Vera - 01.06.1985, Side 20

Ljóð til varrtar
1ögutn nr. 25 frá 197
Þaö var enginn vaíi
niöurstaöan jákvæð sögöu þeir
JÁKVÆÐ fjórar til sex vikur
djöfulsins andskoti
hvað átti hún að gera
ungar og hraustar konur eiga
að eiqnast börn
konur já en hún var bara stelpa
hvaö hélt hún eiginlega
þeir væru
þeir höfðu samvisku
báru ábyrgö á llfi tóstra
samfélagiö krafðist þess
þeir gerðu skyldu sina
en þetta var ekkert
bara smádropi
af einum af þessum vokvum
sem likaminn gefur frá ser
meira að segja í beinu samband^
viö tárin sem voru að verða upp
í kirtlum hennar
hún réö hvað hún gerði viö þau
þeir áttu dropann
sem frelsi hennar
drukknaði í
Hvernig gat hún gert þeim þetta
hún sem var svo gáfuö
og hefði getað komist afram
larið í háskólann og allt
bau hefðu hjálpað henni til þess
Lhefðigetaðorðiðsálfræðingur
læknir lögfræöingur hvað sem er
húnvar búin að eyðileggia lif srtt
áður en það byrjaði
oq þeirra hvað um þau
höfðu þau ekki veitt henm allt
gott uppeldi gott heimili
har sem reglusemi
og heilbrigt líferni yfirleitt
r.n'f»a?S“™«Þe'mSV°na
hvað myndi fólk segja
III
Á fæðingardeildinni
fór allt i kaos
dropinn sem í millitíöinni
hafði breyst i fisk
og fugl og guð veit hvað
neitaði að verða að barm
í marga daga
hún át neglurnar
gnísti tönnum
bölvaði og bað
lofaði guði og andskotanum
sál sinni á víxl
hvorugur heyrði raskat
hún heimtaði líf eða dauða
á stundinni
skipti ekki máli hvort
ekkert skipti lengur máli
þegar Ijóst var að hvorki
drottinn allsherjar né
djöfullinn sjálfur
girntist hana
kom maður i hvítum sloppi
klippti og skar og togaöi
lamdi svo lífinu i