Morgunblaðið - 11.03.2011, Page 31

MINNINGAR 31
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 11. MARS 2011
V i n n i n g u r
Kr. 7.000 Kr. 14.000 (tvöfaldur)
8 6 1 2 3 8 5 2 4 6 9 7 3 8 4 9 2 4 4 6 7 4 5 4 5 1 6 6 3 8 8 3 7 4 6 1 7
1 2 6 1 2 4 9 2 2 5 0 8 0 3 8 7 1 0 4 5 0 5 3 5 5 3 6 3 6 4 3 5 1 7 5 2 3 5
4 9 1 1 3 4 8 1 2 5 9 0 7 3 8 9 6 2 4 5 0 9 3 5 5 4 9 1 6 4 4 4 2 7 5 2 9 5
9 3 8 1 3 4 8 8 2 6 1 1 6 3 8 9 8 9 4 5 6 0 7 5 5 6 5 4 6 4 9 9 3 7 5 3 2 6
1 6 2 5 1 3 5 9 9 2 6 8 4 6 3 9 0 0 2 4 5 6 1 0 5 5 9 8 7 6 5 5 7 3 7 5 4 0 4
1 8 9 2 1 3 8 6 3 2 7 5 9 2 3 9 0 8 5 4 6 2 1 5 5 6 6 0 2 6 5 6 6 6 7 5 4 5 5
2 0 6 1 1 3 8 9 7 2 8 9 3 4 3 9 4 8 1 4 6 4 2 2 5 6 6 9 0 6 5 8 2 1 7 5 4 7 2
2 0 7 9 1 3 9 2 8 2 9 3 3 4 3 9 5 7 9 4 7 0 7 3 5 7 0 9 3 6 6 2 2 7 7 5 7 8 7
2 1 0 2 1 5 0 7 7 2 9 4 6 5 3 9 6 3 7 4 7 1 1 6 5 7 4 4 0 6 6 3 3 1 7 6 2 5 9
2 1 0 6 1 5 1 2 6 2 9 6 2 2 3 9 6 6 7 4 7 6 6 3 5 7 4 5 9 6 6 7 5 3 7 6 7 1 2
2 3 4 2 1 5 4 3 6 3 0 6 1 2 3 9 7 9 5 4 8 4 8 9 5 7 5 4 7 6 6 8 3 1 7 6 8 1 0
2 5 6 6 1 5 5 8 0 3 0 7 2 4 4 0 2 0 8 4 8 5 9 4 5 7 9 7 8 6 7 0 4 0 7 7 0 0 3
2 9 1 7 1 6 3 0 6 3 0 8 1 6 4 0 3 8 5 4 9 1 4 6 5 7 9 8 3 6 7 2 2 7 7 7 1 9 6
3 6 1 5 1 6 5 9 2 3 1 1 6 4 4 0 3 9 5 4 9 4 6 7 5 8 0 0 9 6 8 3 3 1 7 7 4 3 7
4 3 7 9 1 7 5 8 4 3 1 3 6 5 4 0 4 4 7 4 9 6 5 3 5 8 3 0 6 6 8 4 3 2 7 7 4 6 0
4 8 4 7 1 8 3 0 8 3 2 0 1 1 4 0 7 8 9 4 9 6 6 8 5 8 3 8 2 6 9 0 7 0 7 7 7 4 5
5 0 9 7 1 8 7 8 4 3 2 1 9 5 4 1 3 0 8 4 9 8 5 9 5 8 4 0 3 6 9 1 3 1 7 7 8 0 7
5 5 2 6 1 8 9 8 0 3 2 5 7 4 4 1 4 1 6 5 0 1 7 4 5 8 5 7 2 6 9 4 4 6 7 8 0 7 7
5 7 6 3 1 9 3 3 3 3 2 7 4 6 4 1 4 7 7 5 0 2 8 8 5 9 4 6 2 6 9 7 1 1 7 8 1 1 3
6 1 4 9 2 0 2 0 5 3 3 4 7 1 4 1 4 9 5 5 0 4 8 1 5 9 7 4 3 6 9 8 9 0 7 8 3 8 3
6 9 8 5 2 0 4 1 2 3 3 6 8 7 4 1 5 8 5 5 0 5 0 0 6 0 1 3 4 7 0 1 8 0 7 8 4 8 1
7 4 8 8 2 0 6 9 4 3 4 6 1 1 4 1 6 5 5 5 1 0 8 5 6 0 5 4 7 7 0 1 9 4 7 9 2 0 1
7 7 4 6 2 0 8 5 5 3 4 7 7 7 4 1 7 7 5 5 1 9 3 9 6 0 7 4 2 7 0 6 8 2 7 9 2 9 2
8 5 1 9 2 1 2 0 3 3 4 9 7 0 4 2 7 1 7 5 2 0 1 1 6 0 7 9 0 7 0 9 9 1 7 9 3 7 8
8 5 4 8 2 1 5 7 1 3 5 2 7 4 4 2 8 8 4 5 2 5 9 4 6 0 7 9 4 7 1 6 1 4 7 9 5 7 0
9 0 5 4 2 1 6 4 6 3 5 5 5 9 4 2 9 5 4 5 2 8 7 2 6 1 1 0 8 7 1 8 0 4 7 9 6 9 2
1 0 2 8 8 2 2 3 6 4 3 5 6 4 3 4 3 0 4 4 5 2 8 8 0 6 1 5 0 2 7 2 0 0 3
1 0 2 9 2 2 2 3 6 5 3 6 1 2 1 4 3 0 7 8 5 3 1 3 7 6 1 8 5 0 7 2 4 5 0
1 0 8 3 7 2 2 6 2 1 3 6 2 4 3 4 3 2 5 4 5 3 4 7 6 6 2 3 1 9 7 2 6 2 4
1 1 2 3 5 2 3 2 5 1 3 8 1 1 2 4 3 4 6 0 5 4 0 2 7 6 2 4 3 2 7 3 5 7 0
1 1 3 1 0 2 3 3 2 8 3 8 2 7 0 4 3 8 7 8 5 4 3 5 6 6 2 5 5 9 7 3 6 2 9
1 2 1 7 1 2 3 5 1 0 3 8 4 3 5 4 4 6 6 8 5 4 3 5 7 6 2 8 1 0 7 3 9 2 4
Næstu útdrættir fara fram 17. mars, 24. mars & 31. mars 2011
Heimasíða á Interneti: www.das.is
V i n n i n g a s k r á
45. útdráttur 10. mars 2011
A ð a l v i n n i n g u r
Kr. 3.000.000 kr. 6.000.000 (tvöfaldur)
5 4 5 0 1
V i n n i n g u r
Kr. 100.000 Kr. 200.000 (tvöfaldur)
1 7 1 0 2 5 9 1 8 8 8 0 7 0 7 9 7
V i n n i n g u r
Kr. 50.000 Kr. 100.000 (tvöfaldur)
5457 21013 32985 45539 62409 64070
18768 24752 42610 57173 63996 64696
V i n n i n g u r
Kr. 15.000 Kr. 30.000 (tvöfaldur)
1 7 2 1 3 5 4 9 2 1 7 7 6 3 4 2 0 3 4 1 4 6 0 5 5 0 6 9 6 4 1 0 6 7 1 3 9 0
6 2 0 1 4 3 0 5 2 2 2 6 6 3 4 4 7 8 4 2 1 1 8 5 5 3 1 3 6 5 1 1 3 7 1 8 1 2
3 1 4 0 1 4 5 9 6 2 2 4 4 1 3 5 9 1 9 4 4 1 9 4 5 6 9 3 6 6 6 5 3 9 7 2 1 7 2
3 5 4 4 1 4 9 7 5 2 3 7 1 9 3 6 1 3 9 4 5 0 7 7 5 8 4 6 2 6 6 5 6 9 7 3 7 3 2
4 1 1 2 1 5 0 3 0 2 4 1 8 1 3 6 8 4 8 4 5 9 0 7 5 8 7 5 9 6 7 2 9 7 7 4 3 7 2
6 7 4 2 1 5 7 3 7 2 6 5 9 3 3 7 0 5 5 4 8 4 8 8 6 0 5 5 0 7 0 5 4 0 7 4 6 0 2
1 1 1 9 0 1 6 8 5 8 2 8 2 7 2 3 7 7 2 9 4 8 4 9 6 6 2 2 8 5 7 0 6 0 8 7 4 9 9 8
1 2 1 3 0 1 7 9 6 5 2 8 4 1 6 3 8 0 4 2 5 2 3 0 4 6 2 7 8 9 7 0 9 4 5 7 6 0 1 9
1 2 3 1 4 1 8 6 3 9 3 2 7 1 8 3 9 7 3 9 5 2 4 3 5 6 3 0 4 0 7 1 1 0 4 7 6 1 8 5
1 2 7 7 4 2 0 2 9 9 3 2 7 8 5 4 0 8 9 5 5 4 9 9 0 6 3 5 2 0 7 1 1 7 3 7 9 3 0 1
texta. Ég var aldrei nemandi Ro-
berts en sótti þó tíma hjá honum
einn vetrarpart fyrir mörgum ár-
um. Mér er minnisstætt hversu
fallega hann lauk upp textunum
fyrir nemendum sínum með
snjallri túlkun sinni. Það sama tel
ég að hafi einkennt skrif hans um
bókmenntir. Þetta kom einnig
fram í tónlistaráhuga hans. Hann
lék vel á píanó og hafði á yngri ár-
um sungið í kór. Hann var árum
saman fastagestur á tónleikum
Sinfóníuhljómsveitarinnar og
virkur þátttakandi í íslensku lista-
og menningarlífi. Hann var
traustur vinur, góður drengur og
snjall fræðimaður. Hans verður
sárt saknað. Fjölskyldu hans
votta ég innilega samúð mína.
Margrét Eggertsdóttir.
Robert Cook hafði eytt mest-
allri starfsævinni í New Orleans
þegar hann kom til Íslands og
varð prófessor í enskum bók-
menntum við Háskóla Íslands
fyrir 20 árum. Það var ekki síst
áhugi hans á íslenskum miðalda-
bókmenntum sem dró hann til Ís-
lands og hér bjó hann síðan, í
göngufæri við Háskóla Íslands.
Við Bob kynntumst á 3. hæð
Árnagarðs. Þar var skrifstofa
hans þá, einstaklega vistleg og
hlýleg og yfir henni lítill skrif-
stofubragur. Hún var glæsileg en
samt óhátíðleg, eins og Bob sjálf-
ur. Viku áður en ég flutti úr mínu
eigin herbergi ákvað Bob skyndi-
lega að kynnast mér og kom oft á
dag í heimsókn yfir ganginn. Síð-
an vorum við góðir vinir. Varð sá
vinskapur mér mjög til fram-
dráttar því að Bob var óeigin-
gjarn og haldgóður í hverri raun.
Hann las margan textann á ensku
yfir fyrir mig og borgun varð
aldrei á hann komið. Mér og
mörgum öðrum reyndist hann
sannur höfðingi en gerði þó jafn-
an lítið úr eigin hjálp.
Sem yfirlesari var Bob harður
húsbóndi. Ef reynt var að breiða
yfir innihaldslitlar hugsanir með
glæstu orðalagi átti hann það til
að þýða allt yfir á einfaldara mál
og þannig kenndi hann skýra
lexíu: ef hugsunin er ekki áhuga-
verð með einföldum orðum, þá er
hún ekki heldur áhugaverð þótt
málskrúð sé meira. Sjálfur skrif-
aði hann skýrt og oft var honum
hælt fyrir að vera „lucid“. Gerði
hann þá gys að því og sagði um
sjálfan sig: þessi karl hefur ekki
margt fram að færa en að minnsta
kosti er það „lucid“. Slík írónía
var Bob eðlislæg.
Bob mun sjálfsagt kunnastur
flestum sem þýðandi Njálu og
hefur Njála hans nú farið sigurför
um heiminn. Hann hafði skýra
stefnu í þýðingarmálum sem féll
ekki öllum í geð en Bob var alveg
sama um það. Teldi hann eitthvað
vera rétt, þá var það rétt, hvort
sem það var vinsælt eða ekki. Bob
var réttsýnn og skoraðist aldrei
undan að segja það sem óþægi-
legt var. Skrum og sjálfhælni
voru eitur í beinum Bobs og sjálf-
sagt hefur það haldið mörgum
vinum hans og kunningjum frá
hégómaskap að vita af möppu
einni (svokallaðri „fun-and-freak-
file“) í Árnagarði sem geymdi
mörg ljósrit þar sem fordild
sumra kollega hans var rækilega
skjalfest. Í stað þess að láta oflát-
ungsháttinn einfaldlega fara í
taugarnar á sér breytti hann hon-
um í sitt eigið listaverk.
Bob var glaðbeittur og elsku-
legur og jafnan þægilegt að vera í
návist hans. Það var mikil og góð
reynsla að vera nálægt Bob og
helstu vinum hans þegar skeytin
gengu á milli og hver einasta setn-
ing var fyndnari þeirri fyrri. Þá
eru ekki síður eftirminnileg tölvu-
skeytin frá honum, t.d. þegar
hann skýrði fyrir mér bandarísk
stjórnmál í kringum forsetakosn-
ingarnar árið 2000. Þó að hann
væri aldrei kennari minn þá var
hann það samt.
Sumu fólki á maður stærri
skuld að gjalda en svo að auðveld-
lega verði komið orðum að. Sjálf-
ur lauk Bob eitt sinn grein um
annan mann með þeim orðum að
sá hefði verið lítillátur, hjálpsam-
ur, óeigingjarn, elskulegur. Ég
finn ekki betri orð til að lýsa hon-
um sjálfum.
Ármann Jakobsson.
 Fleiri minningargreinar
um Robert Geiger Cook bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
eigum ekkert nema góðar minn-
ingar um stjúpföður okkar. Hvíl í
friði, elsku Eissi.
Þínir stjúpsynir,
Steingrímur og Bergþór.
Elsku afi minn kvaddi þennan
heim eftir stutta sjúkdómslegu.
Hann kvaddi sáttur við guð og
menn og hlakkaði eflaust til þess
að hitta ömmu sem dó fyrir 9 ár-
um. Það er samt svo erfitt að
kveðja hinstu kveðju þó hvíldin
hafi verið kærkomin.
Afi og amma voru mér ákaf-
lega góð, það var gott að koma til
þeirra að skóladegi loknum í
Birkihlíðina í gott bakkelsi eða
dýrindis kvöldmat. Afi og amma
hvöttu mig ávallt til dáða og voru
svo stolt af mér, alveg sama hvað
ég tók mér fyrir hendur. Þau
samglöddust mér innilega þegar
vel gekk og jafnframt var gott að
leita til þeirra þegar manni brást
kjarkur eða þor og brást þá ekki
að faðmur þeirra stóð opinn og
þau voru óspör á hvatningarorðin
svo manni leið vel á eftir.
Eftir að amma dó bjó afi einn í
Birkihlíðinni en flutti síðan á
Hrafnistu í Hafnarfirði þar sem
hann naut góðrar umönnunar.
Hann var mikill einfari en tók þó
alltaf svo hlýlega á móti mér þeg-
ar ég leit til hans. Það verður
skrýtið að hitta hann ekki viku-
lega í náinni framtíð en ég er
sannfærð um að afi kíki á mig
vikulega ásamt ömmu og styðji
mig í því sem ég tek mér fyrir
hendur.
Elsku besti afi í öllum heim-
inum, það er komið að kveðju-
stund, ég kveð þig eins og þú
kvaddir mig ávallt: „Bless, elskan
mín.“
Eyrún.
Binna og Eiríkur voru nöfn
sem voru samofin bernsku okkar
og æskuheimilum á Mosfelli í
Mosfellssveit og Hlíðarvegi í
Kópavogi. Nöfnin mynduðu órjúf-
anleg heild því þau Binna og Ei-
ríkur voru einstaklega samrýmd.
Árið 1957 gaf Bjarni faðir okk-
ar þau saman í hjónaband í gamla
íbúðarhúsinu á Mosfelli. Þá kom
Eiríkur stoltur með giftingar-
hringana í rauðri, hjartalaga
öskju og séra Bjarni sagði við
bróður sinn: komdu nú með hjart-
að þitt! Og ekki stóð á viðbrögð-
unum: Eiríkur lagði flauelsmjúka
öskjuna á borðið og dró hring á
fingur sinnar heittelskuðu brúðar.
Búskaparár Eiríks og Binnu
skiptust milli Hafnarfjarðar og
Suðureyrar við Súgandafjörð. Ei-
ríkur fékkst við ýmis störf, bæði á
sjó og landi, og þótti hörkudugleg-
ur til allra verka. Hann var hæg-
látur og nægjusamur maður sem
lagði aldrei illt orð til nokkurs
manns en hafði lúmskt skopskyn
sem aðrir fengu að njóta á góðri
stund.
Það var Eiríki mikill missir
þegar Binna lést fyrir tæpum tíu
árum. Eftir það hélt hann einn
heimili um skeið en seinustu árin
dvaldi hann á Hrafnistu í Hafn-
arfirði og var orðinn mjög las-
burða síðustu misserin. Dóttir,
stjúpsynir og dótturdóttir hans
voru iðin við að heimsækja hann
þar og þá var nú oft glatt á hjalla.
Að leiðarlokum viljum við
þakka fyrir liðnar stundir. Við
eigum ekkert nema góðar minn-
ingar um Eirík frænda okkar. Öll-
um aðstandendum vottum við
samúð okkar. Hvíl í friði, kæri Ei-
ríkur.
Bjarki Bjarnason,
Sif Bjarnadóttir,
Ýr Þórðardóttir.
✝ Guðfinna Ósk-arsdóttir fædd-
ist í Reykjavík 6.
mars 1938. Hún lést
á Heilbrigð-
isstofnun Suð-
urnesja hinn 2.mars
síðastliðinn.
Foreldrar Guð-
finnu voru hjónin
Óskar Sigurðsson,
verkstjóri í Ísbirn-
inum, f. í Reykjavík
1907, d. 2003, og María Friðfinns-
dóttir, húsmóðir, f. í Galtalæk
1900, d. 1973.
Systkini Guðfinnu eru: Guð-
björg, f. 1930, d. 1994, Bragi, f.
1935 og
Sigurður, f. 1941. Hinn 15. júní
1957 kvæntist Guðfinna eftirlif-
andi eiginmanni sínum Guðmundi
Óskari Ívarssyni, f. í Görðum í
Grindavík 14.mars 1930. For-
eldrar hans voru Ívar Magnússon,
f. í Vallarhúsum í Grindavík 1892,
d. 1962, og Guðný Stefánsdóttir, f.
á Grund í Stöðvarfirði 1896, d.
1993. Börn Guðfinnu og Guð-
mundar eru: 1) Magnús Guð-
mundsson, f. 1958, kvæntur
Pétur, Þorvaldur, Sveinbjörn,
Bára og 4 barnabörn.
Guðfinna ólst upp í vest-
urbænum þar sem hún lauk hefð-
bundinni skólagöngu. Ung að ár-
um fór Guðfinna í ferðalag til
útlanda þar sem örlög hennar
réðust er þau Guðmundur kynnt-
ust. Leið hennar lá þá til Grinda-
víkur þar sem þau hófu búskap.
Guðfinna sá af alúð um heimili og
uppeldi barna þeirra. Þó að-
alstarf hennar hafi verið að sjá
um heimilið var hún til margra
ára umboðsmaður happdrættis
SÍBS, vann ýmis fiskvinnslustörf
og um nokkurra ára skeið í mötu-
neyti dvalarheimilis aldraðra í
Víðihlíð. Guðfinna var ein-
staklega smekkleg og hafði auga
fyrir fallegum hlutum og bar
heimili þeirra því glöggt vitni.
Hún hélt alla tíð vel utan um fólk-
ið sitt og tók öllum opnum örm-
um. Hún hafði yndi af ferðalög-
um, bæði innanlands og utan og
naut þess best að vera í faðmi fjöl-
skyldu og vina.
Útför Guðfinnu fer fram frá
Grindavíkurkirkju í dag, 11. mars
2011, og hefst athöfnin kl. 14.
Huldu Halldórs-
dóttir. Börn þeirra
eru: Arna, Hrefna,
Guðfinna og 2
barnabörn. 2) Mar-
geir Óskar, f. 1960,
kvæntur Marisu S.
Sicat. Börn þeirra
eru: Dína María og
Stefanía Ósk. Börn
Marisu frá fyrra
hjónabandi eru: Ma-
rylinn, Laura og eitt
barnabarn. 3) María, f. 1964, gift
Unnari Ragnarssyni. Börn þeirra
eru: Guðmundur Óskar, Her-
mann Ragnar og Una María. 4)
Guðný, f. 1967, gift Hersi Sig-
urgeirssyni. Börn þeirra eru: Ses-
ar og Katrín. Guðmundur á tvo
syni frá fyrra hjónabandi: 1)
Ágúst Karl, f. 1953, d. 1997, kona
hans var Þórdís Gunnarsdóttir.
Barn þeirra er: Kristín. Barn
hans frá fyrra hjónabandi er:
Bára og eitt barnabarn. Fóst-
urdóttir hans er: Jenný Lovísa og
eitt barnabarn. Guðfinna gekk
Karli í móðurstað. 2) Bragi, f.
1955, kvæntur Valgerði Þor-
valdsdóttur. Börn þeirra eru:
Hún mamma mín er höll sem aldrei
hrynur
í hennar skjóli ávallt dafna ég.
Hún mamma er minn blíði, besti
vinur
og brosið hennar fegrar lífsins veg.
Hún hefur fylgt mér bæði úti og inni,
hún er sú besta sál sem ég hef
kynnst
því lítið, fallegt bros frá mömmu
minni
er mesti dýrgripur sem hérna
finnst.
(Kristján Hreinsson.)
Þín
María.
Amma, elsku amma.
Nú er baráttu þinni lokið. Það
eru forréttindi að hafa átt samleið
með þér. Fyrir utan að hafa verið
okkur yndisleg amma, þá varst þú
sönn vinkona og ein af okkur
stelpunum. Minningarnar geym-
um við í hjartanu, óteljandi minn-
ingar. Öll ferðalögin, innanlands
sem utan, samverustundirnar á
Blómsturvöllunum og í Efsta-
hrauninu, að ógleymdum öllum
bæjarferðunum. Það var ekki al-
mennileg bæjarferð nema þú vær-
ir með okkur mæðgum í för. Þú
varst svo tilbúin í allt. Þú ert okk-
ur fyrirmynd í einu og öllu, elsku
amma. Þú trúðir því að allt væri
bjart og fallegt sem tæki á móti
þér. Því trúum við líka. Þú heldur
áfram að fylgjast með okkur en
lætur lítið fyrir þér fara eins og
þér var einni lagið. Þú læðist inn
til okkar án þess að við verðum þín
varar.
Þínar að eilífu,
Guðfinna, Hrefna og Arna.
Kveðja.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Margeir, Marisa og dætur.
Kæra mágkona, komið er að
kveðjustund sem varð svo miklu
fyrr en við hefðum vonað því við
ætluðum og áttum eftir að gera
svo margt skemmtilegt saman á
efri árunum.
En eigi má sköpun renna.
Síðasta ár hefur verið þér ein-
staklega erfitt eftir að sjúkdóm-
urinn tók sig upp að nýju eftir tæp
tvö ár. En þinn elskulegi maður,
hann Guðmundur, hefur staðið
sem klettur þér við hlið og eins
þær Hulda og María sem hafa ver-
ið ykkur svo hjálplegar. Við Diddi
söknum þín mikið en þökkum fyr-
ir allar góðu yndislegu samveru-
stundirnar í ferðum um landið
með börnum okkar þegar þau
voru ung og síðar með ykkur
Gumma í ferðum hér heima og er-
lendis. Ferðin okkar þegar við
keyrðum niður Evrópu til Maríu
og Oliviers verður okkur ævinlega
ógleymanleg og einnig ferðir okk-
ar seinustu 15 árin í veiði og til
berja í Skálmardalinn með okkar
góða hópi. Allir biðu ávallt spennt-
ir eftir þessari ferð þar sem svo
ótal margt broslegt kom upp á,
eins og t.d. þegar konurnar voru
týndar eða þegar bíll læstist með
lyklum innanborðs og svo blessað
netið svo fátt eitt sé nefnt.
Yndislegar minningar eigum
við líka frá þorrablótunum okkar
sem alltaf voru svo skemmtileg.
Stórt skarð er nú orðið í okkar
góða hópi en þannig er lífið, maður
verður að njóta meðan tími gefst.
Elsku Ninný mín, ég þakka fyr-
ir að hafa átt þig fyrir mágkonu.
Megi góður guð styrkja Gumma
og alla þína yndislegu fjölskyldu á
þessum erfiðu tímamótum.
Þín mágkona,
Sigurbjörg (Sibba).
Þú áttir þrek og hafðir verk að
vinna
og varst þér sjálfri hlífðarlaus og
hörð.
Þú vaktir yfir velferð barna þinna,
þú vildir rækta þeirra ættarjörð.
Frá æsku varstu gædd þeim góða
anda,
sem gefur þjóðum ást til sinna
landa,
og eykur þeirra afl og trú,
en það er eðli mjúkra móðurhanda
að miðla gjöfum eins og þú.
(Davíð Stefánsson)
Þessar ljóðlínur skáldsins frá
Fagraskógi lýsa svo vel henni
Ninný vinkonu okkar sem við
kveðjum í dag. Kynni okkar hafa
varað í 48 ár og einkennst af
sannri vináttu og væntumþykju
alla tíð. Þær eru margar skemmti-
legu samverustundirnar sem við
áttum, bæði hér heima og erlend-
is, sem nú eru okkur dýrmætar
minningar sem í söknuðinum ylja
og þannig lifir þú, kæra vinkona,
áfram með okkur. Ekki er hægt
að minnast þín án þess að nefna
hann Gumma, en saman höfðuð
þið verið í rúm 50 ár og alltaf jafn
hamingjusöm. Þið áttuð stóra fjöl-
skyldu og hélduð vel utan um
hana. Síðustu mánuðir eru búnir
að vera þér og fjölskyldunni erf-
iðir. Þar sýndir þú mikinn dugnað
og æðruleysi og alltaf varstu svo
þakklát fyrir þá aðstoð og að-
hlynningu sem þér var veitt. Þú
tókst á við vágestinn af miklum
baráttuvilja og hann náði aldrei að
svipta þig reisninni og öllu því
góða sem þig prýddi. Það er erfitt
að kveðja, en í huga og hjarta er
þakklæti fyrir allt sem þú varst.
Þakklæti fyrir allar góðu stund-
irnar sem við áttum saman.
Farðu í friði, kæra vinkona.
Elsku Gummi, Magnús, Mar-
geir, María, Guðný, Bragi og fjöl-
skyldur, ykkar missir er mikill,
megi Guð styrkja ykkur og hugga.
Þótt um tíma dragi fyrir sólu og
húmið hvíli yfir mun birta upp um
síðir.
Birna og Daníel.
Guðfinna Óskarsdóttir HINSTA KVEÐJA
Elsku Ninný.
Í dag er hjarta mitt
brostið af sorg og sökn-
uði. En jafnframt fullt af
kærleik og gleði yfir að
hafa fengið að kynnast
þér og hafa þig í lífi
mínu.
Takk fyrir allt.
Ég elska þig.
Þín vinkona og
tengdadóttir,
Hulda.