Eining - 01.12.1963, Blaðsíða 6

6
EINING
Bmdmdisþmg norrænna safnaða
Haldiö í Karlstad í Svíþjóð 2.-3. ág. sl.
Eftir Sigurð Gunnarsson, kennaraskólakennara.
egar ákveðið var í vor, að ég yrði
’-'myf; fulltrúi íslenzkra bindindissam-
-■“-i taka á norræna bindindisþinginu,
sem halda átti að þessu sinni í Karl-
stad í Svíþjóð, hugsaði ég til þessmeð
gleði að fá að kynnast þar bindindis-
starfi norræna safnaða og sitja þing
þeirra, sem jafnan er haldið í tengslum
við stóra norræna bindindisþingið.
Allt frá því, er ég fór að starfa
nokkuð að ráði á vegum bindindissam-
takanna, hefur mér oft fundizt og
finnst enn tilfinnanlegt, að íslenzka
þjóðkirkjan skuli ekki starfa mark-
vissar en hún gerir fyrir málstað bind-
indishugsjónarinnar. í raun og sann-
leika stendur það þó engum nær en
kristinni kirkju, og tel ég óþarft að
rökstyðja svo augljóst mál. Að sjálf-
sögðu ber að minnast þess og þakka,
að margir prestar hafa verið og eru
enn forystumenn á sviði bindindis-
mála. En þeir hafa fyrst og fremst
verið það sem áhugasamir einstakling-
ar, en ekki vegna þess, að bindindis-
skoðun væri fastur liður í starfi kirkj-
unnar. Ég var því einn af þeim, sem
fagnaði mjög þeirri framkvæmd, þeg-
ar okkar óþreytandi áhugamaður í þágu
göfugra hugsjóna, Pétur Sigurðsson,
ritstjóri, átti frumkvæði að því, að
stofnað var 12. maí 1962 Bindindisráð
kristinna safnaöa í Reykjavík, Hafn-
arfirði og Kópavogi. Munu margir þá
hafa spurt eins og ég í hljóðumhuga:
Var ekki þarna stofnað til samtaka,
sem líkleg eru til þess að geta orðið öfl-
ugri en nokkur önnur í baráttunni
gegn áfengisbölinu? Ég tel öruggt, að
svo geti orðið, ef allir kristnir söfn-
uðir verða samtaka um að vinna mark-
visst gegn áfengisbölinu undir for-
ystu prests og safnaðarstjórnar. Það
er hugsjónin, sem að baki liggur og
hin ungu samtök stefna að.
Ég hafði nokkra hugmynd um, að
kristnir söfnuðir í Svíþjóð og Noregi
hefðu lengi unnið merk störf á sviði
bindindismála, en vissi annars mjög
lítið um þau yfirleitt. Það var því
harla forvitnilegt fyrir mig að fá tæki-
færi til að kynnast forystumönnum
þeirra og fá að hnýsast lítið eitt í störf
og starfsaðferðir samtakanna í þess-
um tveim nágrannalöndum.
Ég mun nú segja frá reynslu minni
í sambandi við mótið í stórum drátt-
um og geta þá fyrst þingsins með
nokkrum orðum.
Það hófst í glæsilegu félagsheimili
dómkirkjusafnaðarins í Karlstad föstu-
daginn 2. ágúst kl. 13. Rétt um 40 full-
trúar sóttu mótið frá Norðurlöndunum
fimm. Færeyjar áttu engan fulltrúa á
þessu þingi og munu ekki enn hafa
stofnað til slíkra samtaka. — Fram-
kvæmdastjóri sænsku bindindissafnað-
anna og formaður norræna safnaðar-
ráðsins, séra Alf Tallborg, bauð full-
trúa velkomna með stuttri ræðu og
skipaði í embætti. Síðan flutti séra
Nils Hammarstál, erindreki hugvekju
og lagði út af guðspjalli sunnudags-
ins 4. ág. Hugvekjan var stutt, en
brennandi hvatning til allra viðstaddra.
Þá flutti séra Povl Erik Bjemo,
sem nú er erindreki kristnu samtak-
anna sænsku, langt erindi um trúboðs-
störf sín í Afríku og ástandið í áfeng-
ismálunum þar. En séra Bjerno hafði
starfað þar nýlega sem trúboði um
eins árs skeið. Hér er ekki hægt að
rekja efni þessa langa erindis, en það
var einkar fróðlegt og gaf glöggt til
kynna, hve trúboðarnir eiga við mikla
erfiðleika að stríða í starfi sínu þar
syðra, og hve áfengisbölið er þar á
háu stigi. Hvatti ræðumaður mjög til
aukinnar aðstoðar norrænu þjóðanna
við hina svörtu bræður okkar og syst-
ur í Afríku.
Að erindinu loknu var þátttakend-
um skipt í hópa, sem tóku til með-
ferðar, hver um sig viss atriði úrfyr-
irlestrinum. Þegar hóparnir höfðu ræðzt
við alllanga stund og komið sér sam-
an um niðurstöðu, var aftur kvatt til
sameiginlegs móts í aðalfundarsalnum.
Skýrðu þá formenn hópanna frá nið-
urstöðum, og voru síðan umræður um
þær. Loks tilnefndi forseti menn til
þess að taka saman meginþætti úr
niðurstöðum hópanna og gefa útfregn
til blaða og útvarps.
Var þá gefið fundarhlé, sem ekki
var langt, til kl. 19, en þá hélt hin
norræna stjórnarnefnd kristnu safnað-
anna fund á sama stað.
Forseti ráðsins, séra Alf Tallborg,
setti fundinn og stýrði honum og
ræddi á víð og dreif um starfið al-
mennt. Umræður urðu töluverðar um
ræðu hans, og var það sameiginlegt
mál manna, að auka þyrfti samstarf á
þessu sviði milli hinna kristnu safn-
aða á Norðurlöndum. Var því sam-
þykkt ályktun þess efnis, að stefnt
yrði markvissar að því en gert hefur
verið, að allt það, sem gefið er út af
góðu efni í þágu málefnisins í hverju
landi um sig, verði kynnt og notað í
hinum löndunum, ef það þykir henta.
Sama máli gegndi með filmur, og í
sambandi við þær kom fram sú hug-
mynd, að gera á næstunni góða bar-
áttumynd, sem Norðurlöndin öll kost-
uðu.
Næsta mót var ákveðið í Finnlandi,
og forseti kjörinn frá því landi, svo
sem venja er til. Var það rektor Holm-
ström frá Helsinki, kunnur áhuga- og
menntamaður. Loks voru fulltrúar frá
Norðurlöndunum fjórum tilnefndir i
stjórn ráðsins, fjórir frá hverju landi.
ísland gat ekki tilnefnt sína, en ósk-
aði eftir, að fyrri fulltrúar mættu
vera áfram um sinn, eða þangað til
annað yrði ákveðið.
Klukkan 20,30 hófst svo samkvæmi
fyrir fulltrúa og gesti í veitingasal
safnaðarheimilisins. Fóru þar fram
m.a. ýmis skemmtiatriði, en að lokum
fluttu fulltrúar frá Norðurlöndunum
kveðjur. Veitingar voru rausnarlegar.
Var samverustund þessi hin ánægju-
legasta og lauk ekki fyrr en laust fyr-
ir miðnætti.
Laugardaginn 3. ágúst hófst svo
mótið aftur með morgunbæn, sem
finnskur prestur flutti. Því næstflutti
sænskur trúboði, Arvid Stenström er-
indi um störf trúboða í Afríku og
ýmiss konar erfiðleika þeirra. Var er-
indi hans á margan hátt líkt erindi
séra Bjemos, þar sem hann fjallaði
um sama efni, og var undirstrikun á
ýmsu því, sem hann minntist á. Svo
að gefin sé aðeins örlítil innsýn í er-
indi hans, skal hér aðeins nefnt, að
hann hóf mál sitt með því að ræða
um hinar miklu breytingar, sem orðið
hefðu í Afríku á síðustu misserum..
þegar svo mörg ríki hefðu fengið
sjálfsforræði. Breytingar þessar hafa
haft mjög mikla erfiðleika í för með
sér fyrir kristniboðið. Siálfstæði ríkj-
anna hefur að sjálfsögðu orðið t.il góðs
fyrir fólkið á margan hátt, en þó einn-