Ljósmæðrablaðið - 01.07.1972, Blaðsíða 6

54
LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
85% kvenna á Reykjavíkursvæðinu sækja skoðun og er
álitið að hin 15% fari til síns heimilislæknis eða ,,prívat“
læknis, fyrir utan örfáar undantekningar. 40% sækja eft-
irskoðun, sem er auðvitað alltof lág prósentutala.
Eins og ég sagði í upphafi máls míns, er all vel að
barnshafandi konum búið hér í Reykjavík og nágrenni
og þeim veitt góð þjónusta, eigi að síður er það þó svo að
víða annarstaðar sem ég þekki til er þeim þó veitt enn
meiri og jafnvel betri þjónusta. T. d. í Bretlandi er
barnshafandi konunni veitt ýmiskonar ókeypis þjónusta
sem ekki er veitt hér og t. d. þess gætt ákaflega vel að
engin kona, sem vitað er um að sé barnshafandi, sleppi
við reglulegt eftirlit. Á Norðurlöndunum sumum er veitt
þjónusta sem ekki er veitt hér, sjálfsagt sumt til bóta,
en um sumt má sjálfsagt deila. Læknabréf milli lækna og
stofnana — og meiri samvinna og samstarfsvilji virðist
sumstaðar ríkja miklum mun ákveðnari og meiri en hér
gerir, sem skapar auðvitað betri og öruggari þjónustu.
En einnig þetta stendur til bóta hér hjá okkur.
Ein er sú þjónusta, sem við höfum farið mjög halloka í
að veita, þegar borið er saman við nágrannalönd okkar
og það er sú þjónusta sem vinnur að andlegri velferð
konunnar, það er sú þjónusta, sem hjálpar konunni til
að hjálpa sjálfri sér, sem hjálpar henni til að þekkja
sjálfa sig og viðbrögð líkama síns, og hvað hún sjálf get-
ur gert til þess að auðvelda meðgöngutímann og fæð-
inguna. Sú mæðravernd, sem ég hefi nefnt hér að fram-
an er óumdeilanleg, hún er sjálfsögð og bráðnauðsynleg
— en þau alvarlegu mistök mega þó aldrei eiga sér stað,
að konan sé eins og eitthvert vélmenni eða vélasamstæða,
þar sem þess er fyrst og fremst gætt að vélarhlutirnir séu
í allgóðu ásigkomulagi. Blóðflokkun, hlustun og allskon-
ar rannsóknir, sem ég hefi nefnt og ekki nefnt, segja
okkur afar mikilvæga hluti, eru ómissandi liður í góðri
mæðravernd. En hvað svo með alla smákvilla, sinadrátt-