Ljósmæðrablaðið - 01.07.1972, Blaðsíða 11

LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
59
aðar vendilega áður, og ljósmóðirin fylgist með konunni
næstu 8—10 daga, heimsækir hana minnst 2 sinnum á
dag, þar næst tekur barnahjúkrunarkonan við, eða eins
og það er sumsstaðar þar, hjúkrunarkonan hugsar um
barnið strax og konan kemur heim og ljósmóðirin hugsar
um sængurkonuna, og þannig vinna þær saman þarft og
gott starf. — Ég verð að endurtaka, að þarna er þróun
á ferð, sem ekki er heillavænleg — og við ljósmæður, allra
manna mest, verðum að vera vakandi, — á varðbergi, —
finna leið til úrbóta. Það er gleðilegt til þess að vita, að
þegar hefur rödd úr okkar hópi, látið til sín heyra á opin-
berum vettvangi, einmitt um þessi mál. Sú rödd hefur
fengið góðar undirtektir. Borgarráð hefur samþykkt fyr-
ir Borgarinnar hönd að ráða manneskju, sem að einhverju
marki, getur innt þau störf af hendi, sem hér hafa verið
nefnd. Eftir er aðeins að finna manneskjuna, starfsað-
stöðuna og skipuleggja starf hennar, en að því kemur
áður en langt líður.
Nú hefi ég í örfáum orðum sem þó eru e. t. v. orðin
allt of mörg, talað um gildi mæðraverndar um meðgöngu-
tímann og aðeins leyft mér að nefna mæðravernd í sam-
bandi við fæðingu og sængurlegu.
En mæðraverndin í orðsins fullu merkingu, nær yfir
mun stærra svið, því hún nær allt frá vöggu til grafar.
Ef þess er ekki gætt að hlynna að kornabarninu, að barn-
inu, unglingnum, ungu konunni og búa undir mæðrahlut-
verkið á eðlilegan, raunsæjan og heilbrigðan hátt, mis-
tekst sú mæðravernd meira eða minna, sem reynt er að
innan af hendi barnshafandi konunni til handa, á því er
enginn vafi. Og ef við gleymum þeirri mæðravernd, sem
þær konur eiga skilið, sem hafa skilað af sér hlutverk-
inu sem mæður, sumar með glæsibrag, þá hefur okkur
mistekist stórlega, en um það ræði ég ekki frekar að sinni,
það er efni í mun lengri fyrirlestur, en sá er, sem þið nú
hafið þurft að sitja undir.