Vera - 01.06.1985, Qupperneq 31

Grín
eða
alvara
Yfirlýsing flutt í byrjun borgarstjórnarfundarins:
Viö höfum valið þennan fund borgarstjórnar til þess að mót-
mæla þeirri kvenímynd, sem haldiö hefur veriö óvenju sterkt
aö okkur konum síðustu vikur í tilefni nýafstaöinnar fegurðar-
samkeppni. Ástæöan fyrir því aö viö veljum fund borgarstjórn-
ar sem vettvang mótmæla okkar, er forganga borgarstjóra viö
aö viöhalda áöurnefndri ímynd og ummæli hans við krýningu
fegurðardrottningar nýlega. Viö þaö tækifæri geröist hann
opinber fulltrúi karlrembunnar og sýndi sinn innri mann meö
því aö reyna aö vera fyndinn á kostnað kvenna.
Viö munum því hér áfundinum reynaað hegöaokkur í sam-
ræmi við boðskap þessarar ímyndar til þess aö mótmæla
henni og sýna fram á fáránleik hennar. Þessi ímynd karlveldis-
ins er í stuttu máli, aö gildi kvenna felist í snotru andliti, grönnu
mitti, réttu ummáli brjósta og mjaöma. Þessum þáttum
kvenímyndarinnar getum viö ekki tryggt aö viö komum til skila.
Móöir náttúra á þar hlut að máli. Hinum þáttum kvenimyndar-
innar, þ.e. skoöanaleysinu, viröingu fyrir valdinu og aö vera
meöfærilegar ráöum við hins vegar skár viö. Til þess aö þaö
megi þó gerast, verður nokkur misbrestur á málefnalegri af-
stööu okkar á fundinum.
Sanni eitthvaö mikilvægi kvenfrelsisbaráttu, er þaösú staö-
reynd aö þrátt fyrir sívaxandi þátttöku kvenna í alls konar störf-
um og í stjórnmálum, reyna karlar ennþá aö halda á lofti þess-
ari fölsku ímynd. Þrátt fyrir Kvennaframboö og Kvennalistaog
fjölda kvennahreyfinga, sem hafa sannað fylgi fólks viö breytta
og raunsannari imynd kvenna, er karlveldið samt viö sig og þar
skipar borgarstjóri sjálfan sig í forystusveit.
Þaö er sorglegt aö horfa á unga menn í geirfuglshlutverki.
Bókun vegna tillögu, sem Ingibjörg Sólrún Gísladóttir
flutti í skipulagsnefnd þess efnis að fulltrúar íbúasamtaka
fengju áheyrnar- og tillögurétt á fundum nefndarinnar,
þegar málefni þeirra hverfis væru á dagskrá. Tillagan var
felld. Á sama skipulagsnefndarfundi var samþykkt að full-
trúi Kaupmannasamtakanna fengi áheyrnar- og tillögurétt
þar.
Þaö er auðvitað satt, að þeim mun færri sem sitja eöa eru
áheyrnarfulltrúar í nefndum, þeim mun hraðara er hægt aö
taka ákvaröanir og framkvæma. Það er von aö duglegir strák-
ar eins og borgarstjórinn, vilji ekki láta fullt af einhverju fólki,
sem bara á aö hugsa um borgarmálin fjóröa hvert ár, tefja mál-
in í nefndunum.
Mikið var þaö þó gott, aö Kaupmannasamtökin skyldu samt
fá að koma í skipulagsnefnd en samt skiljum viö ekki alveg
hvers vegna þeir, sem eiga heima í hverfunum mega ekki vera
þarna líka. Þetta ruglar okkur alveg, við vitum eiginlega ekkert
hvað viö eigum aö gera í þessu máli.
Bókun vegna kaupa borgarinnar á Ölfusvatni:
Mikiö finnst okkur þaö flott hjá borgarstjóra aö drífa í þvi aö
kaupa sumarbústaðaland fyrir Hitaveituna. Svo fékk hann
þetta líka á svo góöum kjörum og eins og hann sagöi í útvarp-
Þaö broslega gerðist á uppákomu — borgarstjórnar-
fundinum þ. 6. júní (sjáeinnig bls. 3) að bókunum okkar,
jafn fáránlegar og þær voru, var tekið af fúlustu alvöru!
Borgarfulltrúar fóru í ræðustól til að leiðrétta eða gagn-
rýna málflutning, sem var sérstaklega fram lagður til að
ekki yrði tekið á honum mark! (Lesendur Veru geta sjálf-
ar dæmt um það, hvort sú alvara hafi byggst á misskiln-
ingi, sjá bókanirnar hér á eftir.) Sumum Kvennafram-
boðskonunum, sem sátu uppi á áhorfendapöllunum og
fylgdust með öllum fundinum, varð á orði, að ekki hefði
mátt á milli sjá, hvort var í rauninni fáránlegra, fram-
koma okkar eða hefðbundin framganga annarra fund-
armanna!
í sumum þeirra mála, sem um var fjallað á fundinum,
þótti okkur skitt að þurfa að haga okkur eins og ,,kon-
ur“. Þetta á ekki síst við um Stangarholtsmálið; baráttu-
konan fyrir afstöðu íbúanna, Ingibjörg Sólrún, var
erlendis (í opinberum erindagjörðum í Færeyjum) þeg-
ar uppákoman var skipulögð og í fríi þetta kvöld — hún
hefði líklega stokkið út úr hlutverkinu a.m.k. vegna
Stangarholtsmálsins hefði svo ekki verið líkt og við
gerðum í dagvistunarmálinu. Þarna var líka rætt um
hækkanirnar á strætófargjöldunum, um lága kaupið í
Vinnuskólanum o.fl., þ.e. ótal mál, þar sem við hefðum
viljað láta til okkar heyra en sátum þó á okkur. Nema
þegar kom að umræðunum um dagvistunarmálin, þá
var of lagnt gengið og við gáfum okkur frí frá hlutleys-
inu. En, eins og áður sagði, tvö atkvæði til eða frá skipta
svo sem litlu máli gegn varnarmúr 12 atkvæða Sjálf-
stæðismanna — við hugguðum okkur við það og líka þá
fullvissu, að Reykvíkingar myndu skilja á hverju afstaða
okkar þetta kvöld væri byggð.
Til minnis og áminningar
í lok fundarins var borgarstjóranum afhentur borði
annars borgarfulltrúans með árituninni „Ungfrú Spök“
með þeim orðum að vonandi yrði þessi borði honum til
minnis um þetta kvöld og e.t.v. til áminningar. Forseta
borgarstjórnar var gefin kórónan til eignar og minning-
ar. Hvorugur sá ástæðu til að þakka fyrir sigl! Borgar-
stjórinn sagði bara að enginn segði sér fyrir verkum —
hann myndi koma fram hvar og hvenær sem honum svo
sýndist hér eftir sem hingað til, það væri hans eigið og
persónulega mál. Þar hefur borgarstjórinn reyndar
rangt fyrir sér. Þegar hann kemur fram sem borgarstjóri
er hann fulltrúi borgarinnar og íbúa hennar — „borgar-
stjóri allra Reykvíkinga" eins og hann sagði sjálfur (það
er líklega það kosningaloforð, sem hann hefur staðið
verst við) — en ekki fulltrúi sjálfs sín.
Og það var alveg Ijóst af viðbrögðunum hver afstaða
Reykvíkingaertil þess að borgarstjórinn skuli leggjasitt
af mörkum til að viðhalda úreltum hugmyndum um gildi
kvenna: hamingjuóskunum hefurekki linnt. Þannig að
við höfum verið harla drjúgar með okkur upp á slðkast-
ið. Markmið Kvennaframboðsins er jú einmitt að vekja
athygli á þeirri staðreynd að konur eru ekki eins og
gömlu hugmyndir karlanna um okkur eru — við getum
skilgreint okkur sjálfar takk fyrir kærlega!
Ms
31