Nýtt og gamalt - 01.01.1914, Page 29

27
inn danski, sem vitanlega rengir þessi
vers, þar sem þau geta stutt fiið-
þægingarkenninguna, nefnir heldur
ekki nema þetta eina gríska hand-
rit, og nokkrar fornar latneskar þýð-
ingar, skyldar þessu handriti, sem
sleppi fyrgreindum orðum; 2 gamlar
sýrlenskar þýðingar hafa hjer að vísu
nokkurn orðamun, en sanna ekkert
um úrfellinguna. (sbr. N. P. A. Ras-
mussen: Fra Papyrusbladet til vort
Ny Testamente 1912 bls. 22).
Úr því þýð. var kappsmal að koma
textakritik að hjer, hefði því verið
visindalegra að segja: „vantar í nokk-
rar fornar heimildir", eins og gert er
í ensku þýðingunni frá 1885.
Orðin: Þa birtist honum engill af
himni o. s. frv. í Lúk. 22. 43. 44.
hafa þýðendurnir gert tortryggileg
með umsögtiinni: „vantar í sum elstu
og merkustu handrit". — Enska þýð-
ingin er varkárri og segir: „margar
fornar heimildir".
Þau vantarí Alexandríu og vatíkanska
handritið (frá 5. og 4. öld) og 2 önnur
upphafsstafa handrit frá 5. og 6. öld
og sömuleiðis í allmargar fornegypsk-
ar þýðingar, nokkrar armeniskar og
eina fornsýrlenska og fornlatneska
þýðingu. — 44. vorsið einsamalt vant-
ar ennfremur í 13 „litlu stafa hand-
rit“ miklu yngri, sem venjulega er
tekið lítið tillit til í þessu sambandi.
Á hinn bóginn hefur Sinaí-handritið
2*