Morgunblaðið - 21.03.2011, Side 16

16 UMRÆÐANBréf til blaðsins
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 21. MARS 2011
LÁGMÚLI
Þóroddur S. Skaptason lögg. fasteignasali
GARÐATORGI 7 • 210 GARÐABÆ
Sími 545 0800
gardatorg@gardatorg.is
www.gardatorg.is
Til leigu eða sölu mjög glæsilegt
og vel útbúið samtals 397,7 fm
skrifstofuhúsnæði á frábærum
stað við Lágmúla 7, Reykjavík.
Húsnæðið er vel búið húsgögnum
sem geta fyllt með hvort sem um
að ræða leigu eða sölu.
Um er að ræða alla 5. hæðina auk
40 fm geymslu í kjallara, hæðin
var hönnuð af Go Form
arkitektum. Húsið er í toppstandi
að utan sem innan. Næg
bílastæði.
Mjög hagstæð leiga eða kaup!
Sölumaður: Arnar Sölvason
GSM 896-3601
Ef þú, lesandi góður,
ert að nálgast miðjan
aldur, eða ert þaðan af
eldri, manstu þá eftir
því þegar við gengum í
gegnum myntbreyt-
inguna 1981, þar sem
tekin voru tvö núll af
gömlu krónunni? Og sé
svo, manstu þá eftir því
hve undrafljótt ýmis
smávara var að ná
sömu krónutölu á ný eftir breyt-
inguna? Því þótt við ættum vissulega
í glímu við verðbólgu á þessum tíma,
þá var það staðreynd að allt verðlag á
Íslandi tók undir sig gríðarlegt stökk
við þessa aðgerð. Stökk þetta var að
sjálfsögðu upp á við, okkur almúg-
anum til bölvunar. Ég gleymi því t.d.
seint þegar karamellur, sem ég
keypti aðeins um tveimur árum eftir
þetta, kostuðu heila krónu stykkið,
alveg eins og fyrir breytinguna. Þær
höfðu því hundraðfaldast í verði!
Nokkuð rámar mig líka í hjal stjórn-
málamanna þessa tíma um að þeir
skyldu nú stemma stigu við þessari
verðlagsbreytingu, samfara mynt-
breytingunni, en allt kom fyrir ekki.
Dæmi mitt um karamellurnar er að-
eins lýsandi dæmi um það hvernig
verðlagning allra hluta tókst á sífellt
hærra flug, fyrstu árin eftir þetta.
Einsdæmi? Ónei, hreint ekki. Það
er alveg sama hvert litið er, þar sem
þjóðir ganga í gegnum myntbreyt-
ingar. Sjálfur get ég vitnað um að
matvara á Spáni meira en tvöfald-
aðist fyrsta árið eftir upptöku evr-
unnar þar. Ein saga frá Grikklandi
segir af því að leigubílar hafi þrefald-
ast í verði samdægurs. Álíka sögur
geta nágrannar okkar á Norðurlönd-
unum sagt og svona má lengi telja.
Lögmálið um stökkbreytingu verð-
lags hefur sannað sig jafn oft og
myntbreytingar hafa átt sér stað.
Nú heyrast raddir
aðildarsinna segja eitt-
hvað á þessa leið:
„Krónan, jú hún hefur
kannski komið sér vel
núna, en ekki má
gleyma því hvað það
var sem kom okkur á
þennan kalda klaka“ og
er þá ýjað að því að
krónan sjálf sé söku-
dólgur í hruninu. Allt
önnur eru efnistök að-
ildarsinna þegar þeir
skýra frá því að það sé
„útúrsnúningur“ að halda því fram
að evran eigi sök á þrengingum t.d.
hjá Írum og Grikkjum! Þetta á þó lík-
lega að kallast röksemdafærsla fyrir
nýrri myntbreytingu hjá okkur. Hér
þarf ýmislegt fleira að haldast til
haga, þó svo það henti ekki málstað
aðildarsinna. Nefna má t.d. að sagan
hefur nokkra tilhneigingu til að end-
urtaka sig og við munum örugglega
sjá nýjar efnahagsdýfur í fyllingu
tímans. Þá sem fyrr hlýtur að koma
sér vel að eiga þetta hagstjórn-
artæki, sem krónan er, og sem er
stjórnað af okkur sjálfum en ekki að-
alsmönnum í Brussel. Þá má nefna
það smáatriði að það var miklu frek-
ar aðbúnaður krónunnar hér, en hún
sjálf sem slík, sem skoða má sem
sökudólg. Þá kemur æ betur í ljós, að
sumum ríkjum innan ESB reynist
lítið hald í evrunni, ef á annað borð
sverfur að í efnahag landanna. Sams
konar dæmi hefur mátt sjá víðar, t.d.
hefur Argentína lengi bundið trúss
sitt við dollar en landið gekk í gegn-
um geigvænlegar þrengingar í upp-
hafi aldarinnar. Því er ljóst að myntir
sem slíkar, þótt stórar séu og traust-
ar, gera ekkert ríki stikkfrí frá
kreppum. En merkilegt er að það
skuli helst vera aðildarsinnar sem
halda uppi áróðri um nauðsyn mynt-
breytingar nú. Hvernig skyldi standa
á því? Jú, þetta er hluti af hræðslu-
áróðrinum, því vísast telja þeir allgóð
líkindi til að hægt sé að hræða þjóð-
ina til innlimunar í ESB, ekki síður
en að lokka hana þangað. Því er svo
lítið gert úr gömlu góðu krónunni,
enda liggur hún vel við höggi eftir
fall hennar. Þessa dagana er verið að
hampa nýrri skoðanakönnun um af-
stöðu til myntbreytingar hjá Sam-
tökum atvinnulífsins, og í ljós kemur
að innan SA er mikið fylgi við slíkt.
Mig undrar það ekki því það eru ein-
mitt aðilar SA sem höndla með
neysluvörur okkar og njóta því góðs
af verðlagshækkuninni.
Hin „upplýsta“ umræða, sem að-
ildarsinnar hafa svo oft kallað sjálfir
eftir, sýnir sig nú helst í því að út-
mála allt sem frá okkur „nei-sinnum“
kemur sem misskilning eða bull. Ég
er hins vegar fús til að eftirláta þeim
einkarétt á hinni „upplýstu“ um-
ræðu, eins og hún hefur mótast í
skrifum þeirra sjálfra. Ég legg aðra
merkingu í hugtakið. Hins vegar
leyfi ég mér að halda því hér fram, að
blessuð krónan okkar sé nú ekki
komin svo að fótum fram sem aðild-
arsinnar vilja vera láta, en að aðbún-
aðurinn hennar verði að vera traust-
ari í framtíðinni, en henni var boðið
upp á af undangengnum rík-
isstjórnum. Sé vel að því staðið þarf
hún ekki að vera lakari kostur fyrir
okkur en aðrar myntir. Enda, ef mér
skjöplast ekki því meir, trúi ég að
verðlagshækkanir myntbreyting-
arinnar geti virkað sem fantagóður
lýsisskammtur fyrir verðbólgu-
drauginn gamalkunna. Og þá hygg
ég að ein rökin hjá aðildarsinnum,
fyrir því að varpa eigi krónunni fyrir
róða, séu farin að snúast gegn þeim
sjálfum.
Eftir Þorkel Á.
Jóhannsson
» Lögmálið um stökk-
breytingu verðlags
hefur sannað sig jafn oft
og myntbreytingar hafa
átt sér stað.
Þorkell Á. Jóhannsson
Höfundur er flugmaður og stjórnar-
maður í Heimssýn, samtökum sjálf-
stæðissinna í Evrópumálum.
Gamla góða krónan
Virkasta leiðin til að fá fólk til að
hlýða er að halda því í ánauð. Þetta
hafa allir einræðisherrar og aðrir
þrælahaldarar hagnýtt sér, meðvitað
og ómeðvitað.
Virkasta leiðin til
að fá fólk til að
samþykkja álögur
og höft kvalara
sinna er að skapa
því öryggisleysi
en um leið að
bjóða valkosti
sem gætu verið
eitthvað í grennd
við þann stöð-
ugleika sem þeir kumpánar í Norður-
Afríku hafa skapað þegnum sínum til
40 ára. Með hæfilegum eldi kraumar
bara í pottinum, en sé bætt á eldinn
þá sýður upp úr og jafnvel getur
kviknað í feitinni og húsið brunnið.
Icesave er mjög að líkindum með
valkostum þeirra Mubaraks og Gad-
dafís um stöðugleika, þar sem stöð-
ugleiki þeirra eigin hagsmuna er
æðri en lýðsins. Þetta er alveg eins
hér norður á Íslandi því meirihluti
þingsins vill ekki að landinn sé að
skipta sér af eignum sínum, hvað þá
hagsmunum sínum. Það ætti að segja
okkur, að þá sé komið þar sögu að
rétt sé að skipta um bleyju að
minnsta kosti.
Því er haldið að landanum, að hér
fari allt til andskotans ef við kaupum
ekki Icesave-stöðugleikann af þeim
Bretum og aftaníhangandi, sívælandi
aurapúkum þeirra. Það eru skrítnir
tímar, þar sem tilkomið er ríki Evr-
ópusambandsins, með innsmíðaða
bilun í kerfinu sem ekki má opinbera
þó ljós sé öllum.
Með þögn og öfugmælum tekur
Evrópusambandið á með Gróu á
Efstaleiti til stuðnings vesalings
Bretunum sem alltaf eru að horast og
eiga hvorki bjór né aur. Enda er
sjálfsagt að láta feitu eyjarskeggjana
þarna norður frá blæða, því þeir eru
mun minni hagsmunir en fúnir bank-
ar Mið-Evrópu.
Það glampar þó á nýtilegt þarna
norður frá ef frá er talið hyskið,
þennan hrakhólalýð sem lagði á flótta
undan landleysi og græðgi norskra
konunga og fundu þetta sker þarna
norður frá, upppumpað af afli og
gæðum. Það er aflið í skerinu og svo
staðsetningin vegna hagsmuna í allar
áttir sem gefur því gildi og því er
heppilegt fyrir Evrópusambandið að
láta Breta og Steingrím hrekja þessa
afglapa af braut til að gefa Spánverj-
um færi á fiskinum sem þeir hafa enn
ekki fengið færi á að klára og Bretum
færi á afli án kola og Evrópusam-
bandinu unaðsnudd við hina frábæru
krómuðu ástmey sína Jóhönnu af
skut og litlum hlut.
Heilaþvottavél ríkisstjórnar hót-
ana, niðurskurðar og hafta, með
traustum stuðningi Evrópusam-
bandsins, er að virka. Landinn er far-
inn að trúa á að verði Icesave keypt,
þá sé það ávísun á stöðugleika rík-
isstjórnarinnar sem landinn borgi
svo bara skytterí fyrir og þá smellur
lásinn, það er að segja á þá landa
okkar sem nenna að vera hér áfram
til að láta kreista sig.
Þeir sem eiga þess kost að leggja á
flótta undan svo vitlausri þjóð sem
samþykkir Icesave eru ungt fólk sem
hefur engu að tapa og svo þeir sem
komið hafa peningum undan. Þeir
hinsvegar sem eiga allt sitt í stein-
steypu, spýtum og sálum verða að
fara slyppir eða vera, því hér mun
fátt seljast annað en afglöp og vit-
leysa.
HRÓLFUR HRAUNDAL,
rekur vélsmiðju á landsbyggðinni.
Ungir landar og virð-
islausir eiga möguleika
Frá Hrólfi Hraundal
Hrólfur Hraundal