Morgunblaðið - 11.03.2011, Side 19

19
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 11. MARS 2011
Hattaball Heimilisfólk og starfsfólk Hrafnistu í Reykjavík gerði sér glaðan dag og sló upp hattaballi á öskudaginn. Fyrir dansi léku Böðvar Magnússon og félagar í Hrafnistubandinu.
Ómar
Andrew Spiers,
sérlegur ráðgjafi
samninganefndar
Íslands í Icesave-
deilunni, ítrekaði
um daginn á
fundi hjá Arion
banka það sem
áður hafði komið
fram að Evrópu-
sambandið væri
andvígt því að
Icesave-deilan færi fyrir
dómstóla. Og skyldi engan
undra. Í dómsmáli yrðu
tvær niðurstöður mögu-
legar. Annaðhvort yrði ís-
lenska ríkið ábyrgt fyrir
Icesave-innstæðunum í
Bretlandi og Hollandi eða
ekki. Hvorug niðurstaðan
hugnast ESB.
Dómsniðurstaða sem
staðfesti ríkisábyrgð á Ice-
save-innstæðum myndi
virka sem opinn tékki frá
skattgreiðendum til allra
evrópskra banka. Á slíka
ríkisábyrgð fellst ESB ekki
eins og framkvæmdastjórn
sambandsins hefur lýst yfir
og æ fleiri taka nú undir um
allan heim.
Dómsniðurstaða sem
staðfesti að íslenska ríkið
bæri ekki ábyrgð á inn-
stæðum umfram eignir
Tryggingasjóðs innstæðu-
eigenda myndi opinbera
veikleika innstæðutrygg-
ingakerfa allra Evrópuland-
anna. Hvorug dómsnið-
urstaðan hugnast ESB,
skiljanlega. Í því ljósi reynir
ESB því nú hindra að deilan
verði leyst fyrir dómstólum.
Það eitt að ágreiningur um
ríkisábyrgð á
innstæðu-
trygg-
ingakerfinu á
Íslandi sé
borinn fyrir
dómstóla
dregur sjálf-
krafa úr trú-
verðugleika
innstæðu-
trygg-
ingakerfa í
öðrum lönd-
um Evrópu.
Í þágu þessara sjón-
armiða ESB er Íslend-
ingum, nú með Icesave III,
ekki bara ætlað að bera
ábyrgð á hinu íslenska
innstæðutryggingakerfi
heldur öllu hinu evrópska.
Með Icesave-samningnum
er íslenskum skattgreið-
endum einum ætlað að bera
kostnað af gölluðu reglu-
verki ESB um inn-
stæðutryggingar sem gilt
hefur í öllum ríkjum Evr-
ópu. Það er bæði löglaust og
ósanngjarnt og þess vegna
er rétt að hafna Icesave-
lögunum.
Eftir Sigríði
Ásthildi
Andersen
»Með Icesave-
samningnum
er íslenskum skatt-
greiðendum einum
ætlað að bera
kostnað af gölluðu
regluverki ESB
um innstæðu-
tryggingar
Sigríður Ásthildur
Andersen
Höfundur er héraðsdóms-
lögmaður.
Ábyrgð Íslend-
inga á gölluðu
kerfi ESB
Menntaráð mótar
stefnu í menntamálum á
vegum Reykjavík-
urborgar, tekur ákvarð-
anir og gerir tillögur til
borgarráðs hvað varðar
verksvið þess.
Oddný Sturludóttir tal-
ar fyrir breytingu á
skipulagsmálum bæði
hvað varðar leik- og
grunnskóla. Eflaust geng-
ur hún fram fyrir skjöldu
í góðri trú. Þó virðist mér og raunar
fjöldanum öllum að mikið óhæfuverk sé í
burðarliðnum.
Í áratugi hefi ég fylgst með þróun
skólamála. Með sérstakri velþóknun hef
ég horft til leikskólana. Þrátt fyrir góða
grunnmenntun hafa leikskólakennarar,
af mikilli elju, aflað sér frekari mennt-
unar og innra starf skólanna vaxið og
dafnað undir handleiðslu þeirra og virð-
ing almennings hið sama. Fóstrur urðu
leikskólakennarar, stjórnunarstöður
urðu til og þar með störf leikskólastjóra,
aðstoðarleikskólastjóra og deildarstjóra
o.fl. Þessir sérmenntuðu og velmenntuðu
starfsmenn hafa í framhaldinu mótað
stefnu og markmið einstakra leikskóla
ásamt starfsliði sínu, með fjölbreyttum
hætti og leitt starf þar sem allt miðar að
umhyggju, vellíðan og þroska. Laun hafa
vænkazt og væntingar um starfsframa
orðið starfsfólki leikskóla hvatning til
dáða í námi og starfi. Þannig er starf á
leikskóla orðið eftirsóknarvert og mann-
auður þessara mörgu skóla mikill.
Gera má því skóna að hver einasti
leikskóli hafi markað sér stefnu sem lýt-
ur að því að gera hag barnanna sem
beztan, svo sem, efla almennan þroska
þeirra, kenna samskipti og félagsþroska,
auka skilning, þekkingu og virðingu,
leiða þau í námi, í söng og leik og listum
og með sem beztu móti að búa þau undir
framtíðina. Ég hef reynslu af sam-
skiptum grunnskóla og leikskóla við
komu barna úr leikskóla í fyrsta bekk
grunnskóla. Þessi samskipti við starfs-
menn leikskólanna leiddu mig í allan
sannleika um þá fagmennsku
sem leikskólastarfið byggist
á og þá umhyggju og elsku
sem því fylgir. Forsjón leik-
skólastarfs má að mínu viti
ekki taka úr höndum þeirra
sem hafa réttar forsendur til
þess að sinna svo vel sé svo
sérhæfðu verkefni. Gott að-
gengi foreldra að stjórn-
endum leikskóla er einnig af-
ar mikilvægt.
Leikskólar eru misstórir
og ljóst að smærri einingar
eru litnar hornauga af yf-
irvöldum sem rekstrarein-
ingar. Þó er það svo að í smærri skólum
verður til nánd sem felur í sér marga
þætti sem eru börnunum mjög mikilvæg
og slíkir leikskólar því sérlega dýrmætir.
Ætti hagur barnanna að vera í fyrirrúmi
væri bezta og heibrigðasta stefnan að
takmarka stærð leikskóla. Þá vil ég
hvetja foreldra sérstaklega til að sam-
einast í því að koma með öllum ráðum í
veg fyrir að nýframkomnar áætlanir nái
fram að ganga. Foreldrar sem haft hafa
börn í leikskólum hvar sem er á landinu
velkjast ekki í vafa um ágæti þeirra og
hvergi hef ég séð koma fram hugmyndir
eða kröfur hjá foreldrum um breytingar
eða sameiningar. Framkomnar hug-
myndir Menntaráðs eru fyrst og fremst
birtingarmynd þekkingarleysis. Leitað
hefur verið lausna til sparnaðar og hag-
ræðingar en enginn sannfærandi út-
reikningur lagður til grundvallar, auk
þess enginn rannsókn til staðar til stað-
festingar faglegum ávinningi. Fjárhags-
legur ávinningur af tillögum Menntaráðs
þarf að skipta sköpum. Sé minnsti vafi á
verulegum fjárhagslegum ávinningi af
samlegðaráhrifum sameiningar leik- og
eða grunnaskóla eru breytingar ekki
réttlætanlegar. Leiki minnsti vafi á fag-
legum ávinningi á fyrirhuguðum breyt-
ingum eru þær ekki réttlætanlegar held-
ur.
Atlagan beinist nánast einvörðungu að
konum sem með örfáum undantekn-
ingum manna leikskólana. Á að færa
fjölda kvenstjórnenda í stöður óbreyttra
á lægri launum? Hver verður tilfinning
þeirra gagnvart starfi sínu og þeirri
hróplegu og óskiljanlegu vanvirðingu
sem námi þeirra og vinnuframlagi er
sýnt. Einnig má spyrja hvort ekki þurfi
að vera til staðar væntingar um hugs-
anlegan starfsframa og hærri laun í upp-
eldisstörfum, ef þau eiga að teljast eft-
irsóknarverð. Álíta menn að hægt sé að
umbylta menntakerfi án aðkomu fag-
aðila og án samráðs við þá? Haldi
menntaráð því fram að það hafi verið
gert er það í algjörri þversögn við stað-
reyndir málsins. Eru til svo aðkallandi
fjárhagsleg vandamál að ekki megi setja
þau á bið, frekar en steypa um koll með
hæpnum eða engum ávinningi því fyr-
irkomulagi og þeirri uppbyggingu sem
orðin er?
Börn á öllum aldri eru dýrmætasta
fjárfesting hverrar þjóðar. Ég kem ekki
auga á faglegan ávinning með fyrirhug-
uðum breytingum og það sem verra er,
ég sé afleit áhrif á mannauðinn til lengri
tíma litið. Gæði hverrar stofnunar felast
í mannauðnum. Eru Jón Gnarr og fé-
lagar tilbúin að fórna áralangri framþró-
un í skólastarfi og uppeldi fyrir skamm-
tímalausnir til sparnaðar sem líklegast
skila litlu eða engu þegar upp er staðið.
Uppeldi og umönun barna er, hefur ver-
ið og mun verða mannfrekt viðfangsefni
og má kosta mikið. Í sjóvarpsviðtali fyrir
nokkru, svaraðaði Jón Gnarr, mjög svo
skemmtilega, eitthvað á þá leið að það
væri enginn „predator“ þarna úti sem
gæti unnið á honum. En Jón Gnarr,
haldi þú og þínir áfram á þessari braut
mun ykkur takast að skapa þennan
predator, – predatorinn sem verður ykk-
ur að falli.
Eftir Hannes Frey
Guðmundsson » Sé minnsti vafi á veru-
legum fjárhagslegum
ávinningi af samlegðar-
áhrifum sameiningar
leik- og eða grunnskóla
eru breytingar ekki
réttlætanlegar.
Hannes Freyr
Guðmundsson
Höfundur er kennari með framhaldsnám
í menntunarfræðum og stjórnun.
Glórulaus atlaga
að viðkvæmu skólastarfi