Morgunblaðið - 07.12.2010, Side 17

17
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 7. DESEMBER 2010
Harpa Kostnaður Reykjavíkurborgar vegna frágangs við lóð tónlistar- og ráðstefnuhússins Hörpu á þessu og næsta ári er áætlaður 286,8 milljónir króna, en tónarnir byrja að hljóma í vor.
Eggert
Nú liggur fyrir að það hef-
ur áhrif á næsta nágrenni ef
virkjað verður á Þeistareykj-
um og álver reist á Bakka.
Þessi er niðurstaða Skipu-
lagsstofnunar. Stofnunin er
mjög nákvæm í mati sínu.
Mannvirki, vegir og hafnir,
flutningur fólks milli byggð-
arlaga og ný íbúðahverfi hafa
áhrif á umhverfið, líka ef býli
eða þorp fara í eyði. Mað-
urinn hefur alltaf áhrif á umhverfi sitt,
hvort sem hann er eða fer. Meira að
segja golfvellir hafa áhrif á umhverfið.
Þess vegna lagðist hin opinbera nátt-
úruvernd gegn því að Keldhverfingar
mættu leika golf á túninu í Ási, eftir að
jörðin var afhent þjóðgörðunum.
Þegar ég var samgönguráðherra
beitti ég mér fyrir uppbyggingu veg-
arins milli Akureyrar og Egilsstaða.
Umdeilt var hvar línan yrði dregin frá
Hólsfjöllum í Jökuldal. Vernharður í
Möðrudal vildi vera í þjóðbraut og að
nýr vegur yrði lagður eins og hann hafði
legið. Bragi á Grímsstöðum vildi fara
Háreksstaðaleið. Það varð niðurstaðan,
enda styst og ódýrast og ekki yfir fjall-
garð að fara. Veglínan var síðan lögð í
umhverfismat.
En það var ekki eins auðsótt og sýnd-
ist. Skipulagsstofnun lítur á sig eins og
hún sé systir Velvakanda og bræðra
hans. Hún vildi ekki stystu leiðina, hún
vildi fá samanburð, og samanburðurinn
var veglína, sem dregin yrði frá Möðru-
dal í Vopnafjörð og síðan um jarðgöng
undir Hlíðarfjöll til Egilsstaða. Þetta er
svolítið flókið, en kosturinn var sá að á
leið Skipulagsstofnunar var ekkert mýr-
lendi, en það var einmitt mýrlendið sem
hafði gert Háreksstaði
og kotin þarna á heiðinni
byggileg.
Þessi nýja veglína
Skipulagsstofnunar var
samhljóða þingsályktun-
artillögu Hjörleifs Gutt-
ormssonar og Stein-
gríms J. Sigfússonar.
Þar var í greinargerð
reifaður sá kostur að
vegurinn frá Akureyri til
Egilsstaða lægi um Að-
aldal og Reykjaheiði og
síðan um Öxarfjarðarheiði í Þistilfjörð
og þaðan um jarðgöng undir Hlíðarfjöll
til Egilsstaða. Það vekur athygli að þeir
félagar vildu krækja fram hjá Húsavík
og að vegur um Hólaheiði og Hófaskarð
var ekki inni í þeirra þanka. Svo fjarri
voru þeir nútímalegri hugsun og þörfum
á þessum tíma!
Sem ég var að skrifa þetta brá ég mér
yfir á ruv.is. Þar blasti við mér feitletruð
fyrirsögn: „Ekki unnt að reisa álver á
Bakka“ og brosandi kona, Þórunn Svein-
bjarnardóttir, fyrrum umhverf-
isráðherra, heilsaði mér. Þetta var falleg
mynd og ég sagði við hana: „Af hverju
léstu ekki gera umhverfismat á atvinnu-
lausu fólki, sem verður að skilja allt sitt
eftir fyrir norðan til að hafa lifibrauð?“
En hún svaraði mér ekki af því að hún
heyrði ekki hvað ég sagði.
Eftir Halldór
Blöndal
» Atvinnulaust fólk hefur
enga rödd og ekkert
umhverfi. Og Skipulags-
stofnun leggur ekki mat á
það sem ekkert er.
Höfundur var þingmaður Þingeyinga.
Atvinnulaust fólk
og Skipulagsstofnun
Halldór Blöndal
Þegar ráðherrar
ríkisstjórnarinnar
tala um að atvinnu-
málin séu í góðu
lagi og að verið sé
að greiða fyrir er-
lendri fjárfestingu í
íslensku atvinnulífi,
hljómar það eins og
órar veruleikafirrts
fólks. Alvarlegast er
að þau sem þannig
tala virðast trúa þessu sjálf og
því ekki von á að ástandið sé
betra en raun ber vitni.
Nýlega gerði Pricewaterhouse
Coopers í Hollandi könnun á við-
horfi og stöðu mála gagnvart
beinni erlendri fjárfestingu hér á
landi og bar saman við starfsum-
hverfi hliðstæðrar starfsemi í
nokkrum öðrum löndum. Fjöl-
mörg mikilvæg atriði voru tekin
til skoðunar og er niðurstaðan al-
varlegur áfellisdómur yfir stöðu
mála og viðhorfi núverandi
stjórnvalda. M.a. kom fram að
skilningi ríkisstjórnar á mik-
ilvægi og stuðningi við beina er-
lenda fjárfestingu væri verulega
ábótavant. Þrátt fyrir áherslur
stjórnarsáttmálans á mikilvægi
beinnar erlendrar fjárfestingar í
atvinnulífinu væri skortur á skiln-
ingi á málefninu og mikill ágrein-
ingur um málið.
Bent var á að viðskiptahindr-
anir væru til staðar og vitnað til
aðgerðarleysis fjármálaráðuneyt-
isins við að laga rekstrarumhverfi
gagnavera hérlendis. Framan af
ári voru þau helsta fjöður í hatti
Vinstri grænna þegar rætt var
um nauðsyn eflingar atvinnulífs.
Nú er stórhætta á að þeir er-
lendu aðilar sem
sýnt hafa áhuga á
viðskiptum við fyr-
irhuguð gagnaver
hérlendis muni snúa
sér annað. Ástæðan
er einföld: Stjórn-
völd stuðla ekki að
samkeppnishæfu
regluverki þrátt fyr-
ir ítrekaðar yfir-
lýsingar um annað.
Í skýrslunni kem-
ur fram að stefnu-
mótun gangvart
beinni erlendri fjárfestingu er
ekki fyrir hendi og hvorki lang-
tímahugsun né forgangsröðun til
staðar. Þá var gagnrýnt að fyr-
irkomulag skipulagsmála dragi
verulega úr samkeppnishæfi iðn-
aðarsvæða, umhverfismat taki of
langan tíma og skilgreind iðn-
aðarsvæði vanti. Ný lög um íviln-
anir gangi of skammt og ekki sé
mögulegt vegna stefnuleysis
stjórnvalda að tryggja orku til
verkefna sem talist geta verulega
þjóðhagslega hagkvæm. Gagn-
rýnt er að fullur stuðningur yf-
irvalda við lykilstofnanir, s.s. fjár-
festingastofu, sé ekki fyrir hendi,
að stjórnsýslan sé veik og sein til
svars og ákvarðana. Mörg önnur
atriði eru nefnd í þessari skýrslu
en þessi upptalning sýnir svo
ekki verður um villst af hverju
staðan í atvinnulífinu er jafn
slæm og raun ber vitni. Alvarleg-
ust er þó sú staðreynd að ekki er
hægt að skilja ráðherra rík-
isstjórnarinnar öðruvísi en svo að
þeir trúi því sjálfir að staðan sé
miklu betri en hún er. Lítið er
gert úr víðtækri gagnrýni á
ástandið, m.a. frá aðilum vinnu-
markaðarins og stjórnarandstöð-
unni.
Svo virðist að skýrslan hafi
engin áhrif á stefnu ríkisstjórn-
arinnar. Ekki er annað að heyra
á mönnum eins og Ögmundi Jón-
assyni og fleiri að hér sé allt á
réttri leið og bjart framundan.
Staðreyndin er sú að hópur þing-
manna VG heldur í raun rík-
isstjórninni í gíslingu þegar kem-
ur að hugmyndum um eflingu
atvinnulífs.
Nýlega héldu stjórnvöld kynn-
ingarfundi í ráðhúsi Reykjavíkur
í samvinnu við evrópskar at-
vinnumiðlanir. Þar var verið að
kynna almenningi atvinnutæki-
færi erlendis, í raun verið að
hvetja fólk til að flytja af landi
brott. Þegar svo er komið er ekki
hægt að túlka það með öðrum
hætti en að uppgjöf stjórnvalda
sé algjör. Tjónið sem af hlýst fyr-
ir íslenskt samfélag er stórkost-
legt og ábyrgð þeirra þingmanna
sem verja þessa stefnu eða þetta
stefnuleysi er mikil. Við slíkt
verður ekki unað lengur. Tæki-
færin og auðlindir okkar eru til
staðar til að blása til sóknar í ís-
lensku atvinnulífi með tilheyrandi
verðmætasköpun.
Eftir Jón
Gunnarsson. » Fjölmörg mikilvæg
atriði voru tekin til
skoðunar og er nið-
urstaðan alvarlegur
áfellisdómur yfir stöðu
mála og viðhorfi nú-
verandi stjórnvalda.
Höfundur er þingmaður Sjálfstæð-
isflokksins í Suðvesturkjördæmi.
Falleinkunn
Jón Gunnarsson