Morgunblaðið - 03.08.2011, Qupperneq 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 3. ÁGÚST 2011
✝ Ólafur fæddistí Reykjavík 6.
apríl 1950 og ólst
upp í Þingholt-
unum. Hann lést
25. júlí 2011.
Foreldrar hans
voru Hulda Dag-
mar Jóhannsdóttir,
f. 25. maí 1914, d.
14. apríl 1997, og
Helgi Björnsson, f.
18. nóvember
1916, d. 11. september 1981.
Systkini: Þormóður Reynir, f.
11. janúar 1935, d. 23. janúar
1936 úr heilabólgu. Ingibjörg
Jóna Helgadóttir, f. 13. júlí
1938. Reynir Ingi Helgason, f.
14. október 1942. Sigrún
Helgadóttir, f. 25. maí 1946.
Helgi Helgason, f. 16. ágúst
1956.
Börn hans eru: 1) Hulda
Ólafsdóttir, f. 25. maí 1969.
Börn hennar eru Alexander
Jósef, Silja Björk og Birta Rós.
2) Svanhildur Tinna Ólafs-
dóttir, f. 25. mars 1985. Sonur
hennar er Gabríel Úlfur. 3)
Dagmar Ólafsdóttir, f. 2. októ-
ber 1985. 4) Ólafur Helgi Ólafs-
son, f. 19. maí
1994.
Skólaganga varð
stutt því mjög
snemma var hann
farinn að vinna al-
menna verka-
mannavinnu. 19
ára gamall eign-
aðist Ólafur dótt-
urina Huldu með
Sigurborgu Gunn-
laugsdóttur. Ólafur
kvæntist Elsu Hafsteinsdóttur
og átti með henni dótturina
Dagmar, auk þess að ganga í
föðurstað Hafsteini Óskarssyni,
sem Elsa átti fyrir. Þau slitu
samvistir. Ólafur var í sambúð
með Sigurjónu Kristinsdóttur
og átti með henni dótturina
Svanhildi Tinnu og soninn Ólaf
Helga. Fósturbörn hans eru
Hjalti og Kristín. Í maí sl.
kvæntist Ólafur Hallgerði Vals-
dóttur í kirkju hvítasunnusafn-
aðarins í Reykjavík. Hún lést
hinn 20. maí 2011.
Útför Ólafs er gerð frá Frí-
kirkjunni í Reykjavík í dag, 3.
ágúst 2011, og hefst athöfnin
kl. 13.
Mánudagsmorguninn 25. júlí
hringdi mamma í mig, hún sagð-
ist ekki hafa góðar fréttir fyrir
mig en þetta hvarflaði ekki að
mér „pabbi þinn er dáinn, elskan
mín“.
Tilfinningin sem kemur upp í
mann er ólýsanleg við svona sím-
tal, þessu átti ég ekki von á þrátt
fyrir allt sem áður hafði á geng-
ið.
Ég hef verið að rifja upp tím-
ana sem ég átti með þér og hug-
urinn fyllist af yndislegum minn-
ingum. Eins og ég hef alltaf sagt
við mínar bestu vinkonur þá var
enginn betri en þú, hjarta þitt
var risastórt úr skíragulli og þeir
sem þekktu þig vita það. Þú vild-
ir allt fyrir alla gera. Mig langar
til að minnast svo margs en það
tæki allt blaðið þannig að ég
ætla að minnast þess sem efst
situr.
Hótel Borg kemur upp í hug-
ann, þar vannstu ásamt því að
búa í turninum á herbergi 511.
Skemmtilegast var að koma til
pabba og fá að valsa um hótelið
eins og lítil drottning með veld-
issprota og stjórna öllu og öllum
sem unnu þar, „æi, þetta er litla
hans Óla Don“ og þá var bara
brosað til mín. Ef ég var svöng
skellti ég mér bara inn í eldhús
og kokkarnir gáfu mér að borða,
ef mig langaði til að hanga yfir
þernunum og skipa þeim fyrir
verkum fékk ég það, ég var dótt-
ir hans Óla Don og þá mátti ég
allt. Þegar ég var orðin þreytt á
að valsa um hótelið með veld-
issprotann hátt yfir höfði skellti
ég mér til stelpnanna í lobbýinu
og fór í skrifstofuleik. Þú fannst
mig alltaf þar og hlóst að mér,
hvernig ég færi nú að þessu.
Svona var bara að vera dóttir þín
á Borginni. Á kvöldin skelltum
við okkur upp í turn með nóg af
sælgæti og horfðum saman á
boxið á „útlensku stöðvunum“
eins og ég kallaði það. Ekki má
gleyma öllum ferðunum á Litlu
kaffistofuna, klinkboxinu sem þú
safnaðir alltaf fyrir mig, Hard
Rock-ferðunum þar sem þú
baðst alltaf þjónana um að
hækka í græjunum þrátt fyrir
þvílíkan hávaða og afmælis-
söngvunum til Dagnýjar vin-
konu, afmælið gat bara ekki haf-
ist fyrr en hún fékk símtalið frá
þér og aldrei klikkaði það.
Elsku yndislegi pabbi minn,
þú hefur gefið mér svo mikið og
ég er þér svo þakklát fyrir allt
saman. Ég sagði alltaf að þú
værir bestur og það varstu svo
sannarlega. Ég mun alla tíð
geyma þig í hjarta mínu og
minnast þín með bros á vör. Þú
ert kominn á betri stað, ég finn
það. Fallegasti engillinn er
mættur og ég veit að það var
tekið fagnandi á móti þér.
Söknuðurinn hellist yfir mig
en allar minningarnar um þig fá
mig til að brosa.
Þú munt alltaf lifa í hjarta
mínu.
Guð geymi þig, elsku besti
pabbi minn.
Þín,
Dagmar.
Það er ekki hægt að segja að
lífshlaup vinar míns, Óla Don.,
hafi verið dans á rósum. Samt
áttum við Óli ansi gott 10 ára
tímabil þar sem gleðin réð oft
ríkjum. Þetta voru árin á Borg-
inni frá 1992 til 2002. Í daglegu
tali var Óli alltaf kallaður Óli
húsvörður. Samt var hann nú
miklu meira en venjulegur hús-
vörður þó svo samstarfið hafi
byrjað þannig. Óli var yfirredd-
ari hótelsins og minn prívat sálu-
sorgari, við töluðum saman oft á
dag.
Ég kynntist Óla í marz 1986
þegar ég var að heimsækja
frænda minn á Litla-Hraun en
þeir Óli höfðu verið teknir með
ólögleg fíkniefni og sátu inni.
Mér leist ekkert sérstaklega á
kauða svona við fyrstu kynni en
eftir því sem við hittumst oftar
þá fór sambandið að þróast,
samband sem hélt áfram eftir að
hann kom út og svo þegar ég
réðst út í Hótels Borgar-ævin-
týrið þá var Óli fyrsti starfsmað-
urinn sem ég réð. Við urðum
nánari og nánari vinir og sam-
starfsmenn og fylgdi Óli oftast
með í kynningarferðir hótelsins
erlendis. Oftast deildum við sam-
an herbergi og jafnvel sama
rúmi ef hótelin voru yfirbókuð
og ekkert annað var í boði.
Þegar Óli varð fimmtugur í
apríl 2000 þá fórum við saman til
Gana í Afríku í mikla æfintýra-
ferð. Óli og Jóna voru alltaf boð-
in og búin að hjálpa mér með
Melkorku dóttur mína eftir að ég
varð einhleypur, en hún og Óli
Helgi sonur þeirra eru á svip-
uðum aldri og áttu vel saman.
Leiðir okkar Óla skildu að
mestu þegar ég seldi minn part í
Borginni og Óli hætti að vinna
þar, en vináttan og væntumþykj-
an hurfu ekki þó svo fíknin hafi
náð tökum á honum.
Hér með kveð ég vin minn Óla
með kökk í hálsi og sorg í hjarta.
Börnum hans og eftirlifandi ást-
vinum votta ég samúð mína.
Kær kveðja.
Tómas A. Tómasson.
Ólafur Donald
Helgason
✝ Erlingur Krist-inn Stefánsson
fæddist í Reykjavík
17. ágúst 1946.
Hann lést 24. júlí
2011.
Erlingur var son-
ur hjónanna Stefáns
Viktors Guðmunds-
sonar sjómanns, f. 3.
febrúar 1912, d. 25.
janúar 1993, og
Jónu Erlingsdóttur,
f. 21. október 1914, d. 20. júní
1997. Systkini Erlings eru fjögur;
Sólveig Helga, f. 15. apríl 1933,
gift Friðgeiri Gunnarssyni;
Stella, f. 22. júlí 1936, gift Að-
lingur og Erla eiga tvo syni: 1)
Andrés, f. 6. mars 1968, kvæntur
Gyðu Sigurlaugsdóttur, f. 7. des-
ember 1972, og eiga þau tvær
dætur, Þorgerði Erlu, f. 1995, og
Hrafnhildi Lilju, f. 2001. 2) Guð-
brandur, f. 23. nóvember 1972, í
sambúð með Jessiku Larsson, f.
4. september 1976, og eiga þau
fjögur börn, Tíbrá Lilju, f. 1996,
Alex Baldvin, f. 1999, Davíð
Frey, f. 2003, og Kristian Gimli, f.
2007.
Erlingur ólst upp í Reykjavík,
lengst af á Skúlagötu. Hann
lærði hjá Sindrastáli og var út-
skrifaður vélvirki en starfaði alla
tíð við járnsmíðar. Hann starfaði
við smíði Álversins í Straumsvík
og í Essen í Þýskalandi en lengst
af í eigin fyrirtæki, Vélsmiðjunni
Járnverk.
Útför Erlings er gerð frá Bú-
staðakirkju í dag, 3. ágúst 2011,
kl. 13.
alsteini J. Þorbergs-
syni; Guðmundur
Kristján, f. 1. maí
1943; Albert, f. 9.
apríl 1949, kvæntur
Vigdísi Björns-
dóttur.
Erlingur var gift-
ur Guðrúnu Erlu
Hrafnhildi Ott-
ósdóttur móttöku-
ritara, f. 6. apríl
1945, d. 28. desem-
ber 2010, dóttur Ottós Guðjóns-
sonar klæðskera, f. 1. ágúst 1898,
d. 20. febrúar 1993, og Guð-
brandínu Tómasdóttur, f. 31.
ágúst 1899, d. 24. mars 1981. Er-
Aðeins átta mánuðum eftir
andlát móður okkar er faðir
okkar látinn. Við sem eftir lif-
um sitjum agndofa og reynum
að skilja þá atburði sem á und-
an eru gengnir. Árið 2011 er
búið að vera föður okkar erfitt.
Eftir 45 ára samveru með Erlu
sinni var fótunum kippt undan
honum í einu vetfangi. Eina
huggun okkar bræðra er að nú
séu þau sameinuð á ný og við
vitum að þar hafa orðið fagn-
aðarfundir.
Þegar við lítum til baka er
margs að minnast. Andrés man
tímana þegar litla fjölskyldan
bjó í Essen í Þýskalandi og
pabbi lagði grunninn að því sem
koma skyldi þegar við fluttum í
Vesturbergið og mamma var
ófrísk að Badda. Pabbi var
mjög sjálfstæður og strax á ár-
unum 1975-76 lagði hann
grunninn að fyrirtæki sínu,
ásamt Jóa félaga sínum, en
pabbi eignaðist síðar allt fyr-
irtækið og rak það til dauða-
dags. Allir þekktu Ella í Járn-
verk og í gegnum tíðina hafa
mörg handrið og stigar komið
úr smiðju hans.
Við bræðurnir eigum góðar
og skemmtilegar minningar úr
smiðjunni, snigluðumst í kring-
um járnaruslið og vorum alltaf
að spá og spekúlera í starfi
pabba, járnsmiðsins. Pabbi
byggði sitt eigið hús í Hryggj-
arselinu 1979-80 og var ávallt
stoltur af því verki. Þar bjuggu
foreldrar okkar hvað lengst.
Margar ferðir voru farnar með
foreldrum okkar í gegnum tíð-
ina, tjaldútilegur, veiðiferðir og
sunnudagsbíltúrar. Heimsóknir
til Vestmannaeyja, Mývatns og
Blönduóss og seinna fylgdum
við þeim um alla Evrópu, enda
pabbi annálaður áhugamaður
um Þýskaland og þýska menn-
ingu eftir að hafa starfað þar
áður. Mosel- og Rínardalurinn
voru oft heimsóttir og vinafólk
þeirra í Trier. Einnig var farið
til Ítalíu, Frakklands og Spánar
en alltaf var flogið til Lúxem-
borgar og farið á bílaleigubíl
um allar jarðir. Árið 1988 fjár-
festi pabbi í jörð í Kjósinni og
þar hafa ófá handtökin verið
unnin þar sem við bræðurnir
hjálpuðum honum við að byggja
draumabústaðinn sinn. Oft
sagði pabbi við okkur að hans
hvíld frá járnsmíðinni væri að
smíða í sveitinni úr timbri, enda
er ekki bara bústaður þar held-
ur tvær verandir, tveir vinnu-
skúrar og undir það síðasta var
hann að hanna og smíða blóma-
kassa meðfram öllum göngu-
stígnum og einnig var gróður-
hús komið á dagskrá. Til vitnis
um ást hans á mömmu kallaði
hann landið Erlusel.
Áhugamál hans voru marg-
vísleg, hann safnaði derhúfum,
átti flottasta James Last-safn á
Íslandi, var mikill áhugamaður
um bíómyndir og sérstaklega
má nefna James Bond-myndir
og myndir tengdar seinni
heimsstyrjöldinni. Þá las hann
einnig mikið um seinni heims-
styrjöldina og var hafsjór af
fróðleik um stríðsárin á Íslandi.
Afabörnunum í Svíþjóð varð
tíðrætt um afa sinn og Tíbrá
var nýbúin að vera hjá honum í
tvær vikur nú í júní. Er ómet-
anlegt nú þegar litið er til baka
að þau skuli hafa náð að eiga
svona góðar stundir saman.
Strákarnir sakna hans mikið
og finnst erfitt að hugsa til
þess að hann komi ekki aftur í
heimsókn til þeirra. Afastelp-
urnar á Íslandi sakna samveru-
stundanna í bústaðnum og
heimsóknanna yfir í Trölla-
borgir þar sem ávallt var ást-
úðlega tekið á móti þeim. Síð-
ustu mánuðir hafa verið pabba
erfiðir eftir fráfall mömmu en
með hækkandi sól leit hann
bjartari tíma framundan og
vinkona hans var búin að vera
honum mikil stoð og stytta síð-
asta misserið enda var hann
farinn að skipuleggja ýmislegt
til framtíðar.
Við kveðjum pabba með
miklum söknuði og vitum að
hans bíða hlýjar og góðar mót-
tökur þegar hann hittir mömmu
á ný.
Andrés og Guðbrandur.
Erlingur Kristinn
Stefánsson
✝ Elmar Hall-dórsson fædd-
ist í Neskaupstað
18. júlí 1956. Hann
lést á Landspít-
alanum 24. júlí
2011.
Foreldrar hans
eru Halldór Sig-
urður Hinriksson,
f. 13.8. 1927, og
Katrín Kristín Rós-
mundsdóttir, f.
18.6. 1932, d. 13.9. 2007. Systk-
ini Elmars eru Hinrik Hall-
dórsson, f. 20.9. 1952, maki
Guðbjörg Stefánsdóttir, f. 14.9.
1960. Ragna Halldórsdóttir, f.
7.5. 1955, maki Ingólfur Jóns-
son, f. 17.10. 1952. Rósa Þóra
Halldórsdóttir, f. 22.10. 1958,
maki Hálfdan Hálfdanarson, f.
2.1. 1961. Rakel Halldórsdóttir,
f. 22.7. 1960, maki Sturla Þórð-
arson, f. 14.7. 1956. Sigríður
Ósk Halldórsdóttir, f. 20.4.
1964, maki Bergur Þorkelsson,
f. 23.9. 1966.
Elmar kvæntist Bergþóru
Stefánsdóttur, f. 10.11. 1954,
þann 10.9. 1983. Foreldrar
hennar eru Stefán
Einar Stefánsson,
f. 13.10. 1934, d.
22.9. 2008, og Ása
Stefánsdóttir, f.
14.11. 1935. Börn
Elmars og Berg-
þóru eru Stefán
Einar, f. 6.5. 1978,
maki Aðalbjörg
Ósk Guðmunds-
dóttir, f. 30.7. 1979,
synir þeirra eru
Tómas Styrmir, f. 2.4. 1999, og
Óliver Snær, f. 11.7. 2008. Katr-
ín Unnur, f. 22.1. 1981, dóttir
hennar er Fanney Ósk, f. 14.10.
2010. Melkorka, f. 30.12. 1983,
maki Margeir Örn Óskarsson, f.
26.2. 1979, dóttir þeirra er
Kristín Elma, f. 15.1. 2009.
Elmar var fæddur og uppal-
inn í Neskaupstað og bjó þar
alla tíð. Hann starfaði lengst af
hjá Síldarvinnslunni en vann
síðustu 12 ár hjá Eimskip í Nes-
kaupstað.
Útför Elmars fer fram í
Norðfjarðarkirkju í dag, 3.
ágúst 2011, og hefst athöfnin
kl. 14.
Kær mágur og svili er fallinn
frá langt um aldur fram.
Elmar var einstaklega ljúfur
og góður drengur og verður hans
sárt saknað í okkar hópi.
Margar góðar gleðistundir átt-
um við saman í gegnum tíðina. Í
fyrra hófum við samheldinn hóp-
urinn framkvæmdir við viðbygg-
ingu á sumarbústað og átti það að
vera okkar sameiginlegi sælu-
reitur. Hann verður það, Elmar
minn, við vitum að þú verður á
meðal okkar og við sækjum styrk
í góðar minningar um einstakan
mann.
Elsku Begga og fjölskylda,
guð og góðar vættir veiti ykkur
styrk til að takast á við sorgina og
söknuðinn.
Ég sit hér og horfi inn í Dalinn,
ég hugsa um það sem liðið er.
Það sem liðið hefur og það sem líða
mun,
hvernig lífið mun vera án þín.
(Ljóð eftir Visku.)
Sjáumst síðar, gæskurinn.
Guðný, Þuríður og Björn,
Aldís og Rúnar,
Þóra og Karl.
Elsku Elmar bróðir, það er
erfiðara en orð fá lýst að skrifa
nokkur minningabrot um litla
bróður. Engan óraði fyrir að þú
svona ungur myndir kveðja svona
fljótt eftir skammvinn veikindi.
Það fór ekki framhjá neinum að
þú þurftir að berjast fyrir lífi þínu
eftir að þú tókst ákvörðun um
lyfjameðferð sem var hörð og
gekk þér nærri. Það eru döpur
örlög að fá ekki að fylgjast með
barnabörnunum sínum vaxa úr
grasi, því þau umvafðir þú. Er ég
lít til baka man ég þig rólegan, yf-
irvegaðan, prúðan og umfram allt
yndislegan dreng sem aldrei
skipti skapi og var hvers manns
hugljúfi og alltaf var stutt í hlát-
urinn. Þú varst laghentur með
eindæmum enda var ósjaldan
sagt: „Hann Emmi minn lagar
þetta“ eða: „Það er örugglega
hægt að biðja Emma um aðstoð.“
Það verður ekki auðvelt fyrir
hann pabba að sjá á bak þér þar
sem þú varst honum svo mikið, að
öðrum heima ólöstuðum. Þú
komst á hverjum degi heim á
Framnes til að vitja um hann.
Alla laugardaga sátuð þið saman
yfir boltanum. Mér þykir miður
að fylgja þér ekki alla leið þar
sem ég var búin að taka ákvörðun
ásamt fjölskyldunni um að fylgj-
ast með Viðari frænda þínum og
Tuma etja kappi við aðra hesta-
menn á heimsmeistaramótinu í
Austurríki. En eitt veit ég að
Framnesingarnir með Hödda
frænda fremstan í flokki taka vel
á móti þér í nýjum heimkynnum.
Elsku pabbi, Begga mágkona,
fjölskylda og systkini mín, megi
algóður Guð styrkja ykkur í þess-
ari miklu sorg.
Hvíl í friði, elsku bróðir minn.
Ég sakna þín sárt.
Þín systir
Ragna og fjölskylda.
Elmar Halldórsson
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
ÍRIS SIGURBJÖRG SIGURÐARDÓTTIR,
Sólhlíð 19,
Vestmannaeyjum,
sem lést þriðjudaginn 26. júlí verður
jarðsungin frá Landakirkju í Vestmannaeyjum,
laugardaginn 6. ágúst kl. 14.00.
Hafsteinn Ágústsson,
Aðalheiður Hafsteinsdóttir, Sigurður Ingi Ólafsson,
Ágústa Hafsteinsdóttir, Ástþór Jónsson,
Lára Hafsteinsdóttir, Einar Birgisson,
Örn Hafsteinsson, Sólveig Jónsdóttir,
Árni Hafsteinsson,
Sara Hafsteinsdóttir, Þórólfur Guðnason,
Svava Hafsteinsdóttir, Ólafur H. Sigurjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
RÓBERT DAN JENSSON
frv. forstöðumaður Sjómælinga Íslands,
andaðist á Sólvangi miðvikudaginn 27. júlí.
Útför fer fram frá Garðakirkju föstudaginn
5. ágúst kl. 13.00.
Kristbjörg Stefánsdóttir,
Björg Dan Róbertsdóttir, Oddur Kristján Finnbjarnarson,
Sigrún Dan Róbertsdóttir, Árni Dan Einarsson,
Andri Dan Róbertsson, Sigrún Eva Ármannsdóttir,
Edda Dan Róbertsdóttir, Kristján Jónas Svavarsson,
barnabörn og barnabarnabarn.