Morgunblaðið - 01.06.2011, Page 32

32 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 1. JÚNÍ 2011
Börkur Gunnarsson
borkur@mbl.is
Í kvöld, miðvikudagskvöld, klukkan 17:30 á
veitingastaðnum Austrinu verða sýndar fjórar
dansstuttmyndir í vinnslu eftir Katrínu Hall og
Reyni Lyngdal. Ekki er um eiginlega frumsýn-
ingu að ræða þar sem verkin eru enn í vinnslu
en að sögn Reynis er hann ansi ánægður með
útkomuna og vill sýna á hvaða stigi vinnan er
sem stendur. „Okkur Kötu hefur lengi langað
að vinna saman og þegar pláss var í dagskránni
okkar núna í vetur fórum við af stað í húsnæði
netagerðarinnar með danshópnum og gerðum
æfingar. Við hentum saman fjórum hug-
myndum að kóreógrafíu og þessháttar sem við
ákváðum að taka frekar hrátt. Vorum eiginlega
að leita að einhverju til að búa til sögu úr. En
útkoman var miklu betri en við bjuggumst við.
Við vorum svo ánægð með þetta að við
ákváðum að klippa það og klára fyrsta skrefið
strax,“ segir Reynir.
Mikið vatn í verkinu
Aðspurður hvernig samstarf þeirra Kötu
byrjaði segir hann að það hafi byrjað fyrir
löngu. „Ég gerði hálfgerða auglýsingu fyrir
Dansflokkinn á sínum tíma, upp úr 2000, sem
okkur þótti vel heppnað. Upp úr því fékk ég inn
á borð til mín skandinavískt verkefni; þetta var
eitthvert Norðurlandaráðsverkefni, þannig að
til þess var ætlast að hver Norðurlandaþjóð-
anna framleiddi dansstuttmynd. Það var mjög
metnaðarfullt verkefni sem við Kata helltum
okkur út í og útkoman nefndist Burst. Sú mynd
fór mjög víða. Það verkefni var meira að segja
endurgert sem tónlistarmyndband fyrir Shak-
iru, Katrín fór út og samdi dansana við það. Við
höfum verið að leita að tækifæri til að gera eitt-
hvað meira síðan þá. Í þessu tilviki höfðum við
verið að spá í að skrifa handrit að dansmynd,
sem er ekki það auðveldasta í heimi. Að koma
danssögu í handrit er erfiðara en að setja klass-
íska sögu í það form. Niðurstaðan varð sú að
þetta sem átti að vera æfing varð að sögu. Það
er mikið til Ása, tökumanninum okkar, að
þakka og frábærum danshópi. Við höfðum
þetta bara í huga til að styrkja umsóknarferli
okkar fyrir eitthvað annað. Stundum er bara
gott að hugsa ekki of mikið, prófa bara að gera
og vinna þetta áfram. Svo er hún svo mikill
snillingur hún Kata að kóreógrafían hennar
var alveg frábær,“ segir Reynir.
Þegar Katrín Hall er spurð hvaðan hug-
myndirnar að sögunum hafi komið segir hún
þær vera héðan og þaðan. „Efnið kemur mikið
frá dönsurunum sjálfum. Það er orðin sífelld
meiri krafa í dag að dansararnir séu virkir í
sköpunarferli verka.
En að sjálfsögðu er hugmyndaramminn og
svo endanleg útkoma verksins undir danshöf-
undi og leikstjóra komin. Aðalsteinn Stefánsson
var einnig mjög virkur í samstarfinu. Hann er
tæknimaður, myndlistarmaður, ljósahönnuður
og svo gerir hann líka leikmyndir, þannig að
hann er með mjög margræðan bakgrunn. Hann
sá um heildarútlitið. Einnig lagði Filippía El-
ísdóttir mikið af mörkum varðandi útlit og hafði
alfarið umsjón með búningum og förðun og
þetta hefði náttúrlega ekki orðið að veruleika
nema vegna þess að Pegasus kom inn í þetta
samstarf. Af þessum fjórum stuttu sögum eru
tvær útfærðar fyrir allan hópinn. Hinar tvær
eru dúett, það er að segja fyrir par. Við not-
uðumst að hluta til við vatn eða úða. Það virðist
einhvern veginn gjarnan koma fyrir vatn í mín-
um verkum, hvernig svo sem stendur á því. Vatn
stendur fyrir einhvers konar hringrás sem er
mér mjög hugleikin. Við nýttum gróft og hrátt
rými útgerðarinnar til hins ýtrasta, sem kom
mjög skemmtilega út.
Þetta var tekið upp á tveimur dögum, einn,
tveir og tíu,“ segir Katrín. „En ég vil ítreka að
þetta er kynning á verkum í vinnslu, fólk fær
svona forsmekkinn, það fær rétt að smakka á
verkunum.“
Kynæsandi Dansararnir ná fram örvandi áhrifum með hreyfingum sínum og sum augnablik
eru einsog sniðin fyrir kameruna. Frumefnið vatn er víst ráðandi í tveimur stuttmyndanna.
 Reynir Lyngdal og Katrín Hall stýrðu dansflokki
í stuttmynd  Afraksturinn verður sýndur í Austrinu
í kvöld  Í verkinu er mikið vatn, djamm og daður
Dansað, djammað og
daðrað í Austrinu
Formbygging
Í verkinu er
verið að leika
sér með
formbyggingu
og víddir
einsog sést.
Börkur Gunnarsson
borkur@mbl.is
Tony Allen mun troða upp í Hörp-
unni ásamt Big bandi Samúels Jóns
Samúelssonar í kvöld, miðvikudags-
kvöld, klukkan 21:00 í sal sem nefn-
ist Norðurljós. Tony Allen er
trommari og lagahöfundur frá Níg-
eríu sem býr og starfar í París.
Hann er skærasta núlifandi stjarna
afróbítsins, fönktónlistar Afríku,
sem nígeríski tónlistarmaðurinn
Fela Kuti skapaði ásamt hljómsveit
sinni Africa 70 á seinni hluta síðustu
aldar. Hún er blanda af afrískum
slagverks-, dans- og sönghefðum
undir áhrifum frá afrísk-amerískum
djassi og fönki. Allen var um tíma
tónlistarstjóri og trommuleikari Af-
rica 70 og ásamt Fela aðal-
hugmyndasmiðurinn á bak við afró-
bít-stílinn. Samúel, sem er
þekktastur fyrir tónlist sína með
Jagúar, spilar nú með Big band en
þeir hafa þegar leikið á óteljandi
tónleikum og tónlistarhátíðum inn-
anlands sem utan, eins og Iceland
Airwaves, Jazzhátíð Reykjavíkur,
Moers festival, Berlin Jazzfest og
Nattjazz í Bergen. Tónlist sveit-
arinnar er undir miklum afróbít-
áhrifum og því verður fróðlegt að sjá
sjálfan Tony Allen leika með sveit-
inni á Listahátíð í Reykjavík. Sam-
úel hefur sagt að Tony Allen sé
uppáhaldstrommarinn sinn og einn
stærsti áhrifavaldurinn á tónlist
sína. Það liggur því beint við að
spyrja hvort þetta sé eins og fyrir
trúaðan mann að fá guð sinn til að
stíga niður á jörðina til sín? „Ja, alla-
vega er hann einn af postulunum,“
segir Samúel.
Fólk má ekki missa af þessu
„Ég uppgötvaði hann í gegnum
Fela Kuti, en hafði ekkert pælt í
honum sem einstaklingi fyrr en ég
keypti plötu eftir hann árið 1999,
Back voices, og það var fyrir tilviljun
að ég sá hana í búð. Þetta varð ein af
mínum uppáhaldsplötum og átti eft-
ir að hafa mikil áhrif á mig. Ég hef
séð hann spila þrisvar. Hægt og
hægt fór mig að dreyma um að spila
með honum. Þetta hefur verið fant-
asía hjá mér lengi. Svo reyndi ég að
fá hann á Listahátíð árið 2008 og það
gekk næstum því upp. En ég varð
síðan of seinn með umsókn til
Listahátíðarinnar fyrir það árið og
svo kom kreppan með öllu sínu pen-
ingaleysi og þunglyndi. Ég gaf þenn-
an draum upp um tíma. Síðan var
hann að spila í Bergen í Noregi á
sömu hátíð og við. Við spjölluðum
saman þar baksviðs og brátt fóru
hlutirnir að ganga upp. Þau hjá
Listahátíðinni voru hrifin af hug-
myndinni og síðan náðum við að
landa þessu í byrjun árs. Og viti
menn; núna þegar þú hringir í mig
er ég nýbúinn að sækja hann út á
völl og koma honum fyrir á hótelher-
bergi. Maður trúir því varla að þetta
sé að gerast. En þegar hann var
kominn í bílinn og ég var með Sig-
trygg Baldvinsson aftur í og Kidda
sem er með Hljóðrita og við vorum
að tala um æfingarnar þá kom raun-
veruleikatilfinningin, þetta er að
fara að gerast,“ segir Samúel.
Á tónleikunum verða bæði spiluð
lög eftir Samúel og Big bandið sem
og lög eftir Allen. Spurður um mun-
inn á túlkun afróbít-stílsins í hönd-
um Allens og til dæmis Fela Kuti
segir Samúel að Allen sé bara ein-
stakur. „Afróbít-stíllinn hans Allens
er öðruvísi en Fela Kuti. Allen syng-
ur og er með svo sérstakan trommu-
stíl. Þetta er ferlega orginal gaur.
Hann er með svo flottan fíling í sínu
grúvi; afslappandi dáleiðsluelement í
tónlistinni hans,“ segir Samúel. Að-
spurður hvernig persóna Allen sé
segir Samúel hann vera afslappaðan
eins og tónlistin sem hann spilar.
„Hann er greinilega fordómalaus.
Engir stjörnustælar í honum, þessi
gaur er gjörsamlega á jörðinni.
Þetta verður stórkostlegt upplifelsi
að spila með þessum manni og nokk-
uð sem fólk má ekki missa af,“ segir
Samúel.
Alþjóðlegt afróbít í Hörpunni
 Draumur Samúels Samúelssonar rætist þegar upphafsmaður afróbítsins spilar með honum á tón-
leikum í kvöld  Tony Allen er einn þekktasti listamaður afróbítsins
Morgunblaðið/Sigurgeir
Æfing Þessi mynd er tekin á líflegri æfingu Tony Allens og Samúels Big
bands í Hljóðrita í gær.