Ljósmæðrablaðið - 01.07.1972, Blaðsíða 3

Hulda Jensdóttir.
Aðalfundur 28. maí 1972
Heiðraða samkoma, kæru starfssystur.
Eins og dagskrá fundarins ber með sér hefi ég verið
beðin um að flytja hér erindi um mikilvægi mærðaverndar
um meðgöngutímann.
Við sem hér erum inni, gerum okkur allar mjög ljósa
grein fyrir þessum þætti mæðraverndar og ég mun þess-
vegna reyna að vera eins stuttorð og mér er mögulegt
þótt efnið sé í sjálfu sér all yfirgripsmikið og þessvegna
ekki svo auðvelt að skila því af sér með örfáum orðum.
Það má segja að hér á íslandi sé allvel að þeirri konu
búið, sem á von á barni. Þó eru það auvitað staðreyndir
að úti á landsbyggðinni mætti gera miklum mun betur og
er þar um að kenna fyrst og fremst skorti á lækna- og
ljósmæðraþjónustu, takmarkaðri starfsaðstöðu og e. t. v.
skilningsleysi þeirra sem að málunum standa og þeirra
sem hafa peningavaldið.
En ef við snúum okkur að þeirri þjónustu sem er veitt
hér í Reykjavík og nágrenni, má segja að þjónustan sé
all góð og við eygjum að hún verði betri í mjög náinni
framtíð og væntum þess þá að landsbyggðin fylgi fast á
eftir. Hver hraðinn verður mun þó sennilega fara allmik-
ið eftir því hvað Ijósmæður landsbyggðarinnar ýta fast
á eftir og er þar vérðugt verkefni fyrir okkur allar að
leggja hönd á plóginn og hjálpa til með orðum og athöfn-
um.
Það er skemmtilegt til þess að vita að það voru einmitt
konur, sem hrundu mæðraverndinni í framkvæmd hér í
Reykjavík. Samkvæmt upplýsingum sem ég hefi fengið
voru það konur, með frú Kristínu Bjarnhéðinsdóttir í far-
arbroddi, sem stofnuðu ,,Líkn“ árið 1915. Þá fyrst og
fremst í þeim tilgangi að berjast gegn berklum sem herj-