Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1884, Blaðsíða 43

®je flókin reikningsfærsla í fjármálunum. Gladstone er
jafnan alvarlegur í ræiium sínum, og segja sumir ab |>a&
sje um of. Heizt mætti, ef til vill, finna a& ræöorn hans,
orfegnóttin sje of mikil, og er það haft í munnmælum,
kona hans sitji stundum á áheyranda bekk og gjöri
honum vart, er hann verður heizt til fjölorbur.
Gladstone varö fjármálará&gjafi í hinu nýja ráðaneyti,
er kom til valda um ársbyrjun 1853; stýrði Áberdeen láv-
arður því og fór það bil beggja milli Torýa og Vigga.
Inngangsræða Gladstones í fjárlagamálinu stóð í 5 stundir,
og dáðust allir að, hve vel hann var að sjer í öllum grein-
um þjdðmegunarfræðinnar, jafnt í stóru sem smáu. Ilann
hefur jafnan haft þann sið, að semja lagafrumvörp sín
sjá!fur, og kynna sjer alla málavöxtu, þar sem öðrum ráð-
berrum er tíðast að Iáta undinnenn sína hafa fyrir slíku.
Ilarin bætti fjárhaginn með því að hækka tekjuskattinn að
litlam mun, en fjekk um ieið Iækkað gjald á ýmsum nauð-
eynjavörum, og var það mest í þágu fátæklinga. Palmerston
lávarður tók síðar við stjórn ráðaneytisins, en Gladstone sat
eigi í því lengur en til árslokanna 1855.
Disraeli reit skáldsögur, þegar hann hafði eigi stjórn-
arstörf á bendi. Gladstone tók sjer annað fyrir; hann er
visindamaður í aðra röndina, og gaf sig því að öðrum rit-
störfum. Hann hefur mikið álit á sjer meðal lærðra manna
fyrir rit sín um Hómer og betjuöld Grikkja. Hann hefur
°g bæði þá og síðar gefið sig að ýmsunr öðrum greinnm
vísindanna. — Gladstone gekk eigi í berhögg við Torýstjórnina,
sem tók við af Palmerston 1858, enda tókst hann á hendur
sendiför fyrir hana suður til íónaeyja. þ>ær höfðu komizt
undir England 1815, en eptir þaö að Grikkland varð ríki
sjer kusu eyjarskeggjar að komast í fjelag með frændum
sínum. Gladstone átti að sætta eyjarskeggja við yfirráð Eng-
lendinga. Hann stefndi mönnum til funda við sig og mælti
á forngrísku. Honum var alstaðar vel fagnað, því að hann
var kunnur að því að vera Grikkjavinur, en lítið varð hon-
um ágengt. Gladstone sá að kröfur eyjarskeggja voru
sanngjarnar, og að þeir yrðu eigi fullsælir við það, að
Englendingar legðu þeim fje til þess að bæta samgöngur
°g landyrkju, en það áttu flestir landar hans bágt með að
skilja. Gladstone er því nokkuð að þakka að eyjarnar
(aa)