Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1884, Síða 39

varla verií) sem einlægastur vib kolann í fylkingarbrjdsti
íhaldsmanna og því sí&ur sem hugheilastur, er hann t«5k
sjer í raunn orh ensku hákirkjunnar. Honum hefur og verib
^orib á brýn ab hann fyrst og fremst ha6 hugsab um frægb
°g gengi sjálfs sín, og þessu næst um hag og gagn landsins,
°g defah ber meira á því hjá honum en mörgum öbrum
stdrmerkum mönnum.
Okomnir tímar sýna bezt, hversu holl ráb hans hafa
verib f austræna málinu, og hvab gott leibir af skörungsskap
hans hin síöustu stjárnarárin. Andstæbingar hans, sem þá
töldu allt hans ráb vera rábleysu eina, hafa enn sem komib
er ab miklu leyti orbib ab halda í sama horönu sem hann.
Sfi leib liggur til frægbar og landauka fyrir England, en
því er opt samfara mein og angur annara þjöba. En annab,
sem lifir hann, og honnm verbur síbar, ab öllum líkindum,
betur þakkab, er ab hann hefur „upp alib“ Torýmenn, svo
ab þeir nú eru frjálslyndari en ábur og færari til land-
stjörnar, og er þab eigi lítil blessun fyrir landib ab geta
báizt vib góöri stjórn, hvort sem Torýar eba Viggar hafa
hana á hendi.
Gladstone heitir fullu nafni WiIIiam Ewart Glad-
stone. Hann er fæddur í Liverpool 29. des. 1809. Hann
er ættabur frá Skotlandi. Skozka ættarnafnib gamla var
Gledstones, er síbar varb Gladstones, og þýbir „GIede“ haukur,
en „stones“ steinn. Afi hans, Thomas, var kaupmabur í
Leith, en fabir hans, er hjet John Gladstones, bjó í Liver-
pool og var stóraubugur kaupmabur og jarbeigandi. Hann
fjekk baronetsnafn og sleppti hann þá seinasta stafnum
aptan af nafninu. Kona Johns baronets, og móbir Williams
Giadstone, hjet Anna, og telnr hún ætt sína bæbi til hins
fræga Róberts Brúsa, Skotakonungs, og Englands konunga
á miböldunum. John Gladstone dó 1857 og liföu hann þá
4 synir, og er mælt, ab hver þeirra hafi tekiö ab erfbum
100,000 enskra punda (1,800,000 kr.). William var næst-
elztur þeirra bræbra og hlaut því eigi baronetstignina. Allir
hafa þeir bræbur hans orbib merkir og nýtir menn.
Um uppvöxt Gladstones má segja líkt og annara ungra
'nanna á Englandi af heldri stigum. I heimaskóla þótti
bann eigi sjerlega námfús, en þótti gaman ab lesa og heyra
(85)