Líf og list - 01.03.1951, Blaðsíða 19

Líf og list - 01.03.1951, Blaðsíða 19
r S fva&e^'peate v ot3i3: HAMLET: AÐ VERA EÐA EKKI, bað er þessi spurning:. Mun dren&ilesra að þola illrar auðnu erjótflug- og örvar eða taka vopn sín > móti hafsjó hörmunganna og gjöra svo enda á þeim með valdi? — Ueyja, — sofa, — allt búið; — og að vita að værðin endar a>lt sálarstríð og ótal þúsund þrautir, sem holdið á og erfir, — þvílík af- drif er vert að biðja um af lirærðu hjarta. Að deyja, — sofa — sofa — dreyma kannske? — Hér kemur hængur. Því að hverja •Irauma hienn dreyma kynnu í dauðasvefni bessum, er fargi lioldsins hrundið af oss væri, bað stöðvar hugann. Það er þessi uggur, sem gjörir vorar eymdir ævilangar. Hver þyldi ella lieimsins hróp og svipur, kúgarans álög, ofsamannsins skap- raun, svívirtrar ástar sviða, dregin lögskil, valdsmanna ofdramb, og þá storkun alla, sem hrakið sýnir lijartaprúðum dreng, ef sérhver mætti laga lífs síns reikn- ing með hnífnum sínum? Hver er sá, er bæri slíkt farg, að strita og stynja langa ævi, ef óttinn fyrir öðru bak við dauð- ann, — þeim huliðs-ströndum, hvaðan eng- inn snéri, — ei teldi úr og léti oss kost þann kjósa að bera heldur bölið, sem vér höfum, TIL LESENDA! Fyrirhugað var, að marz- heftið kæmi út fyrir pásk- ana, en vegna inikils ann- ríkis í prentsmiðjunni var ekki unnt að koma þvi út fyrr en í lok mánaðarins. Lesendur eru beðnir vel- virðingar á þessari töf. en flýja því í fang, sem enginn þekk- ir? Samvizkan gjörir gungur úr oss öll- um, og áræðisins hraustur heilsulitur smábreytist svo í fölleitt hugar-hik og athöfn hver, sem heimtar móð og merg, nær eigi framrás fyrir þeirri viðsjá, en missir nafnið framkvæmd. — Þey, þey, þey! (Hamlet eftir William Shakcspcare, þiiðji þáttur, i.-atr. Þýð. Matth. Joch.) ^om honum til að súpa hveljur, eo hann skjögraði afturmeð og leitaði að bátnum sínum, og lJegar hann fann hann ,gekk hann afturfyrir hann og sá að hann var með skrúfu. Það var eini báturinn með skrúfu, því nann athugaði hina líka, og' hann breifaði ennþá á vestistölunni l,Pp á númerið. Þá var farið að bvessa fyrir alvöru, og hann bélzt ekki við lengur, ekki einu •S1nni í skjóli við' reykháfinn, en begar hann hafði sig inn úr dyr- nnum lét hann aftur staðar num- á. pallskörinni og þorði ekki >nn í reyksalinn, heldur þrýsti Ser npp í hornið við uppgöng- nna og horfði út í myrkrið í SfEttinni, þar sem snjókornin (b'ógust í þræði í Ijósinu. r Þú ÉG HEYRl ÞIG eintt og hríslandi bergvatn, sem veit á svölun og voldugan fögnuð. Ég er þyrstur í hreinleika þinn eins og hjarðsveinn í háfjallalind. ■* EG SE ÞIG eins og sólstafi úr skýjum, er guð liefur misst út um gluggann. Hár þitt er vott af himindögg og varir þínar roðnar rósablóði. EG FINN ÞIG cins og fallandi bylgju, eins og svimandi brún á bjargi, eins og úthafið sjálft eða öræfin. Ég finn eklcert, ekkert nema þig. Éljagrímur. Líp og LIST 19

x

Líf og list

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Líf og list
https://timarit.is/publication/819

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.