Dagblaðið Vísir - DV - 11.06.2004, Blaðsíða 2

2 FÖSTUDAGUR 11. JÚNÍ2004
Fyrst og fremst 0V
Útgáfufélag:
Frétt ehf.
Útgefandi:
Gunnar Smári Egilsson
Ritstjóran
lllugi Jökulsson
Mikael Torfason
Fréttastjóran
ReynirTraustason
Kristján Guy Burgess
DV: Skaftahlíð 24, Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 515 7599 - Ritstjórn:
550 5020 - Fréttaskot 550 5090
Ritstjóm: ritstjorn@dv.is - Auglýsing-
an auglysingar@dv.is. - Dreifing:
dreifíng@dv.is
Setning og umbrot: Frétt ehf.
Prentvinnsla: ísafoldarprentsmiðja
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni
blaðsins í stafrænu formi og í gagna-
bönkum án endurgjalds.
Hvað veist þú um
András
Ond •
1 Hvað heitir Andrés á
ensku?
2 Og hvað heita Ripp, Rapp
og Rupp á ensku?
3 Hvert er millinafn Andr-
ésar - á ensku a.m.k.?
4 Hver er frægasti teiknari
Andrésar fyrstu áratugina?
5 Hver hefur samið mestu
Andrésar- og Jóakimsbálk-
ana nú síðasta áratuginn?
Svör neðst á síðunni
Et
Jafnrétti í íþróttum
í leiðara ísraelska blaðs-
ins Haaretz er fjallað um
nýlegan úrskurð hæsta-
réttar landsins sem
kveður á um að auka eigi
framlög tíl ftiróttaiðkun-
ar kvenna. fmeira en
fimm
áratugi
hafa
karlmenn í ísrael fengið
mun meiri fjárframlög
frá hinu opinbera til
íþrdttaiðkunar en kon-
ur. Þannig er dæmi tekið
af knattspymuliðinu Ra-
mat Hasharon. Karlalið
félagsins hefur á síðustu
fjórum árum fengið á
bilinu 1,2-1,5 milljónir
shekela í styrk en liðið
spilar í þriðju deild.
Kvennalið félagsins varð
hins vegar ísraelsmeist-
ari í fyrra auk þess að
spila til úrslita í bikar-
keppninni en þrátt fyrir
það hefur liðið ekki
fengið nema 850 þúsund
shekel á síðustu árum.
Með nýfollnum dómi
Hæstaréttar ísraels mun
þetta hins vegar breytast
og því ber að fagna að
mati leiðarahöfundar.
Að tefla við
páfann
Sá mikli spekingur Loki,
sem aðsetur hefur á bak-
síöu DV, spurði I gær hvort
„fúll á móti" vildijeflayií}
páfann, og var tilefnið að
Bjartmar G uðlaugsson, höf-
undur lagsins umjúlan á
móti" lýsti yfir ánægju sinni
með að kaþólski söfnuður-
inn á Islandi skyldi ætla að
koma sér upp úti-
búi áAusturlandi
en vildi líka fá
páfann sjálfan austurá
land. Orðtakið„að tefla við
páfann“er gamalt og gott
en við höfum orðið vör við
aö ekki allir skilja það rétt-
um skilningi. Þaö þýðir að-
eins og einfaldlega að sitja
og kúka.
Málið
1. Donald Duck - 2. Huey, Dewey og Louie
- 3. Fauntleroy - 4. Carl Barks - 5. Don
Rosa.
Tólf mínútur
Hinn guðdómlegi forsætisráðherra
okkar þoldi forustumenn stjómar-
andstöðunnar í tólf mínútur. Þar af
talaði hann sjálfur í sex mínútur. Þegar and-
stæðingamir höfðu talað í tvær mínútur á
mann, var honum nóg boðið. Hann sagði
fundinum slitið og æpti á þá að hypja sig út f
hvelli.
Þetta var ekki bara götustrákurinn að snapa
fæting. Þetta var götustrákurinn, sem var
orðinn að kóngi, er lítur á það sem hegðun-
arvandamál, ef einhver lýsir andstöðu við
skoðanir hans. Þetta var maður, sem var
orðinn ófær um að juða mönnum til sam-
komulags, ófær um að vera sáttasemjari
stjórnvalda.
Utanrftdsráðherra fannst þetta greinilega
fyndið. Hann brosti meira að segja í sjón-
varpinu í fyrsta skipti síðan f kosningabar-
áttunni fyrir ári. Honum fannst fyndið, að
forsætisráðherra skyidi varpa stjómarand-
stöðunni á dyr eftir tólf mfnútna samvist um
aðalmál ríkisstjórnarinnar.
Auðvitað er ekki allt í lagi með þessa menn.
Ekki er heldur alit í lagi með viðhlæjendur
forsætisráðherra í hans eigin flokki, sem
finnst gott að hafa götustrák með kórónu
fyrir leiðtoga. Ekki er gott, þegar pólitíkin er
orðin eins og Davíð Oddsson hefur gert
hana hér á íslandi, að leð juslag.
Það er ekki bara, að stjómmálaflokkamir
séu orðnir að eins konar fótboltafélögum,
þar sem menn halda með sínu liði, hvað
sem tautar og raular. Þeir em orðnir að
götuklfkum, þar sem öll brögð em leyfileg,
þar sem heimurinn skiptist í okkur og svo
alla hina, sem em ekki einu sinni mennskir.
Nú hafa landsfeðumir handvalið sér nefnd
minni háttar lögfræðinga á skrifstofum Jóns
Steinars og annarra slíkra sérfræðinga í
mannlegum samskiptum. Hlutverk nefiid-
arinnar er að gera tiliögur um atkvæða-
greiðslu, sem feli í sér, að stjómarsinnar geti
greitt atkvæði með því að sitja heima.
Götustrákum með og án kóróna þykir það
ffnasta ferli að haga þjóðaratkvæðagreiðslu
um fjölmiðlalögin á þann hátt, að stuðn-
ingsmenn geti ráðið niðurstöðunni með því
að sitja bara heima og draga þátttökuna nið-
ur fyrir einhverja prósentu, sem verður að
vísu lægri en 75% dómsmálaráðherrans.
Tillaga Bjöms Bjamasonar um 75% þáttöku
sem skfiyrði er dæmigerð fyrir hugsunarhátt
liðsins, sem stendur þétt að baki leiðtog-
anna, sem stjóma landinu með ofsa og
illindum. Hún er dæmigerð fyrir mstana við
dúkuðu borðin að baki skilrúmanna, dæmi-
gerð fyrir þá, sem beita símahótunum.
Þjóðin getur nú farið og er farin að átta sig á,
að henni er stjómað af götustrákum, sem
hafa náð svo miklum völdum, að þeir hafa
ruglazt í rfininu og glatað jarðsambandinu.
Jónas Krlstjánsson
Þröskuldar og
75 prósenl vitleysa
ÞAÐ ER DÁLfTK SKRÝTK) 0G
SKEMMTILEGT hvað stærðfræðingar
eru að koma sterkir inn, eins og það
heitir, í umræðum um aðdraganda
kosninganna um Davíðslög. Stjórn-
málamennirnir Davíð og HaUdór
treystu ekki stjórnmálamönnum til
að taka ákvarðanir um hvenær og
hvernig kosningarnar eiga að fara
fram heldur skipuðu nefnd lögfræð-
inga til að ákveða það. En þó auðvit-
að ekki hvaða lögfræðinga sem er
eins og Egill Helgason bendir á í
kjaiiaragrein sinni í blaðinu í dag.
Lögfræðingar virðast sumir tilbúnir
til að láta þvæla sér út í hvað sem er
en þá koma sem sagt stærðfræðing-
ar og gerast rödd heilbrigðrar skyn-
semi í þessum málum.
STÆRÐFRÆDINGURINN PAWEL BAR-
TOSZEK skrifaði fyrir fáeinum dögum
grein á Deigluna.com þar sem hann
hæðist að hugmyndum um að ein-
hverja vissa prósentu ætti að þurfa
til að kosningin um Davíðslögin telj-
ist gild. Greinin er svo ágæt og rök-
föst að við freistumst til að birta
hana í heild.
Pawel skrifar: „Guðjón Arnar er
bara svona svolítið vitlaus. Nánar til
tekið svona 25% prósent vitlaus. í
Kasdjósþætti sagði Guðjón Arnar
nefnilega að hann teldi að setja
þurfti einhvern þröskuld, t.d. 25%, á
þátttökununa í þjóðaratkvæða-
greiðslum til að niðurstaðan væri
bindandi. Hins vegar taldi Guðjón
að það væri kannski sniðugt að láta
kosninguna taka lengri tíma, ekki
bara dag, „kannski svona viku" og
verður sú vitleysa ekki mæld með
tölu. Hefur Guðjón heyrt af utan-
kjörfundaratkvæðagreiðslum?
HUGMVNDIN UM ÞRÖSKULDA íkosn-
ingum stafar af hinum hjartnæma
ótta við fámenna þrýstihópinn sem
getur þröngvað viija sínum fram í
krafti lágrar kosningaþátttöku. Guð-
jón Arnar hræðist þrýstihópa sem
24% afþjóðinni tilheyra, margirhafa
reynt að koma í veg fyrir alræði 49%-
þrýstihópa ogjafhvel eru þeir til sem
geta ekki sofið vegna þeirrar tilhugs-
Fyrst og fremst
unar um að fámennur, 74%- þrýsti-
hópur, geti bókstaflega stjórnað hér
öllu og kúgað hið réttkjörna þing
sem öllu skal ráða (sbr. þingræði).
í þjóðaratkvæðagreiðslum um
inngöngu A-Evrópu ríkja inn í ESB
var víða krafíst 50% kjörsóknar. í
tveimur löndum, Póllandi og
Slóvakíu, má í raun segja að and-
stæðingar aðildar hafi hjálpað til við
að koma löndunum inn í ESB. Ef
rúmur helmingur þeirrra hefði setið
heima þá hefði kjörsóknin farið
undir 50% og innganga land-
D e i g I a
anna hefði
hugsanlega tafist. Þetta sýnir fáran-
leika slíkra þröskulda. Skyndilega
skaðar það málstaðinn að greiða
honum atkvæði.
ÞAD ER RANGT að slíkir þröskuldar
ýti upp kjörsókn. í flestum kosning-
um hefur önnur fýlkingin hag af því
að niðurstaðan verði ekki bindandi.
Þeir kjósendur fara ekki á einhvem
„bömmer"þótt kjörsókn verðilág.
Tökum sem dæmi kosninguna
sem fram undan er. Hvað eiga
stuðningsmenn fjölmiðlafrum-
varpsins að gera ef 50% lágmarks-
þátttöku verður krafist? Ef þeir eru
fleiri þá vinna þeirhvort sem ermeð
því að sniðganga kosningamar. Ef
þeir em færri þá beinlínis gera þeir
málstað sínum skaða með því að
mæta því þá em þeir að ýta upp
kjörsókn og auka líkur áþvíað kosn-
ingin verði gild.
Við erum þá sem sagt búin að
búa til kerfi sem letur fólk frá þátt-
töku í kosningum. Þar með er hug-
myndin um leynilegar kosningar
líka farin út um gluggann enda er þá
farið að skipta meira máli hvort þú
kýsten ekkihvað.
Það sem ýtir upp kjörsókn er
áhugi kjósenda og sannfæring um
að atkvæði þeirra skipta máli. Um-
ræddir þröskuldar hafa ekkert með
hvoru tveggja að gera. Eða erþá ekki
nauðsynlegt að setja sambærilega
þröskulda á Alþingiskosningar. Ef
kjörsókn lækkar milli ára, þá situr
bara samaþingið áfram?
NEI, ÞAD EIGA EKKI að vera nein
takmörk á það við hvaða aðstæður
lýðræðið fái að ganga sinn gang. Eða
hvers vegna eiga þeir sem nenna
ekki að mæta, eru í útlöndum eða
nýlátnir að taka völdin af þeim sem
nenntu að setja sig inn í málið? Og ef
að Ríkisstjórnin metur það svo að
áhugi á kosningunum
hafi verið það lítill að
henni sé óhætt að leggja fram sama
frumvarp á næsta þingi, þá getur
hún gert það og tekið pólitíska
ábyrgð í næstu kosningum.
Allir þröskuldar á kjörsókn eru
vitlaus hugmynd frá stærð
fræðilegu og lýðræðislegu
sjónarmiði. Og þeim hærri
sem menn setja þá þeim
mun andlýðræðislegri
verða þeir.
Eða hvernig væri bara
að fara með þetta alla leið og kretjast
hvorki meira né minna en: 100%
þátttöku? Það væri nú ekki mikið vit-
lausari hugmynd en þessi 75% sem
menn hafa nefnt.
Nánar til tekið: svona 25% vit-
lausari."
ingarnar um Davíðslög minnki sjálf-
krafa líkur á samþykkt þeirra. Út-
gangspunktur hans er sá að ef ekki
næðist einhver fyrir fram ákveðin
lágmarkskjörsókn, þá teldist at-
kvæðagreiðslan ógild. En þar sem
stjórnarskráin kveður skýrt á um að
atkvæðagreiðsla skuli fara fram -
sem eðli málsins samkvæmt verður
að vera gild - þá myndi htil kjörsókn
hreint ekki þýða að lögin teldust
samþykkt (eins og talsmanna Dav-
íðslaga halda fram) heldur einvörð-
ungu að atkvæðagreiðsluna yrði að
endurtaka, þangað til skilyrðinu um
kjörsókn yrði náð og atkvæða-
greiðslan teldist því gild. Þetta yrði
líklega að endurtaka aftur og aftur
þangað til gild niðurstaða fengist.
"EFTIR N0KKRAR SLÍKAR K0SNING-
AR," skrifar Reynir, gæti alþingi að
vísu, ef þar skyldu vera einhverjir
skynsamir menn, endurskoðað lög-
in og fellt 70% ákvæðið aftur niður.
En skynsamt alþingi hefði svo sem
aldrei sett ákvæðið í lög til að byrja
með. “ Skrifar Reynir.
sem
0G SV0 MÁ LÍKA minnast á dágóða
grein annars stærðfræðings, Reynis
Axelssonar, í Mogganum í gær
(sem reyndar ber fyrirsögnina
Hví ekki setja skilyrði um 100%
þátttöku í þjóðaratkvæða-
greiðslu?) þar
Reynir leiðir af frá-
bærlega
skemmtilegri
rökvísi líkur að
því að öll skil-
yrði sem sett
yrðu um kosn-