Morgunblaðið - 19.07.2010, Blaðsíða 18

18 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 19. JÚLÍ 2010
✝ Guðrún HelgaBjörgvinsdóttir
fæddist á Fáskrúðs-
firði 13. september
1930. Hún lést á Dval-
arheimilinu Upp-
sölum á Fáskrúðsfirði
10. júlí sl.
Guðrún var dóttir
hjónanna Björgvins
Benediktssonar, f. 3.
ágúst 1891, d. 5. apríl
1962, og Valborgar
Árnadóttur. f. 22. maí
1901, d. 24. júlí 1990.
Systur Guðrúnar eru
Erla, f. 26. janúar 1928, og Oddný,
f. 4. mars 1929, d. 10. desember
1974. Uppeldissystir hennar er Val-
borg Björgvinsdóttir, f. 14. sept-
ember 1947.
Guðrún bjó með Guðmundi Guð-
mar Daði og Eva Dröfn. 2) Jóhanna
Kristín Hauksdóttir, f. 12. janúar
1964, gift Jóhannesi Marteini Pét-
urssyni, börn þeirra eru Örvar Ingi,
Pétur Haukur, Ísak Fannar (látinn)
og Melkorka Mjöll. 3) Erla Svein-
björg Hauksdóttir Jakobsen, f. 14.
október 1965, gift Carli Erik Leh-
mann Jakobsen, sonur þeirra er
Ísak Lehmann Jakobsen. Fyrri eig-
inmaður Erlu var Ólafur Ingi Ólafs-
son, f. 3. maí 1964, og dóttir þeirra
er Ástríður.
Guðrún ólst upp á Fáskrúðsfirði
og bjó þar alla tíð utan stuttrar bú-
setu í Reykjavík á yngri árum. Hún
hóf ung störf hjá Kaupfélagi Fá-
skrúðsfirðinga og vann þar bæði á
skrifstofu, í verslun og við fisk-
vinnu. Hún var heimavinnandi hús-
móðir á meðan börn hennar voru
ung en sneri síðan aftur á vinnu-
markaðinn og vann á Dvalarheim-
ilinu Uppsölum þar til hún hætti
vinnu vegna heilsubrests.
Guðrún Helga Björgvinsdóttir
verður jarðsungin frá Fáskrúðs-
fjarðarkirkju í dag, mánudaginn
19. júlí 2010, klukkan 15.
laugssyni f. 24. sept-
ember 1929. Sonur
þeirra er Björgvin
Valur Guðmundsson,
f. 24. febrúar 1959,
sambýliskona Þóra
Björk Nikulásdóttir,
börn þeirra eru Erna
Valborg, Haukur
Árni og Axel Þór.
Dóttir Björgvins af
fyrra hjónabandi er
Jesse Myree.
Guðrún giftist 26.
desember 1964 Hauki
Sigurði Jónssyni, f.
10. október 1937, d. 22. maí 2008,
og bjuggu þau alla tíð á Fáskrúðs-
firði. Börn þeirra eru 1) Jón Þorgils
Hauksson, f. 8. nóvember 1962,
kvæntur Bylgju Þráinsdóttur, börn
þeirra eru Andri Mar, Þráinn, Al-
Mamma var kona ákveðinna og
mótaðra skoðana og hún lá ekki á
þeim. Hún var vinstri róttæklingur
og það fór ekki framhjá neinum sem
heyrði hana tjá sig um samfélags-
mál. Það var henni eðlislægt að taka
afstöðu með lítilmagnanum og hún
sýndi það margsinnis í verki því hún
mátti ekkert aumt sjá. Ef hún vissi
af fólki sem átti um sárt að binda
eða leið skort, veitti hún aðstoð af
fremsta megni og dró hvergi af sér
þar.
Sennilega var hún femínisti, þótt
hugtakið hafi verið óþekkt í litlu
þorpi austur á fjörðum þegar hún
var í blóma lífsins; hún vildi að kon-
ur fengju sömu tækifæri og karlar
og ég man sérstaklega eftir því þeg-
ar hún sagðist vilja hafa fæðst karl-
maður fyrst það væri það sem þyrfti
til að geta orðið sjómaður. Sá var
nefnilega draumurinn; að verða sjó-
maður og ég efast ekki eitt andartak
um að hún hefði munstrað sig á sjó
hefði hún fengið til þess tækifæri.
En ég minnist mömmu þó fyrst og
fremst fyrir alla ástina sem hún átti
handa mér og systkinum mínum;
alla umhyggjuna og örlætið sem við
nutum og öruggu höfnina sem beið
alltaf þegar á móti blés. Við vorum
alltaf í fyrirrúmi hjá henni og höfð-
um aldrei ástæðu til að efast um það
því móðurástin er skilyrðislaus.
Lífið var mömmu þó ekki dans á
rósum alla tíð, því eftir að fóstri
minn dó, var eins og hún missti lífs-
löngunina og það var átakanlegt að
sjá ljósið slokkna hægt og bítandi og
þegar dauðinn nálgaðist, tók hún því
af æðruleysi og gaf sig honum á
vald, södd lífdaga.
Ég mun sakna umhyggjusama
róttæklingsins sem móðir mín var
en ég sætti mig líka við að dauðinn
var henni líkn frá veraldlegri þján-
ingu og ég ann henni hvíldarinnar,
þakklátur fyrir að hafa átt akkúrat
þessa móður.
Björgvin V. Guðmundsson.
Það er eitt sem við eigum öll sam-
eiginlegt á þessari jörðu og það er
að við deyjum öll einhvern tímann.
Nú í dag kveð ég mömmu mína,
Guðrúnu Helgu Björgvinsdóttur eða
Lillu eins og hún var kölluð.
Mamma missti eiginmann sinn,
pabba minn, fyrir rétt rúmum
tveimur árum og hún gat ekki lifað
án hans, það var bara þannig, og
hinn 10. júlí lést hún. Það hafa verið
góðir endurfundir þegar þau hittust
og ég efast ekki um að nú dansa þau
um einhvers staðar í Paradís.
Mamma, þú varst búin að eiga
mjög erfitt eftir að pabbi lést og nú
undir það síðasta veiktist þú alvar-
lega og kvaddir þennan heim. Þegar
ég sá þig liggjandi í kistunni fylltist
ég vellíðan. Mér fannst þú miklu
yngri, þú varst svo slétt og falleg og
mikill friður hvíldi yfir þér, engar
þjáningar. Það er skrítið að segja
þetta eftir að hafa horft á þig dána í
kistunni en þetta er samt satt.
Þú varst mikil prjóna- og sauma-
kona. Föt okkar systkinanna voru
ávallt heimasaumuð eða prjónuð af
þér. Þú kenndir mér að sauma og
þegar ég var 12 ára fékk ég að
sauma mestmegnis jólaföt okkar
systra og var það þér að þakka.
Þú áttir nokkrar góðar og
skemmtilegar vinkonur sem komu
oft til þín í kaffi. Þá var nú fjör á
bænum. Þið sátuð og spjölluðuð,
drukkuð kaffi, fengu ykkur sígó og
settuð svo bollana á ofninn til að
þurrka kaffið sem var eftir á botn-
inum. Eftir það var blásinn kross yf-
ir bollana og þá loks byrjaði alvara
lífsins og hægt var að spá um fram-
tíðina. Ég man hvað mér fannst
þetta æðislega flott hjá ykkur, ég
ætlaði sko að verða svona þegar ég
yrði stór.
Börnin okkar hjóna komu oft til
þín og pabba í heimsókn og þó sér-
staklega elsti sonur okkar, Örvar
Ingi, en hann var gestur ykkar dag-
lega og stundum oftar en einu sinni
og oftar en tvisvar á dag fyrir utan
að dvelja hjá ykkur á sumrin þau ár
er við bjuggum í Reykjavík og voruð
þið mjög náin. Ég minnist þess oft
þegar Örvar Ingi var skírður, þá
fengu allir að vita nafnið í athöfn-
inni. Mamma, þú hvíslaðir að mér
hvort þú fengir ekki að vita nafnið
en ég gaf mig ekki og þá sagðir þú:
„Mér finnst nafnið Örvar svo fal-
legt,“ og ég starði bara á þig og vissi
að enginn hafði sagt þér nafnið. Þú
hafðir greinilega einhverja tilfinn-
ingu fyrir þessu nafni og varst nú
heldur betur glöð þegar þú heyrðir
nafn drengsins.
Elsku hjartans mamma mín, ég
vona ekkert eins innilega og að þú
sért búin að hitta pabba einhvers
staðar í Paradís og þið séuð ánægð
saman og ykkur líði vel. Ég bið að
heilsa öllum sem ég þekki þarna.
Guð veri með ykkur.
Kæru systkini mín, Björgvin Val-
ur, Jón Þorgils og Erla Sveinbjörg
og fjölskyldur, ég sendi ykkur mínar
innilegustu samúðarkveðjur.
Ég sendi Erlu systur mömmu og
öðrum aðstandendum mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Ó hve létt er þitt skóhljóð
ó hve leingi ég beið þín,
það er vorhret á glugga,
napur vindur sem hvín,
en ég veit eina stjörnu,
eina stjörnu sem skín,
og nú loks ertu komin,
þú ert komin til mín.
(Halldór K. Laxness)
Þín dóttir,
Jóhanna Kristín Hauksdóttir.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
(Valdimar Briem)
Í dag kveð ég hana mömmu mína
sem lést hinn 10. júlí. Lífið var frek-
ar erfitt hjá þér mamma mín eftir að
pabbi dó. Þú saknaðir hans svo mik-
ið. Síðustu árin áttir þú við ýmis
veikindi að stríða. En núna hefurðu
fengið frið og ró hjá honum pabba.
Þú varst snillingur í að sauma, þú
saumaðir ófáar flíkurnar á þig sjálfa
og á okkur systkinin. Ég var ekki
gömul þegar þú kenndir mér réttu
saumahandtökin og hefur það komið
mér að góðum notum í gegnum árin.
Litlu naglaskærin þín voru voða
vinsæl hjá mér, ég notaði þau þó
ekki við saumaskapinn, enda ekki
byrjuð að sauma á þeim aldri.
En þau voru óspart notuð til að
klippa ýmislegt í tætlur, t.d. gard-
ínur og náttföt, svo eitthvað sé
nefnt. En þau nýttust allra best til
að klippa krullurnar mínar. Ég hef
ekki tölu á hversu oft það gerðist.
Einu sinni bað ég Jóhönnu systur
um að klippa mig og varð hún við
þeirri bón minni, enda spennandi
verkefni. Hún skildi eftir einn væn-
an lokk sem var hennar, eins og hún
orðaði það. Og mamma, þú fannst
okkur úti á palli, ég hálfsköllótt með
lokkinn hennar Jóhönnu dinglandi.
Þú svoleiðis húðskammaðir okkur.
Varst orðin ansi þreytt á þessu
skæraveseni á mér. Jóhanna skildi
ekkert í þessum ósköpum. Hún sem
hafði verið beðin um að klippa mig
og gert það úti á palli svo það þyrfti
ekkert að sópa. Já, svona vorum við,
það gekk stundum á ýmsu hjá okk-
ur.
Mamma, þú gast verið kvenskör-
ungur mikill og hafðir sterkar skoð-
anir á ýmsum málum. Eitt er víst að
þú reyndist þeim vel sem minna
máttu sín við að aðstoða þegar þess
þurfti.
Kæra mamma mín, þín er sárt
saknað. Ég vona að þér líði vel þar
sem þú ert núna. Knús til þín frá
mér.
Kæru systkini mín, Björgvin Val-
ur, Jón Þorgils og Jóhanna Kristín,
og fjölskyldur ykkar, ég sendi ykkur
innilegar samúðarkveðjur á þessum
erfiðu tímum.
Erlu systur mömmu og öðrum að-
standendum sendi ég mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Valdimar Briem)
Erla Sveinbjörg Hauksdóttir.
Lilla, gamla leiksystir mín, er lát-
in eftir langvarandi heilsubrest.
Fullu nafni hét hún Guðrún Helga
en var aldrei kölluð annað en Lilla.
Það er margt að þakka þegar litið
er til baka og lífið er svo óendanlega
stutt. Mér finnst eins og það hafi
verið í gær þegar við vorum að vaða
í sjónum, búnar að fylla stígvélin,
hvað yrði nú sagt þegar við kæmum
heim? Flæðarmálið var einn mest
spennandi leikvöllurinn og þar sem
heimili okkar voru alveg við sjóinn
lá það svo beint við.
Lilla var mjög flink að fleyta kerl-
ingar, það var nokkurs konar
keppnisíþrótt hjá okkur.
Fleiri leikir voru stundaðir, geng-
ið á stultum, parís, alls konar bolta-
leikir, slábolti, handbolti og „yfir“.
Þegar skyggja tók á haustin var
„flokkafelingaleikur“ vinsæll. Allir
krakkar í hverfinu út að Áshæð voru
saman, við blönduðum ekki mikið
geði við þá sem utar voru. Þegar
veðrið var vont voru það dúkkuleikir
og alls kyns bústang innandyra.
Við uxum upp úr barnaskapnum
og urðum ungar stúlkur. Lilla vin-
kona var alltaf svo fín enda mamma
hennar flinkasta saumakona norðan
Alpafjalla þannig leit ég á Valborgu
á Svalbarðseyri og held ég að það sé
ekki of mælt. Valborg saumaði á
mig fermingarfötin, hvítan síðan
kjól, það var fyrir daga kyrtlanna,
og fallegan eftirfermingarkjól með
perlum og pallíettum.
Við Lilla settumst báðar að og
byggðum okkur hús ekki langt frá
æskuheimilum okkar, eignuðumst
börn sem léku sér saman og eig-
inmenn sem voru mestu mátar, svo
að við deildum mjög mörgu.
Það var Lillu þungt áfall þegar
Haukur maður hennar andaðist fyr-
ir rúmum tveimur árum. Hann hafði
að vísu ekki gengið heill til skógar
um tíma en samt kom andlát hans á
óvart.
Þegar aldurinn færist yfir og
samferðamennirnir hverfa hver af
öðrum er ljúft að geta yljað sér við
góðar minningar
Þau Lilla og Haukur ræktuðu
garðinn sinn vel og er þeim margt
að þakka.
Ég sendi mínar innilegustu sam-
úðarkveðjur og bið Guð að blessa af-
komendur þeirra.
Guðrún Einarsdóttir frá Odda.
Guðrún Helga
Björgvinsdóttir
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
SIGURÐUR SVEINN JÓNSSON,
Sléttuvegi 23,
lést mánudaginn 12. júlí.
Jarðsett verður frá Áskirkju mánudaginn 19. júlí
kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþökkuð, en þeir
sem vildu minnast hans láti líknarfélög njóta þess.
Fyrir hönd aðstandenda,
Rakel Margrét Viggósdóttir,
Viggó Sigurðsson, Guðmundína Ragnarsdóttir,
Unnur Kristín Sigurðardóttir, Þórður Georg Lárusson,
Edda Björg Sigurðardóttir, Konráð Jón Sigurðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HILMAR SÆVAR GUÐJÓNSSON,
Háseylu 1,
Njarðvík,
lést sunnudaginn 11. júlí á Heilbrigðisstofnun
Suðurnesja.
Útförin fer fram frá Ytri-Njarðvíkurkirkju þriðjudaginn
20. júlí kl. 14.00.
Sólbjörg Hilmarsdóttir, Ólafur Sævar Magnússon,
Hilmar Þór Hilmarsson,
Guðjón Ingi Hilmarsson,
Ingi Þór Ólafsson,
Aron Smári Ólafsson.
✝
Elskulegur eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
HEIÐMUNDUR SIGURMUNDSSON,
Henni heildsali,
Skólavegi 2,
Vestmannaeyjum,
lést á krabbameinsdeild Landspítalans
þriðjudaginn 13. júlí.
Útförin fer fram frá Landakirkju laugardaginn
24. júlí kl. 12.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim sem vilja minnast
hans er bent á Krabbavörn í Vestmannaeyjum eða önnur líknarfélög.
Guðrún Jóhannsdóttir,
Jóhann Óskar Heiðmundsson, Unnur Ósk Ármannsdóttir,
Eyjólfur Heiðar Heiðmundsson, Gerður Garðarsdóttir,
Sigrún Jónasína Heiðmundsdóttir, Tryggvi Kristinn Ólafsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, bróðir og afi,
GYLFI MAGNÚSSON,
Hjarðarholti 13,
Akranesi,
lést sunnudaginn 11. júlí.
Útförin fer fram frá Akraneskirkju þriðjudaginn
20. júlí kl. 14.00.
Aðalheiður Gylfadóttir, Ásgeir Ólafsson,
Magnea Gylfadóttir, Hörður Einarsson,
Ebba Magnúsdóttir
og barnabörn.