Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1890, Side 40

hafbi atárvægilegri áhríf á sálarlíf híns unga manns. Móbir
hans haffei f'ylgt herlibinu og skilib vib þab skömmu ábur
en orustan hdfst. þegar hún nábi fundi sona sinna, flóbi
hún í tárum; hún bab þá þó bera vel óhamingjuna, og
láta ekki hugfallast, en búa sig undir þab ab þeir á sín-
um tíma gætu brotizt inn í Frakkland og hefnt
ófaranna.
Ófribur þessi endabi 9. d. júlím. 1807, er friburinn
var saminn í Tilsit, og hafbi Napoleon ábur barib á
Rússum. Fribrik Vilhjálmur III varb ab láta af hendi öli
lönd fyrir vestan Elben og auk þess púlsku löndin, er
Prússum höfbu hlotnast 1793 og 1795. þegnar hans
höfbu ábur verib 9 milljónir ab tölu, en urbu nú abeins
5 milljónir.
Ófarir þessar voru ab sönnu miklar, en þo er almennt
talib svo, ab þær hafi orbib Prússum til bamingju. þeir
huggubu sig vib þab, ab þeim hefbi verib einn kostur
naubugur ab berjast, og betra væri ab falla meb sæmd en
Iifa vib skömm. Napoleon hafbi ekki brotib þjóbardramb-
ib og þjóbernistilfinninguna á bak aptur, en miklu fremur
gefib þeim nýtt líf og lypt þeim á hærra stig. Ymsar
breytingar voru gjörbar á stjórnarfarinu, enda risu þá upp
margir ágætismenn á þýzkalandi, er unnu mjög ótraublega
ab andlegum og líkamlegum framförum þjóbarinnar. Vegur
Napoleons fór nú hnignandi; árib 1812 beib hann ógur-
legar ófarir á Rússlandi; Prússar risu þá upp sem einn
mabur til þess ab hefna harma sinna, vopnubu 271,000
manna, 17. hver mabur bjóst herklæbum, og í þetta skipti
fór betur enn 1806. Napoleon beib ósigur í orustunni
vib Leipzig og tign hans var þá lokib skömmu seinna.
Árib 1815 skiptu þjóbhöfbingjarnir ab nýju löndunum á
milli sín, og báru Prússar þá einnig nokkub úr býtum.
Vilhjálmur sat heima meban á ófribi þessum stób, en
þó naubugur. Ilann bab hvab eptir annab um fararleyfi,
en föbur hans þótti harin ekki nógu þroskabur, til þess
ab þola vosbúb hermennskunnar, og varb hann ab sætta
sig vib þab, en þó sveib honum sárt, er bróbir hans var
sendur til hersins og hann varb ab sitja heima; styrjöldin
vakti hjá honum vígahug, enda hafbi uppeldi hans allt mib
ab í þá stefnu, ab glæba ást hans til hermennskunnar.
(a«)