Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1890, Síða 42

einnm reikning fyrir rá&smennskunni meb þegnana. En
þegnarnir vildu líka sjá reikninginn, og væntu sjer alls
hins bezta af hinum nýja konungi. Fribrik Vilhjálmur IV
var gáfumabur mikill, en ab mörgu leyti illa fallinn til
ríkisstjórnar og skildi ekki lcröfur þjóbarinnar. Mibalda-
hugmyndirnar um konungsveldib voru honum of ríkt í
brjósti, og auk þess skorti hann stabfestu til þess ab veita
tíbarandanum vibnám. Hann viidi þræba mebalveginn,
veita þegnunum nokkub meiri rjettindi en þeir höfbu ábur
haft, en þjóbin viidi ekki heyra annab nefnt en fulikomna
stjórnarskrá.
I þessu stappi stób Iengi. því verbur heldur ekki
neitab ab nokkrir örbugleikar voru á því ab veita þjóbinni
þab, er htín óskabi. Nikulás Rússakeisari var svarinn
óvinur allra frelsishreifinga, og stjórn Austurríkismanna engu
síbur, en þetta voru bandamenn Prússa. Ef konungur hefbi
veitt þegnum sínum stjórnarskrá, eptir fyrirmynd Frakka,
þá var vib því búib ab vináttan mundi kólna. Engum
var þab fremur á móti skapi enn Vilhjálmi ab skerba í
nokkra vald krúnunnar, en þó var sá muniir þeirra bræbra
ab ráb konungsins var á reiki, en Vilhjálmur var ein-
beittur og stabfastur, enda fóru vinsældir hans mjög
þverrandi, og óánægja þjóbarinnar vaxandi.
þá kom stjórnarbyltingin á Frakkiandi 1848. Louis
P h i I i p p e var hrundib af stóli og þjóbveldib endurreist. þab
var 24. d. febrúarm. Jafnskjótt og fregnin barst til Ber-
línarborgar, var sem kveikt væri í sinu,' og urbu vibsjár
miklar meb mönnum. Hatrib gegn Vilbjáimi fór þá svo
mjög í vöxt, ab konungur hugbi þab rábiegast ab senda
hann burt úr borginni. Var svo ráb fyrir gjört ab hann
færi austur til Rínar og tæki þar vib yfirstjórn yfir her-
sveitum nokkrum, en þá komu þau bob til Berlínar, ab
Vilhjálmur væri svo óvinsæll þar um slóbir, ab allt mundi
fara í bál og brand þegar hann kæmi, og varb því
ekki af förinni. En þá gaus þegar sá kvittur upp í Berlín,
ab Vilhjálmur væri látinn sitja heima, til þess ab bera
vopn á móti Berh'narbúum, ef þörf þætti á vera. Æsing-
arnar urbu þá svo megnar ab konungur sá sitt óvænna
og hjet þegnum sínum þingstjórn. þab var 18. d. marts-
mánabur. Borgarlýburinn streymdi þá til konungshallar-
(as)