Ljósmæðrablaðið - 01.07.1972, Blaðsíða 12

60
LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
Eg vildi að sjórinn yrði að mjólk
Það rifjaðist upp fyrir mér gamalt vísubrot, er ég sá
tölur um mjólkurneyzlu Islendinga og reyndar almenna
notkun á landbúnaðarafurðum.
Ég vildi að sjórinn yrði að mjólk,
undirdjúpin að skyri.
Fjöll og hálsar að floti og tólg,
Frónið að kúasmjöri.
Oft munu ljósmæður vera spurðar ráða um holt og
heppilegt fæði, og löngum hefir verið sagt að allt sem
líkaminn þyrfti naðusynlega væri í mjólkinni og neyzla
hennar væri eingöngu af því góða. Á allra seinustu ár-
um hefir þó nokkuð borið á því að mjólk og mjólkurafurð-
ir væru taldar hæpinn kostur og jafnvel skaðlegur á þeirri
forsendu að mjólkurfita væri manninum miklu óheppi-
legri en t. d. jurtafita. Ekki er þetta þó talið vísindalega
sannað og nýlega hafa upplýsingar um hollustu mjólkur
verið birtar í ýmsum löndum. Er þar vitnað í þekkta vís-
indamenn af ýmsu þjóðerni. Segir þar m. a. að ekki séu
nein sjúkleg áhrif samfara neyzlu á fitu úr dýraríkinu,
ef fæðan sé að öðru leyti eðlileg að samsetningu. Aftur á
móti er eindregið varað við of mikilli sykurneyzlu. Skað-
semi mjólkur og mjólkurneyzlu er nú yfirleitt talin fjar-
stæða og eru mjólk og mjólkurvörur taldar jafn heil-
næmar og nauðsynlegar og álitið hafi verið frá upphafi
vega.
Rannsóknir um skaðsemi mjólkurfitu með tilliti til
hjarta- og æðasjúkdóma hefir sýnt að nauðsynlegt er að
í fæðunni sé visst fitumagn, sama hvort það kemur úr