allt það sem þig langaði til að gera.
En ég reyni að hugsa um góðu
stundirnar, það hjálpar svo mikið,
eins og þegar við fórum á fimm
stjörnu hótel í London og út að
borða á fínan veitingastað, dúlluðum
okkur upp og það var svo leiðinlegt,
en það var það leiðinlegt að það var
bara fyndið. Alveg sama hvað við
gerðum eða gerðum ekki svo lengi
sem við vorum saman, skemmtum
við okkur. Við gátum talað út í eitt,
Við töluðum einmitt mjög mikið
saman áður en þú fórst til Íslands og
ég er glöð að hafa fengið tækifæri til
að segja þér hversu mikið ég elska
þig og náð að knúsa þig sundur og
saman.
Ég elska þig, Lena Margrét, og
þú munt alltaf vera mér efst í huga
alla ævi.
Þín systir,
Guðný Rós.
Lena fluttist úr Garðinum og lauk
grunnskólanum í Njarðvík. Þaðan
fluttist hún svo með fjölskyldu sinni
til Englands og við höfðum því ekki
eins mikið af henni að segja nú allra
seinustu árin. En alltaf höfðu þær
stelpurnar samband og héldu sínum
sterka vinskap. Það skipti engu máli
þó haf væri á milli, þær deildu öllu,
eins og símreikningar sýna.
Lena var nýkomin til landsins til
að hitta félagana og vinna hjá ömmu
í bakaríinu í sumar. Og þvílíkir fagn-
aðarfundir þegar vinkonurnar hitt-
ust á flugvellinum. Lena var ein-
staklega sjálfbjarga og þroskuð
stelpa og vílaði fátt fyrir sér. Var
dugleg heima og korung byrjuð að
vinna í bakaríi ömmu og afa í Kefla-
vík. Gleymi því seint þegar hún bauð
Ásu í mat, þá 10 ára og hafði hún
eldað allt sjálf. Hún var róleg og
dagfarsprúð stelpa, afskaplega
þægileg í umgengni. Var ein þeirra
sem aldrei biðja um eitt eða neitt og
þakkaði alltaf fyrir sig þegar henni
var boðið eitthvað. Hún var þræl-
myndarleg en virtist ekki vita af því.
Þegar hún var ein með Ásu heima
vissi maður varla af henni, hún gekk
alltaf frá öllu og fannst það sjálf-
sagt. Þegar fjölskyldan vildi komast
í ró og ýtt var á unglingana með að
tygja sig til heimferðar var Lena
ávallt sú fyrsta sem stóð upp og allt-
af án nokkurrar mótbáru, sama
hvað fjörið var mikið.
Elsku Jóhanna, Halldór, Guðný,
Valgeir, Lóa amma og fjölskylda,
Lena amma og fjölskylda svo og
aðrir aðstandendur; ég votta ykkur
mína innilegustu samúð með þökk-
um fyrir ykkar stuðning í okkar
garð sem er ómetanlegur á þessum
erfiðu tímum. Engin orð geta lýst
því hve sárt það er að missa fólk sem
maður elskar. Guð geymi ykkur öll.
Sigríður Þorleifsdóttir.
Elsku Lena mín, ég trúi því ekki
enn að þú sért farin, þú sem varst
bara að koma aftur inn í líf mitt. Ég
hef ávallt litið á þig sem litlu systur
mína og hef alltaf passað upp á þig!
Efst í minningunni um þig er þegar
þú bjóst hjá mér heilt sumar. Þar
áttum við góðar stundir ég, þú og
Sesar. Við gátum talað um allt og
ekkert, púsluðum, spiluðum og fífl-
uðumst. Ég vona að ég hafi staðið
mig vel sem frænka og fóstur-stóra
systir. Ég reyndi allt til að láta þér
líða vel á erfiðum stundum. Ég mun
aldrei gleyma dansinum þínum og
kaldhæðnisgríninu (sem þú fékkst
frá mér). Ég veit að Sesari þótti
ótrúlega vænt um þig Lena mín og
hann mun aldrei gleyma öllum
gönguferðunum í strætó á leið í
skólann.
Mér finnst æðislegt að ég hafi
verið fyrsta manneskjan sem þú
hringdir í þegar þú komst til lands-
ins og mér fannst svo gott að geta
eytt sumardeginum fyrsta með þér,
tókum upp gamla takta og spiluðum
og töluðum langt fram á nótt. Við
söknum þín öll hérna á þessu heim-
ili, en við getum líka verið glöð að
við fengum að kynnast þér og áttum
góða tíma með þér. Minningum um
þig og orðin þín munum við aldrei
gleyma, þú hefur alltaf átt stóran
stað í hjarta mínu og núna eru minn-
ingarnar okkar geymdar þar.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Við vitum að þú munt vaka yfir
okkur og strákunum. Elskum þig
alltaf.
Anna Egils, Brynjar Mar, Sesar
Aron og Egill Bergþór.
Ég hugsa til þín á hverri stundu,
hverjum degi alla mína daga og það
verða alltaf fallegar hugsanir fullar
af þakklæti, fyrir allar þær yndis-
legu stundir sem við áttum. Þú heill-
aðir mig alveg upp úr skónum fyrstu
jólin þín þegar þú varst byrjuð að
labba og gast séð um að afhenda
sumar jólagjafirnar. Það var ósjald-
an að þú bjóst til jólagjafirnar sjálf
og færðir okkur, nú eigum við alla
þessa dýrgripi eins og sandstein
sem þú skrifaðir á „Ási cool“ þegar
þú varst níu ára. Þegar þú varst
þrettán ára var ég á ferðalagi yfir
jólin, þegar ég kom aftur heim biðuð
þið Valgeir eftir mér fram yfir mið-
nætti og þú færðir mér stóran tré-
lykil, ég man ég þakkaði þér sér-
staklega fyrir og sagði: „Þetta er
lykillinn að hjartanu mínu.“
Þú færðir ömmu þinni og afa ýms-
ar myndir af þér og Valgeiri sem þú
útbjóst sjálf. Mér þykir líka mjög
vænt um stóran mósaíkspegil sem á
stendur LENA en hann var eitt af
nýjustu listaverkunum þínum. Með
öllum þessum gjöfum sýndirðu okk-
ur svo mikla umhyggju, þú vildir að
við vissum hvað þér þótti vænt um
okkur. Þú gerðir okkur svo glöð alla
daga.
Þú varst alltaf svo hraust, byrj-
aðir strax að príla upp um alla veggi,
hillur og stóla, það var hlið fyrir
stiganum og þér fannst kjörið að
nota hliðið sem rólu, fram og til baka
þangað til hliðið losnaði og þú dast
niður stigann, þá kom tilefni til að
taka myndir af þér slasaðri en samt
ertu hlæjandi á þeim myndum. Þú
naust þín best þegar þú hafðir nóg
fyrir stafni, til dæmis þegar þú varst
á fleygiferð í körfuboltanum og þið
stelpurnar í Njarðvíkurliðinu unnuð
alla leiki.
Þegar ég fór með ykkur til Lond-
on fyrir nokkrum árum fannst þér
skemmtilegast á hjólabátnum og þú
sást bara alveg um það, við sigldum
um allt vatnið í Hyde Park og ég gat
bara dundað mér við að taka mynd-
ir. Þegar ég var að flytja í fyrra fékk
ég þig til að hjálpa mér með þunga
kassa, þú gast keyrt þá sjálf svo ég
sendi þig bara eina með þá því ég
vissi að þú réðir við það. Afa þínum
Valgeiri fannst þetta svolítið mikið
hjá mér en þú varst samt dálítið
montin yfir dugnaðinum í þér.
Við fórum ósjaldan saman að
kaupa skólaföt og sumarföt, þú
hafðir mjög nákvæman fatasmekk
og það gat verið áskorun að finna föt
sem þú vildir en það gekk alltaf vel
upp að lokum, sérstaklega var gam-
an að velja fermingarkjólinn og
-skóna með þér. Við áttum ótrúlega
margar góðar stundir saman, fórum
í tívolí, að versla og ýmis ferðalög,
þá áttum við ekki síst ánægjulegar
stundir í bílnum þar sem við töluð-
um mikið saman, þú sagðir brand-
ara eða hneykslaðist á einhverju.
Oft lenti maður í því að þú sást gul-
an bíl, þá varstu komin í leik og sá
sem fyrstur sá gulan bíl mátti kýla
þá sem töpuðu – þú tókst svo vel eft-
ir umhverfinu að þú vannst flestar
umferðir.
Þú varst alltaf svo frískleg, sjálf-
stæð og ákveðin að ég var viss um að
þú ættir eftir að ná mjög langt. Þú
varst alltaf vonarstjarnan mín, en
nú finnst mér gott að gráta og hugsa
til þín, eiga með þér stund, þú verð-
ur alltaf vonarstjarnan mín.
Kveðja – Ásmundur frændi.
Ásmundur Örn Valgeirsson.
Lena Margrét
Hinriksdóttir
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar endurgjaldslaust alla út-
gáfudaga.
Skil | Greinarnar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins.
Smellt á reitinn Senda inn efni á for-
síðu mbl.is og viðeigandi efnisliður
valinn.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður grein-
in að hafa borist eigi síðar en á há-
degi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða
þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Minningargreinar
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
GESTUR MOSDAL KRISTJÁNSSON
bóndi,
Forsæti II,
Flóahreppi,
andaðist á Ljósheimum fimmtudaginn 29. apríl.
Jarðarförin fer fram frá Villingaholtskirkju föstu-
daginn 7. maí kl. 14.00.
Þeir sem vilja minnast hins látna vinsamlega láti Vinafélag Ljósheima og
Fossheima njóta þess.
Helga Kristín Þórarinsdóttir,
Guðbjörg Þ. Gestsdóttir, Þráinn Elíasson,
Kristján Gestsson, Anna Guðbergsdóttir,
María Gestsdóttir, Böðvar Sverrisson,
Valgerður Gestsdóttir, Bjarki Reynisson,
Lárus Gestsson, Elísabet Pálsdóttir
og fjölskyldur.
✝
Ástkær eiginmaður minn, bróðir, afi og langafi,
KARL GUÐJÓN GUÐMUNDSSON
frá Þorgeirsstöðum
í Lóni,
lést á hjúkrunarheimilinu á Höfn föstudaginn
30. apríl.
Útför hans fer fram frá Hafnarkirkju laugardaginn
8. maí kl. 13.00.
Jarðsett verður í Stafafellskirkjugarði í Lóni.
Jóhanna Vilborg Ingvarsdóttir,
Signý Guðmundsdóttir,
Ingvar Pétursson, Kristrún Harpa Kjartansdóttir,
Gunnar Pálmi Pétursson, Sigurborg Jóhanna Svavarsdóttir,
Ragnar Pétursson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir, amma og lang-
amma,
MARTHA MARÍA AÐALSTEINSDÓTTIR,
Þorvaldsstöðum,
Breiðdal,
lést á heimili sínu sunnudaginn 2. maí.
Jarðarförin fer fram frá Heydalakirkju laugardaginn
8. maí kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Pétur Jónsson,
Bjarki Pétursson,
Viðar Pétursson,
Hlíðar Pétursson,
tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.