Fréttablaðið - 01.10.2011, Side 82

1. október 2011 LAUGARDAGUR50
BAKÞANKAR
Davíðs Þórs
Jónssonar
1
6 7 8
10
13
119
12
15
16
18
21
20
17
14
19
2 3 4 5
krossgáta
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Þetta er náttúr-
lega mjög zmátt
allt, en það er
frumztætt líf að
finna þarna!
Ég vissi það!
Skoðaðu tærnar
næst!
Komið!
Góður!
Ég halaði matseðlinum
niður á símann minn, lagði
inn pöntun og lét skuldfæra
á símareikning
heimilisins.
Af hverju er síma-
félagið að rukka
okkur fyrir tvo
skammta af súrsætu
svínakjöti?
Keyptirðu öll skólafötin
fyrir Hannes á fimmtán
sekúndum?
Hann er strákur,
þetta er ekki flókið.
En á fimmtán
sekúndum??
Við hefðum verið fljótari ef við
hefðum ekki fengið valkvíða vegna
litanna.
LÁRÉTT
2. feikn, 6. hvort, 8. þrá, 9. kyrra, 11.
drykkur, 12. framrás, 14. mjóróma,
16. karlkyn, 17. slagbrandur, 18. pípa,
20. tveir eins, 21. ármynni.
LÓÐRÉTT
1. land í S-Ameríku, 3. fíngerð líkams-
hár, 4. vinsæll, 5. gerast, 7. skemill,
10. struns, 13. tímabils, 15. drepa, 16.
knæpa, 19. holskrúfa.
LAUSN
LÁRÉTT: 2. glás, 6. ef, 8. ósk, 9. róa,
11. te, 12. útrás, 14. skræk, 16. kk, 17.
slá, 18. rör, 20. ll, 21. árós.
LÓÐRÉTT: 1. perú, 3. ló, 4. ástsæll,
5. ske, 7. fótskör, 10. ark, 13. árs, 15.
kála, 16. krá, 19. ró.
Krossgátu-
gerðin
Við erum
flutt. Þú
finnur okkur
ef þú ferð
3 húsalengdir
lóðrétt og
2 lárétt.
Það var til
blátt og brúnt.
Við keyptum
bara bæði.
Menningarlegur munur þjóða birtist meðal annars í því hvað salernis-
aðstaða felur í sér í hverju landi. Þegar ég
var ungur þurfti ég einu sinni að ferðast
með lest frá Istanbúl til Amsterdam, illa
haldinn af matareitrun eftir að hafa lagt
mér til munns alsírskan geitaost. Aðeins
einu sinni á ferðalaginu þurfti ég að gera
þarfir mínar í gat í gólfið. Það var á Gare
de Lyon lestarstöðinni í París, háborg
menningar og lista í Evrópu. Jafnvel í
búlgörskum landamæraskúr, þar sem ég
þurfti að dúsa um hríð vegna misskiln-
ings við vegabréfaeftirlit við tyrknesku
landamærin, var mér boðið upp á betri
salernis aðstöðu.
ÞJÓÐVERJAR hafa sinn fræga skoð-
unarpall ofan í hverju klósetti. Þeir
sem dvalið hafa í Þýskalandi hafa van-
ist þessu og finnst óþægilegt að heyra
plaskið í annars konar salernum. Ítalir
hafa það sem þeir kalla „bidet“.
Það er sérstakur rassavaskur til
að þvo á sér óæðri endann.
Ég hef heyrt Ítali kvarta
undan því að þetta vanti
í norræn baðherbergi.
Reyndar þarf ekki að hafa
lifað lengi á suður-evrópsk-
um mat til að skilja hvern-
ig hugmyndin að þessu
fyrirbæri varð til.
DANIR HAFA tekið upp á athyglisverðri
nýjung í sambandi við sturtur. Hún er í því
fólgin að baðherbergið sjálft gegnir hlut-
verki sturtuklefa, sturtuhausinn stendur
niður úr loftinu. Kannski er hægt að draga
tjald fyrir til að hlífa vaskinum og salern-
inu við mestu vætunni. Þetta þýðir samt
sem áður að það er viðvarandi ástand á
dönskum salernispappír að vera rakur.
Sennilega er þetta gert til að spara pláss,
hugsanlega til að spara tíma – því þetta
leyfir auðvitað að tvær flugur séu slegnar í
einu höggi þarna inni.
Á DÖNSKU hóteli, þar sem ég dvaldi
nýlega, var fyrirkomulagið með þessu
móti. Tveir kranar stýrðu vatninu. Annar
stillti kraftinn og hitann, hinn stjórnaði
því hvort bunan kæmi ofan í vaskinn eða
niður úr loftinu. Þessu fyrirkomulagi er
alveg hægt að venjast. Það tók mig bara
tvo daga. Þriðja morguninn sem ég dvaldi
þarna hafði ég loks vit á því að athuga
hvort konan mín, sem nýkomin var úr
sturtu, hefði stillt bununa til baka á vask-
inn þegar ég ætlaði að þvo mér um hend-
urnar. Ég lenti bara fullklæddur í sturtu-
baði tvisvar meðan á dvölinni stóð.
NÚ VANTAR mig aðeins túlkunarlykil.
Hvað er það nákvæmlega sem þessi fjöl-
breyttu tilbrigði við baðherbergi segja
manni um ólíka menningu þjóða?
Baðherbergi þjóðanna